Vajsgerber
| Vajsgerber | |
|---|---|
| Grb | Karta |
 |
 |
Vajsgerber (nem. Weißgerber) je naselje u Beču, tj. u njegovom 3. okrugu, Landštraseu.
Istorija
urediBečko predgrađe, Vajsgerber, u odnosu na ostale dijelove Beča, ne može se pohvaliti tako dalekom istorijom. Prvi put, dokumentovano, mjesto je nazvano „Pod Vajsgerberom“ („Unter den Weißgerbern“) u 16. vijeku. Naselje je nastalo u poleđini rijeke Vinflus koje je bilo u stalnoj opasnosti od poplava. Sve do 1693. godine mjesto je bilo kneževina, da bi ga kasnije pripojio Bečki magistrat. Do 19. vijeka Vajsgerber se razvijao bez ikakvog plana, na vrtlarskim zemljištima. Početkom 19. vijeka naselje je brojalo 108 kuća i oko 2300 stanovnika.
Kroz vjekove ovo naselje nije priredilo ništa važnije, ali ipak su u sjećanju ostala dva posebna događaja.
Kod „Guščije vrbe“ (Gänseweide) na rubu naselja, između 14. i 18. vijeka vršena su mnoge egzekucije. Guščija vrba je takođe bila gledalište, sa kog je posmatran jedan okrutni jevrejski pogrom. Kralj Albreht V. protjerao je 1421. godine sve pripadnike bečke jevrejske opštine. Dok su siromašni Jevreji mogli slobodno da napuste predgrađe, bogatiji su prisiljavani da predaju svoje bogatstvo, a potom su bili ubijani. Preživjeli 90 muškaraca i 120 žena javno su spaljeni 12. marta 1421. godine, kod Guščije vrbe.
Drugi važan događaj dogodio se u trospratnom, drvenom „Psećem pozorištu“ (Hetztheater), čija je izgradnja odobrena 1755. godine. U pozorištu koje je obezbjeđivalo 3000 mjesta, ljudi i psi su do smrti mučili lavove, tigrove, medvjede, vukove i divlje svinje. Poslije požara 1796. godine, obnavljanje ovog pozorišta bilo je zabranjeno. Jedan izraz na bečkom dijalektu, „Des woar a Hetz!“ („Das war lustig!“, To je bilo zabavno!) i danas podsjeća na ovo pozorište.
Izvori
uredi- Wiener Bezirkshandbücher. 3. Bezirk Landstraße. Wien 2002