Anobon
Anobon (službeni naziv:Annobón, lokalni nazivi Pagalu ili Pigalu, španski: Año Bueno) je ostrvo u sastavu Ekvatorijalne Gvineje. Ostrvo se nalazi u južnom Atlantiku, oko 350 km zapadno od Gabona i 180 km jugozapadno od ostrva Sveti Toma. Dugačko je 6,4 km a široko 3,2 km, površine oko 17,5 km². Broj stanovnika je oko 5000. U prevodu znači Dobra godina.
 Mapa ostrva Anobon | |
  Anobon | |
| Geografija | |
|---|---|
| Lokacija | Gvinejski zaliv |
| Koordinate | 1° 25′ 48″ J; 5° 38′ 00″ I / 1.430° J; 5.633333° I |
| Površina | 17,5 km2 |
| Visina | 598 m |
| Najviši vrh | Quioveo |
| Administracija | |
| Najveći grad | San Antonio de Pale |
EKG | |
| Dodatne informacije | |
| Vremenska zona | |
.jpg)
Geografija uredi
Anobon je ugašeni vulkan čiji se vrh od 598 m izdiže iznad nivoa mora. Ostrvo se odlikuje nizom bujnih dolina i strmim brdima, prekrivenim bogatim šumama. U središtu ostrva se nalazi kratersko jezero zvano Lago a Pot.
Istorija uredi
Ostrvo su otkrili Portugalci 1. januara 1473, a njegovo ime proističe iz njegovog otkrića na novogodišnje praznike. Ostrvo je po svemu sudeći bilo nenastanjeno do kolonizacije Portugalaca iz 1474, pre svega Afrikancima iz Angole preko ostrva Sveti Toma.
Privreda uredi
Iako je na ostrvu relativno razvijena drvna industrija i ribolov, glavna stavka je ipak naftna industrija. Anobon je od strateške važnosti za Ekvatorijalnu Gvineju s obzirom da zemlja kroz svoje vlasništvom nad ovim ostrvom potražuje veliku pomorsku teritoriju na jugu svog suseda, Svetog Tome i Prinsipe (koji se i sam nalazi na jugu glavne kopnene mase Ekvatorijalne Gvineje). Iskorišćavanje nafte u Gvinejskom zalivu predstavlja više od 80% ekonomije Ekvatorijalne Gvineje, iako se predviđa da će te zalihe prema nekim izvorima presušiti pre 2020. Iako se bušenje trenutno ne odvija na Svetom Tomi, procenjuje se da je 34 milijarde barela nafte u krugu njegovih morskih granica. Ekvatorijalne Gvineja potražuje pravo na istraživanje i proizvodnju ugljovodonika u velikom području mora oko Anobona koje se proteže od 1°N do gotovo 5°S, i od 2°E do 7°E. to je područje veće od celog kopna i mora ostatka Ekvatorijalne Gvineje.
Ekološki problem uredi
Nemačke novine Špigl objavile su 28. 8. 2006. godine da je vlada Ekvatorijalne Gvineje prodala dozvole kompanijama iz Velike Britanije i SAD za zakopavanje 10 miliona tona otrovnog i 7 miliona tona radioaktivnog otpada na ovom ostrvu. Teodoro Obijang Ngema Mbasogo, predsednik Ekvatorijalne Gvineje, navodno prima od SAD 200 miliona dolara godišnje za obnavljanje dozvola, dok ostrvsko stanovništvo živi u ekstremnom siromaštvu. Izveštaj je takođe pokazao da je celi ostrvski ekosistem u opasnosti od kolapsa zbog velikog odlaganja otpada.
