Vilijam Džiok
Vilijam Fransis Džiok[1] (franc. William Francis Giauque; 12. maj 1895 — 28. mart, 1982) je američki hemičar rođen u Kanadi i dobitnik Nobelove nagrade 1949. godine za svoja istraživanja osobina materije na temperaturama blizu apsolutne nule. Praktično čitavu svoju obrazovnu i profesionalnu karijeru proveo je na Univerzitetu u Kaliforniji, Berkli.
| Vilijam Džiok | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Vilijam Fransis Džiok |
| Datum rođenja | 12. maj 1895. |
| Mesto rođenja | Nijagara Fols, Ontario, Kanada |
| Datum smrti | 28. mart 1982. (86 god.) |
| Mesto smrti | Berkli, Kalifornija, SAD |
| Obrazovanje | Univerzitet Kalifornije (Berkli) |
| Naučni rad | |
| Polje | fizička hemija |
| Institucija | Univerzitet Kalifornije (Berkli) |
| Poznat po | istraživanja osobina materije na temperaturama blizu apsolutne nule |
| Nagrade | Nobelova nagrada za hemiju (1949) |
Biografija uredi
Vilijam Fransis Džiok rođen je u Nijagara Folsu, Ontario, 12. maja 1895, kao prvo od troje dece Vilijama Šermana Džioka i Izabele Džejn Dankan.
Kako su njegovi roditelji bili američki državljani, vratili su se u SAD, gde je on pohađao državne škole prvenstveno u Mičigenu. Nakon smrti oca 1908. godine, porodica se vratila u Nijagara Fols, gde je studirao na Univerzitetskom Institutu Nijagara Folsa. Po završetku studija tražio je posao u raznim elektranama u Nijagara Folsu kako iz finansijskih razloga, tako i da bi nastavio karijeru u elektrotehnici. Bio je prilično neuspešan u tome.
Na kraju je, međutim, njegovu prijavu prihvatila elektro-hemijska kompanija Huker u Nijagara Folsu, Njujork, što je dovelo do zaposlenja u njihovoj laboratoriji. Uživao je u poslu i odlučio da postane inženjer hemije.
Nakon dve godine zaposlenja, upisao je Hemijski koledž Univerziteta Kalifornije, Berkli, gde je 1920. godine stekao titulu prvog stepena. Studirao je na postdiplomskom fakultetu u Berkliju, i postao univerzitetski saradnik (1920–1921) i Džejms M. Goujuvej stipendista (1921–1922). Doktorirao je u oblasti hemije sa nižim stepenom iz fizike 1922.
Istraživanje uredi
Iako je započeo univerzitetske studije sa interesovanjem da postane inženjer, ubrzo je razvio interes za istraživanje pod uticajem profesora Gilberta Nj. Luisa. Zbog svojih izvanrednih studentskih rezultata, postao je instruktor hemije na Berkliju 1922. godine, a nakon prolaska kroz različite profesorske stepene, postao je redovni profesor hemije 1934. godine. Penzionisan je 1962.
Apsolutna nula uredi
Za treći zakon termodinamike kao polje istraživanja zainteresovao se tokom eksperimentalnih istraživanja za doktorat kod profesora Džordža Ernesta Gibsona upoređujući relativne entropije kristala glicerina i stakla.
Glavni cilj njegovih istraživanja bio je da nizom odgovarajućih testova pokaže da je treći zakon termodinamike osnovni prirodni zakon. 1926. godine predložio je metod za posmatranje temperatura znatno ispod 1 Kelvina (1 K je −457,87°F ili -272,15 °C). Njegov rad sa D.P. Makdugalom između 1933. i 1935. ih je uspešno zaposlio.
Razvio je magnetni uređaj za hlađenje, sopstvenog dizajna, da bi postigao ovaj ishod, približivši se apsolutnoj nuli više nego što su mnogi naučnici mislili da je moguće. Ovaj posao, osim što je dokazao jedan od osnovnih zakona prirode, doveo je do jačeg čelika, boljeg benzina i efikasnijih procesa u nizu industrija.
Njegova istraživanja i istraživanja njegovih učenika obuhvatila su veliki broj određivanja entropije merenjima na niskim temperaturama, posebno kod kondenzovanih gasova.
Njegova istraživanja entropije kiseonika sa doktorom Herikom L. Džonstonom dovela su do otkrića izotopa kiseonika 17 i 18 u atmosferi Zemlje i pokazala da su fizičari i hemičari godinama koristili različite opsege atomske težine, a da to nisu prepoznali.
Lični život uredi
1932. Džiok se oženio sa dr Mjuriel Fransis Ešli sa kojom je imao dva sina. Umro je 28. marta 1982. u Berkliju, u Kaliforniji.
Reference uredi
- ^ The Columbia Electronic Encyclopedia, 2004.
Literatura uredi
- Shampo, Marc A; Kyle, Robert A; Steensma, David P (2006). „Stamp vignette on medical science. William F. Giauque—Nobel Prize for low-temperature research”. Mayo Clin. Proc. (objavljeno maj 2006). 81 (5): 587. PMID 16706253. doi:10.4065/81.5.587.
Spoljašnje veze uredi
- National Academy of Sciences biography
- William Giauque on Nobelprize.org including the Nobel Lecture on December 12, 1949 Some Consequences of Low Temperature Research in Chemical Thermodynamics
- Contributions in the field of chemical thermodynamics, particularly concerning the behaviour of substances at extremely low temperatures na sajtu Wayback Machine (arhivirano mart 11, 2007).
- M. A. Shampo; R. A. Kyle; D. P. Steensma (2006). „William F. Giauque—Nobel Prize for Low-Temperature Research”. Mayo Clinic Proceedings. 81 (5): 587. PMID 16706253. doi:10.4065/81.5.587
.
