Borivoje Jevtić
Borivoje Boro Jevtić (Sarajevo, 30. jul 1894 — Sarajevo, 27. novembar 1959) bio je srpski književnik, esejista, književni i pozorišni kritičar.[1]
Borivoje Jevtić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 31. jul 1894. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Austrougarska |
| Datum smrti | 27. novembar 1959. (65 god.) |
| Mesto smrti | Sarajevo,  FNR Jugoslavija |
Pripadao je pokretu Mlada Bosna[1] i uhapšen je nakon Sarajevskog atentata 1914. godine, i osuđen je na tri godine tamnice. Pisao je pesme, pripovetke i drame sa pretežno bosanskom tematikom i pozorišne i književne kritike, studije i eseje.
Već više od 25 godina je bio reditelj pozorišta u Beogradu i Sarajevu. Uređivao je Književnu kritiku, Pregled, Srpsku omladinu. Preuzeo je slobodan stih i laku formu pesme u prozi prevođenjem Volta Vitmena i nemačkih ekspresionista. Objavio je više zbirki pripovedaka Zalasci (1918), Darovi majke zemlje (1931), Dani na Miljacki (1935), Pometeni jezici (1952), Igračke u vremenu (1958), drame Carske kohorte (1928), Obećana zemlja (1937), Podvig na Suholini (1939) i knjigu uspomena Sarajevski atentat (1924).[2][3]
Reference
uredi- ^ a b Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 284.
- ^ Palavestra 1995, str. 256.
- ^ Jevtić, Borivoje | Hrvatska enciklopedija
Literatura
uredi- Palavestra, Predrag (1995). Istorija moderne srpske književnosti. str. 256. ISBN 978-86-379-0544-8.
