Bitka kod Balata
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Bitka kod Balata poznata i pod nazivima Bitka na Krvavom Polju, Bitka kod Sarmade ili Bitka na Ager Sanguinisu odigrala se 28. juna 1119. godine između krstaške vojske kneževine Antiohije predvođene Ruđerom od Salerna i vojske Alepa predvođene Il Gazijem. Bitka je deo Krstaških ratova i završena je potpunim porazom krstaša.
| Bitka kod Balata | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Krstaških ratova | |||||||
 Bitka kod Balata, minijatura iz 1337. | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Kneževina Antiohija | Alepo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Ruđer od Salerna† | Il Gazi | ||||||
| Jačina | |||||||
| 3.700 ljudi | nepoznato, po nekim izvorima oko 40.000 | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| oko 3.500 ljudi | nepoznato | ||||||
Uvod uredi
Ruđer od Salerna je još od malih nogu bio Tankredov vazal. Pročuo se dosta po viteškoj veštini i kod hrišćana i kod muslimana. Velika pobeda u bici kod Sarmina (14. septembar 1115. godina) donela mu je ugled kakav nije imao nijedan od krstaških vođa i jedino će kasnije Ričard Lavlje Srce moći da mu se približi. Bio je željan osvajanja što će mu na kraju doneti i propast.
Priprema za bitku uredi
Ruđerov prvenstveni interes bio je Alepo sa kojim se njegova kneževina graničila. Dok je Alepom vladao evnuh Lala mirovao je, međutim kada je ovaj ubijen, Ruđer od Salerna se odlučio na osvajanje Alepa. Ovo je svakako bio smeli potez jer je Alepo bio jedan od najutvrđenijih gradova u Svetoj Zemlji. Pravilno osećajući opasnost, emir od Mardina Il Gazi i atabeg iz Damaska Tugigin su se veoma lako složili i svoje armije pokrenuli ka Alepu. Uskoro su im se pridružili i Tuhan Arslan, emir od Bitlisa (Velika Jermenija), emir od Šazara i mnogobrojna arapska plemena iz okoline Antiohije. Ruđer je u pomoć pozvao jerusalimskog kralja Balduina II Jerusalimskog i Ponsa od Tripolija. Obojica su se odazvala i krenula ka Antiohiji. Tada je došla do izražaja vrela Ruđerova krv.
Bitka uredi
Nemajući strpljenja da čeka saveznike, Ruđer je sa svojom malobrojnom vojskom krenuo da traži Turke. Zapravo, on je hteo da spreči sastajanje Il Gazijeve i Tigiginove vojske. Na pola puta između Antiohije i Alepa, kod mesta Balat susrele su se vojske Ruđera od Salerna i Il Gazija. Ruđer je smestio svoju vojsku u uzan grkljan između dve planine, kako navodi Kemal ad Din. Tu se utvrdio u nameri da sačeka ostale krstaške vođe.
Njegovi vazali iz regiona Antiohije tražili su od njega da izvede vojsku i potraži Turke plašeći se da im Turci ne opljačkaju zemlju. Il Gazi je naglo udario 28. juna (po nekim izvorima sa vojskom od 40.000 ljudi) na Ruđerovu vojsku od tek 700 vitezova i 3000 pešaka (uglavnom lošeg kvaliteta jer su regrutovani među domaćim življem). Il Gazi je prethodno zatvorio sve prolaze gde su krstaši mogli pobeći tako da je za kratko vreme celokupna hrišćanska armija isečena. U bici je poginuo i sam Ruđer od Salerna.
Vidi još uredi
Literatura uredi
- Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Sremska Mitrovica: Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.
