Gordana Pavić
Gordana Pavić (Dalj, 26. avgust 1948) srpska je pesnikinja iz Slavonije. Školu za decu oštećenog vida „Veljko Ramadanović“ završila je u Zemunu. Od 1968. do 1991. živela je u Osijeku i radila na mestu TT-manipulanta u osječkom „Vodovodu“. Piše od ranog detinjstva. Dosad je objavila jedan roman, pet zbirki poezije i jednu knjigu pripovedaka. Zastupljena je i u zajedničkoj zbirci pesama Kada bih imao kuću.
Gordana Pavić | |
|---|---|
.jpg) | |
| Datum rođenja | 26. avgust 1948. |
| Mesto rođenja | Dalj, FNR Jugoslavija |
Saradnica je novosadskog PAN radija, Radio Borova, vukovarskog Radio Dunava i riječkog dečjeg časopisa Bijela pčela te nekoliko zvučnih glasila za slepe i slabovidne osobe: časopisa Zvučna revija Saveza slepih Crne Gore, zvučnog časopisa Odjek Saveza slepih Vojvodine i zvučnog časopisa Naša riznica Saveza slepih Beograda. Triput je dobila književnu nagradu Jovan Nikolić, koju joj je za poeziju dodelila Gradska konferencija Saveza slepih Beograda 1990, 1992. i 1994. godine.
Članica je SKD „Prosvjeta“ — pododbora Borovo, počasna je članica Udruženja žena Dalj, članica je Udruge slijepih Osijek te Saveza slepih Vojvodine (Saveza slepih Sombor).
Bibliografija uredi
- Teku kapi vrline, roman, 1989.
- Sećanje, pesme, 1990.
- Blago očima, pesme, Novi Sad, 1994. (47 str.)
- Pesma ume, pesme, Dalj, 1996. (70 str.)
- Vruć vetar, pesme, Borovo, 2002. (76 str.)
- Tetka Slavkina baština, pripovetke, 2004.
- Kada bih imao kuću, zajednička zbirka pesama, Vukovar, 2007. (88 str.)
- Uteši, Bože, pesme, Dalj, 2008. (76 str.)
Napomene uredi
- U Virtuelnoj biblioteci Srbije[mrtva veza] krajem 2008. godine bile su upisane samo knjige Blago očima, Pesma ume i Vruć vetar. U katalog Nacionalne i sveučilišne knjižnice nije upisana ni jedna knjiga Gordane Pavić.
