Vitalije Ravenski

Sveti Vitalije Ravenski, Vitalije Milanski je ranohrišćanski mučenik (verovatno 1. vek), svetitelj čuvene ravenske crkve San Vitale.

Vitalije Ravenski
Lični podaci
Mesto rođenja	Milano,
Mesto smrti	Bolonja,
Svetovni podaci
Praznik	23, jul

Život

Kao i o većini ranohrišćanskih mučenika, o Vitaliju se zna vrlo malo, i štaviše, iz izvora koji datiraju ne ranije od 4. veka. Žena mu je bila mučenica Valerija, a deca mučenici Gervasije i Protasije. Vitalije je, kao mlad, bio bogat građanin Mediolana. U Filipovom pamfletu, pronađenom sa telima dvoje dece na milanskom groblju Svetog Amvrosija 396. godine, stoji da je bio vojnik. Prema ovom dokumentu, Vitali je pratio sudiju Paolina na putovanju od Milana do Ravene. U Raveni je sudija mučio i odrubio glavu lekaru Ursicinu, koji je priznao da je hrišćanin. Vitalije je tada prišao lekaru i pomogao mu da se suoči sa mučenjem i smrću, otvoreno ga pozivajući da bude čvrst u podnošenju muke. Organizovao je i njegovu sahranu. Otvoreno se izjasnio kao hrišćanin. Zbog toga je bio mučen, a zatim živ sahranjen (prekriven kamenjem). Vreme Vitalijevog mučeništva različiti istraživači pozivaju na progone hrišćana cara Nerona ili Marka Aurelija.

Neki izvori tvrde da bi on mogao biti lik u fiktivnom delu koji se pogrešno smatra istorijskim. Takođe je moguće da su sveti Vitalije Milanski i sveti Vitalije Bolonjski (čije je telo prvo doneto u Milano, a zatim u Bolonju) ista osoba. Ali ostaje činjenica da je bazilika svetog Vitalija, osvećena 548. godine, bila posvećena ne samo ovom svetitelju, već i dvojici njegovih sinova – Gervasiju i Protasiju; u istoj bazilici bočni oltar je posvećen svetom Ursicinu. U bazilici svetog Apolinarija Ravenskog, u mozaicima br. 11-13 desnog zida (povorka mučenika) prikazani su Vitalije i njegova dva sina, a u mozaicima levog zida (povorka mučenika) njegova supruga Valerija.

Pravoslavna crkva praznuje svetog Vitalija 23. jula (5. avgusta).