Danica Kojić

Danica Kojić (Beograd, 1899 — Beograd, 1975) bila je srpska arhitekta, poznata po svojim delima iz oblasti uređenja enterijera.

Danica Kojić
Datum rođenja	1899
Mesto rođenja	Beograd, Kraljevina Srbija
Datum smrti	1975
Mesto smrti	Beograd, SFR Jugoslavija
Zanimanje	Arhitekta

Biografija

Rođena je u Beogradu 1899. godine. Diplomirala je na arhitektonskom odseku Tehničkog fakulteta u Beogradu 1924. godine, nakon čega se zaposlila u Ministarstvu građevine (1924—27). Upoznavši arhitektu Branislava Kojića postaju arhitektonsko-bračni par 1926. godine, a 1928. zajedno osnivaju projektantski biro u Beogradu. Mnoge projekte izvodili su udruženim snagama, Branislav je projektovao spoljašnost, a Danica unutrašnjost. U projektantskom opusu Danica je prošla kroz različite sadržaje, od Ministarstva građevina, gde je projektovala javne objekte, zatim izrade konkursnih radova zajedno sa suprugom, do oblikovanja enterijera koji su u većini slučajeva bili vezani za stambene objekte. Ono što objedinjuje sva ta različita polja delovanja su čist arhitektonski jezik, bez suvišnih ukrasa, jednostavnost oblika i jasnoća u načinu komponovanja, kao i sklad između detalja i celine. Nakon Drugog svetskog rata Danica prestaje sa projektantskom aktivnošću i kao saradnica pomaže mužu radeći recenzije i na terenskim istraživanjima. Preminula je 1975. godine u Beogradu. Osamdesetih i devedesetih godina XX veka na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu postojao je fond Danica Kojić iz koga su se dodeljivale nagrade za najbolje diplomske radove u oblasti enterijera.

Dela

Danica stvara u Beogradu u periodu između dva svetska rata. Među prvim zajedničkim radovima bračnog para Kojić bio je Paviljon Cvijeta Zuzorić na Malom Kalemegdanu iz 1928. godine. Zajedničkim snagama stvorili su prvi namenski izložbeni prostor u Beogradu, i dok je spoljašnjost očuvana kako ju je Branislav Kojić zamislio i ostvario, unutrašnjost kakvu je izvela Danica Kojić nestala je u rekonstrukciji 1975. godine.

Ostala dela:

• Osnovna škola u selu Oraškovica (1925, B. Kojić, D. Kojić);
• Sopstvena kuća u Dobrice Ćosića 6 u Beogradu (1927, izmene plana i uređenje enterijera);
• Vila Edvarda i Danice Zamboni u Dobračinoj 39 u Beogradu (1927, uređenje enterijera);
• Vila Nikole Đorđevića u Temišvarskoj 18 u Beogradu (1929, uređenje enterijera);
• Urbanističko i arhitektonsko rešenje Trga oslobođenja u Skoplju (1930, konkursni projekat, B. Kojić, D. Kojić);
• Studentski dom kralja Petra Prvog Velikog Oslobodioca u Skoplju (1930, B. Kojić, D. Kojić);
• Kuća Svetislava Marodića u Ilirskoj 3 u Beogradu (1932, uređenje enterijera);
• Stambena zgrada Aleksandra Obradovića u Mačvanskoj 28 u Beogradu (1932, uređenje enterijera);
• Vila inženjera Mihajla Kojića u ulici Žanke Stokić 36 u Beogradu (1933, uređenje enterijera);
• Stambena zgrada Jelene Kojić u Ul. Đure Salaja 17 u Beogradu (1937, uređenje enterijera).