Vizigotska Hispanija

Za druge upotrebe, pogledajte Hispanija (višeznačna odrednica).

Vizigotska Hispanija je naziv kojim se obeležava period vizigotske države na teritoriji Iberijskog poluostrva, od propasti kod Vujea 507. godine do propasti kod Gvadalete 711. Do 507. godine Vizigotsko kraljevstvo, sa centrom u Tuluzu, je kontrolisalo Akvitaniju i Narbonsku Galiju i veći deo Hispanije, sa izuzetkom kraljevstva Sveva na severozapadu i malih delova pod vlašću Baska. Godine 507. Franci na čelu sa kraljem Hlodovehom porazili su Vizigote u bici kod Vujea u kojoj je poginuo vizigotski kralj Alarih II. Nakon njegove smrti, vizigotska aristokratija je odvela njegovog naslednika, Amalariha (koji je bio još dete) prvo u Narbon, koji je bio poslednji vizigotski posed u Galiji, a zatim preko Pirineja u Hispaniju. Centar vizigotske vlasti prvo je prešao kratko u Barselonu, a zatim u Toledo.

Od 511. do 526. Vizigoti su bili u bliskom savezu sa Ostrogotima na čijem je čelu bio Teodorih Veliki. Polovinom 6. veka, došlo je do borbe oko vizigotskog prestola i istočnorimski car Justinijan I je na poziv jednog od pretendenata, Atanagilda, poslao vojsku pod komandom Liberija na poluostrvo. Pošto je Atanagild pobedio, Vizantinci nisu pokazivali nameru da se povuku i zauzeli su jugoistočni deo poluostrva gde su se zadržali sledećih 754 godina, osnovavši provinciju po imenu Spanija na ma uskom pojasu uz sredozemnu obalu što je grubo odgovaralo antičkoj provinciji Betiki.

Poslednji arijanski kralj Vizigota Leovigild, pokorio je i većinu najsevernijih oblasti (Kantabrija) 574, kraljevstvo Sveva 585. godine i povratio deo južnih oblasti od Vizantinaca. Osvajanje vizantijskih poseda dovršio je Svintila 624. godine.

Nakon stalnih unutrašnjih borbi oko prestola koje su samo slabile državu, početkom 8. veka pojavio se novi neprijatelj -- muslimanski Arpi, koji će 711. godine osvojiti celo poluostrvo i uništiti Vizigotsko kraljevstvo na Iberijskom poluostrvu.

Spoljašnje veze

• Istorijska biblioteka: Vizigotska Hispanija