Vitore Karpačo
Vitore Karpačo (ital. Vittore Carpaccio; rođen oko 1460. u Veneciji — umro 1525/26 u Veneciji), bio je italijanski slikar, smatran najvećim slikarem narativnih scena venecijanske škole. Zbog naročitog realizma njegovih figura smještenih u jedan koherentan prostor jasne perspektive takođe ga se smatra pretečom kasnijih venecijanskih slikara gradskih panorama Venecije.[1][2]
Vitore Karpačo | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 1465 |
| Mesto rođenja | Venecija |
| Datum smrti | 1526 |
| Mesto smrti | Kopar |
Karpačo je vrlo vjerovatno bio učenik Lacara Bastijanija, mada je u njegovom djelu očigledno da su mu uzori bili Đentile Belini i Antonelo da Mesina. Iz njegovog ranog perioda ističe se Spasitelj sa četvoricom Apostola koje datira oko 1490. godine. U ovom periodu mu se pripisuju još neka djela, međutim, budući da se u ranom periodu nije potpisivao, postoje sumnje da ih je on naslikao. Početkom 1490-ih, Karpačo je radio na projektu ciklusa slika iz legende o sv. Ursuli za Školu Santa Ursula, danas Galerije Akademije u Veneciji. To su djela po kojima se ističe kao zreo umjetnik sa izrazitom sposobnošću za organizovanje narativnih scena i vještinom u prikazu odnosa svjetlosti. Scena pod imenom Snovi sv. Ursule je posebno vrednovana zbog bogastva naturalističkih detalja.
Reference uredi
- ^ „Vittore Carpaccio”. Storiadellarte.com. Pristupljeno 19. 1. 2021.(jezik: italijanski)
- ^ „Vittore Carpaccio Italian painter”. Britannica. Pristupljeno 19. 1. 2021.(jezik: engleski)
