Breznica (rijeka)
Breznica je jedna od dvije rijeke koje protiču kroz Pljevlja. Breznica se prostirala od okoline Pljevalja na istoku do Bukovice na sjeverozapadu. Breznica se prvi put pominje 1296. Po mnogima središte župe predstavljalo je naselje pod istim imenom Breznica, a koje je pretača kasnijeg naselja Pljevlja.
| Breznica | |
|---|---|
| Opšte informacije | |
| Sliv | Crnomorski |
| Geografske karakteristike | |
| Država/e |  Crna Gora |
Srednjovjekovni utvrđeni gradovi pljevaljskog kraja predstavljaju manja utvrđenja koja se obično nalaze u središtima župa i skoro sva su na trasama puteva. Osnovna namjena im je odbrambene prirode. Nalaze se na stjenovitim uzvišenjima ili visoko na brdima – na teško pristupačnim mjestima. Sredinom 15. vijeka u Breznici se pominju dva grada – Kukanj i Ravanski grad. Dobro su očuvani ostaci grada Kuknja i podgrađa Potkukanj u selu Kukanj, na lijevoj obali Ćehotine, zapadno od Pljevalja.
U djelu toka koji protiče kroz grad je veoma zagađena pa u tom dijelu nema brojnu floru i faunu. U njenom čistijem djelu izgrađen je ribnjak.
Mitropolit Sava Kosanović je nabrajajući rukopisne srbulje u manastiru Svete Trojice kod Pljevalja, zapisao da je neki monah Rastoder prepisao knjigu Kanoni Bogorodičini. Napisana je na rijeci Breznici u Pljevljima, pri igumanu Nikodimu 7087. g. (1579. g.).[1]
Literatura uredi
- Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) - Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
- ^ Kosanović, Sava (2019). Krstom i perom, sabrani spisi. Nikšić-Beograd: Eparhija budimljansko nikšićka i Institut za teološka istraživanja. str. 90. ISBN 978-86-7405-217-4.