Bečka arbitraža

Ukoliko ste tražili nešto drugo, pogledajte članak Bečki sporazum (višeznačna odrednica).

Bečka arbitraža je naziv za niz ugovora kojima su Rumunija i Čehoslovačka ustupile dio svoje teritorije Mađarskoj, pod pritiskom nacističke Njemačke, neposredno pred i na samom početku Drugog svjetskog rata.

Mapa Hortijeve Velike Mađarske koja prikazuje teritorije priključene Mađarskoj prvom (1938) i drugom (1940) Bečkom arbitražom.

Prva arbitraža

Teritorije predate Mađarskoj (crveno) po Prvoj bečkoj arbitraži.

Po ulasku njemačke vojske u Čehoslovačku poslije sporazuma u Minhenu, i Mađarska je istupila sa svojim teritorijalnim zahtjevima. Njemačka i Italija su se nametnule kao arbitri, i proglasile Prvu bečku arbitražu 2. novembra 1938. Po njoj Čehoslovačka predala Mađarskoj dio Slovačke i potkarpatske Ukrajine, ukupno 11927 km² sa 1.060.000 stanovnika.

Druga arbitraža

Teritorije Rumunije predate Mađarskoj po Drugoj bečkoj arbitraži (žuto).

Druga arbitraža od 30. avgusta 1940. je prisilila Rumuniju da preda Mađarskoj sjevernu Transilvaniju, ukupno 43492 km² sa 2.400.000 stanovnika.

Poništenje

Ugovorom saveznika sa pobijeđenom Mađarskom 10. februara 1947. u Parizu, poništene su obje Bečke arbitraže.

Vidi još

• Minhenski sporazum

Literatura

• Vojna enciklopedija, Beograd, 1970, knjiga prva, pp. 534.