Antihrišćanstvo

Antihrišćanstvo, odnosno hristijanofobija (hrišćanofobija), ili hristofobija, označava društvene i istorijske pojave koje se ogledaju u izrazito negativnom, odnosno neprijateljaskom ili agresivnom odnosu prema hrišćanima ili prema hrišćanskoj veri. Antihrišćanski stavovi usmereni su prvenstveno protiv hrišćanskih verovanja, običaja, obreda, hramova i verskih ustanova, odnsno protiv hrišćanskog sveštenstva ili hrišćanskih zajednica u celini.

Tokom istorije, antihrišćanstvo se ispoljavalo u različitim oblicima, a najčeše u vidu netolerancije i diskriminacije, odnosno anksioznosti ili agresivnosti prema hrišćanima kao pojedincima ili prema čitavim hrišćanskim zajednicama. Ekstremni oblici antihrišćanskog animoziteta, odnosno mržnje ispoljavali su se u vidu religijskih ili političko-ideoloških progona i pogroma.^[1]

Za razliku od kritike hrišćanstva, koja je sastavni deo verskog i društvenog života, antihrišćanstvo predstavlja negativnu društvenu pojavu. Gudrun Kugler navodi da hristijanofobija predstavlja iracionalan strah ili mržnju protiv hrišćana i hrišćanstva uopšte. Značenje ove reči takođe uključuje protivhrišćansku pristranost, a manifestuje se postupniom marginalizacijom osoba hrišćanske vere.^[2]

Jozef Vejler napominje da je fenomen pod nazivom hrišćanofobija prvenstveno fenomen eliminacije hrišćanstva iz ustavnih tekstova Evropske unije. ^[3]

Progon hrišćana uredi

Progon pravoslavnih hrišćana uredi

Vandalizam uredi

Vandalizam ili oštećenja simbola hrišćanstva ili imovine je jedan od oblika izražavanja protivhrišćanskih osećanja namernim krivičnim delom uništavaju se objekti koji se smatraju sveti hrišćanima, kao što su crkva, Biblija, krst, ili ikona.