Bardesan
Bardesan ili Barzani (sirijski: ܒܪܕܝܨܢ, izgovora se Bar-Dizani; 154–222) je bio ranohrišćanski gnostik iz Sirije, naučnik, astrolog, filozof i pesnik[1] .
Bardesan | |
|---|---|
| Datum rođenja | 11. jul 154. |
| Mesto rođenja | Edesa |
| Datum smrti | 222. (67/68 god.) |
Biografija uredi
Barzani je rođen u Edesi 11. jula 154. (ili 164) godine, od uglednih roditelja. Zbog političkih previranja u Edesi, čitava porodica je na neko vreme prešla u Hijerapolis, snažan centar paganizma. Sa 25 godina je čuo propovedi Histaspesa, episkopa Edese, nakon čega je kršten u hrišćanstvo oko 179. godine.
Sa 63 godine je bio primoran da izbegne u Jermeniju 216. godine, gde je pokušao da širi jevanđelje, ali sa malo uspeha. Umro je u 68. godini života, ostavljajući iza sebe tri sina: Harmonija, Abgaruna i Hasdua.
Učenje uredi
Barzani je dosta pisao, a neki od spisa su mu usmereni protiv gnostika Markiona i Valentina, koji su bili njegovi savremenici. Bio je dobar poznavalac Indije, o čemu je napisao knjigu, koja je izgubljena[1]. Barzani je izučavao i vavilonsku astronomiju, koju je pokušao da pomiri sa hrišćanskom dogmom, iz čega je nastalo svojevrsno učenje koje je od strane Crkve proglašeno za jeres. Uz pomoć sina je napisao veliki broj himni na sirijskom, kroz koje je izlagao svoje učenje. Njegovo učenje izvršilo je uticaj na neke hrišćanske pisce. Iz njegovog dela Knjiga zakona Jevsevije Pamfil i još neki crkveni oci su preuzeli fragmente i preveli na grčki sa originalnog sirijskog.
Barzani smatra da je Hristovo telo nestvarno i da neće biti vaskrsnuća u budućnosti.[traži se izvor]
Izvori uredi
Literatura uredi
- Turner, The Pattern of Christian Truth, 1954, c. 90-94; F. Haase, Zur Bardischanishen Gnosis, 1910, XXXIV
