Aleksandar Fadejev
Aleksandar Aleksandrovič Fadejev (rus. Алекса́ндр Алекса́ндрович Фаде́ев; Kimri, 24. decembar 1901 — Peredeljkino, 13. maj 1956) je bio sovjetski pisac i predsjedavajući Unije sovjetskih pisaca 1938-44 i 1946-54. Sovjetska medalja za ratnu književnost je dobila ime po njemu, a osim kao pisac Fadejev će ostati poznat i po samoubistvu koje je izvršio osuđujući u oproštajnom pismu destaljinizaciju i novo sovjetsko rukovodstvo predvođeno Nikitom Hruščovim.
Aleksandar Fadejev | |
|---|---|
_and_Scene_from_Novel_The_Rout).jpg) Poštanska marka s likom Fadejeva | |
| Puno ime | Aleksandar Aleksandrovič Fadejev |
| Datum rođenja | 24. decembar 1901. |
| Mesto rođenja | Kimri, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 13. maj 1956. (54 god.) |
| Mesto smrti | Peredeljkino, SSSR |
Život uredi
Aleksandar Fadejev je rođen 24. decembra (11. decembra po julijankom kalendaru) 1901. u Tverskoj oblasti 1901. godine. Nakon Oktobarske revolucije Fadejev se pridružio Crvenoj armiji u njenoj borbi protiv beloarmejaca i japanske vojske koja je okupirala dio Sibira tokom Ruskog građanskog rata. 1927. godine je bila izdana njegova polubiografska priča "Devetnaest" u kojoj on govori o partizanskom ratu koji su vodili mladići protiv okupatora, a 1930. godine je izdan prvi dio njegove knjige "Poslednji Udegejci" u kojoj on pokazuje kako je taj plemenski narod skočio iz doba "plemenskog komunizma" u moderni sovjetski komunizam. Tokom tridesetih i četrdesetih godina dvadesetog veka Aleksandar Fadejev je postao jedan od omiljenih Staljinovih pisaca tako da će ga on nazvati "najvećim svetskim humanitarcem“. Ta popularnost će Fadejeva dovesti na poziciju predsedavajućeg Unije sovjetskih pisaca gdje će s kratkim prekidom ostati do početka destaljinizacije.
Kao što je Fadejev podržao 1934. godine tu uniju u proglašenje socijalističkog realizma kao jedinog poželjnog književnog smjera tako će 1946. godine "umjetničku" doktrinu Andreja Ždanova koji je napao mnoge umjetnike zbog "loše umjetnosti“.
Fadejev književni vrhunac će neupitno biti roman "Mlada garda" iz 1945. godine koji govori o borbi omladinaca protiv nemačke okupacije grada Krasnodar. Film koji će biti snimljen po toj knjizi 1948. godine će postati najgledaniji sovjetski film te godine s gotovo 50 miliona prodanih kino ulaznica.
Nakon Staljinove smrti 1953. godine novi sovjetski lider Nikita Hruščov je počeo proces destaljinizacije što se prvo osjetilo u sovjetskoj književnosti. Na drugom kongresu sovjetskih pisaca 1954. godine došlo je do sukoba između pisaca predvođenih Iljom Erenburgom i Fadejevim prijateljem Mihailom Šolohovom s jedne, a Fadejevim i Konstantinom Simonovom s druge strane. Na kraju su Erenburg i Šolohov ostvarili pobjedu što je dovelo do odustajanja od socijalističkog realizma u književnosti nakon čega Fadejev postaje utučen, a svoje nezadovoljstvo počinje utapati u alkoholu. Na kraju će nezadovoljan Hruščovljevim promenama u celokupnom sovjetskom društvu izvršiti 13. maja 1956. godine samoubistvo, osuđujući u oproštajnom pismu novo sovjetsko rukovodstvo.[1]
U njegovu čast 17. januara 1972. godine Sovjetski Savez će donesti odluku da se piscima koji pišu knjige o herojskoj borbi sovjetskog naroda protiv agresora u Drugo svetskom ratu počinje dodjeljivati medalja koja će nositi ime Fadejeva.
Djela uredi
- "19" (1926) — film (1958)
- "Poslednji Uegejci" nedovršen
- "Lenjingrad u blokadi"
- "Mlada garda" (1945) dobitnik Staljinove nagrade, film 1948 takođe Staljinova nagrada
- "Za 30 godina"
- "Crna metalurgija" - nedovršen
Vidi uredi
Reference uredi
Spoljašnje veze uredi
- Aleksandar Fadejev na sajtu IMDb (jezik: engleski)
