Branič kula

Branič kule su, u srednjovekovnoj Srbiji, bile masivne kule kvadratnih osnova sa ulazom na spratu. Predstavljale su upotišta namenjena poslednjoj odbrani.

Kula

Sudeći prema očuvanim primerima, branič kule su mogle biti visoke i do 30 m. Neke od branič kula u srednjovekovnoj Srbiji očuvane su u Magliču, Kruševcu, Stalaću, Despotova kula, utvrđenja manastira Resave... Resavska branič kula predstavlja najrazvijeniji tip i sigurno najbolje ostvarenje srpske srednjovekovne vojne arhitekture. Donji deo kule ima zakošene strane, odnosno postament u vidu zarubljene piramide u čijem središtu je jedna zasvedena prostorija, najverovatnije žitnica. Kula je imala još šest etaža i krunište sa zupcima. U ravni poslednjeg sprata nalazilo se dvadeset odbrambenih balkona-mašikula. Može se verovati da je slično izgledala i beogradska kula Nebojša, glavna kula zamka despota Stefana Lazarevića.

Literatura

• Ćirković, Sima; Mihaljčić, Rade, ur. (1999). Leksikon srpskog srednjeg veka (The Lexicon of Serbian Middle Ages). Beograd: Knowledge.