Двострука обмана
Dvostruka obmana (engl. Double Indemnity) je film noar iz 1944. koji je režirao Bili Vajlder. Scenaristi filma su Vajlder i Rejmond Čandler. Producenti filma su by Badi Desilva i Džozef Sistrom. Scenario se zasniva na istoimenoj noveli Džejmsa M. Kejna iz 1943. koji se originalno pojavljivao kao osmodelni serijal u magazinu Liberti.
| Dvostruka obmana | |
|---|---|
 Poster za bioskopsku projekciju | |
| Izvorni naslov | Double Indemnity |
| Režija | Bili Vajlder |
| Scenario |
|
| Producent | Džozef Sistrom |
| Temelji se na | Dvostruka obmana autora Džejmsa M. Kejna |
| Glavne uloge | |
| Muzika | Mikloš Roža |
| Direktor fotografije | Džon F. Sajc |
| Montaža | Doun Harison |
| Studio | Paramaunt pikčers |
| Distributer | Paramaunt pikčers |
| Godina | 1944. |
| Trajanje | 107 minuta |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 980.000 američkih dolara[1] |
| Zarada | 5 miliona američkih dolara |
| IMDb veza | |
U filmu Fred Makmari glumi prodavca osiguranja, Barbara Stenvik provokativnu domaćicu koja želi da ubije svog muža, a Edvard Dži Robinson glumi adžastera čiji je posao da otkrije nelegalne pokušaje uzimanja osiguranja. Termin "dupla odšteta" odnosi se na klauzulu pojedinih polisa životnog osiguranja koja udvostručava isplatu u retkim slučajevima iznenadne smrti, na primer, u toku vožnje vozom.
Po prikazvanju je hvaljen od strane mnogih kritičara i nominovan za sedam Oskara ali nije osvojio nijedan. Naširoko smatran klasikom, često se citira kao paradigma film noara i kao standard za sve buduće filmove u tom žanru.
Kongresna biblioteka je 1992. proglasila ovaj film "kulturno, istorijski, ili estetski značajnim". Dvostruka obmana je odabran za očuvanje u Nacionalnom registru filmova. Godine 1998. je rangiran kao 38. na listi 100 najboljih američkih filmova svih vremena od strane Američkog filmskog instituta, a 2007. je stavljen na 29. mesto na desetogodišnjicu prethodne liste.
Glumačka postava uredi
- Fred Makmari kao Valter Nef
- Barbara Stenvik kao Filis Ditrikson
- Edvard Dži Robinson kao Barton Kiz
- Porter Hol kao G. Džekson
- Džin Heder kao Lola Ditrikson
- Tom Pauers kao G. Ditrikson
- Bajron Bar kao Nino Zaketi
- Ričard Gejns kao Edvard S. Norton Mlađi
- Fortunio Bonanova kao Sem Garlopis, vozač kamiona
- Džon Filiber kao Džo Piters, liftboj
Nepopisani
- Rejmond Čandler kao čovek koji čita knjigu (kameo)
- Bes Flauers kao Nortonova sekretarica
- Beti Farington kao Neti, Ditrisonova sobarica
- Tila Loring kao telefonski operator
Kritika uredi
Dvostruka obmana je prvi put prikazana u Kitovom bioskopu u Baltimoru 3. jula 1944.[2] Film je prikazan širom Amerike 6. jula 1944,[3] i odmah je postao hit među publikom, uprkos kampanji pevačice Kejt Smit koja je molila ljude da ne gledaju film zbog nemorala.[4] Kako se Džejms M. Kejn priseća: „Bilo je malo nevolje zbog one debele devojke, Kejt Smit, koja je vodila propagandu tražeći od ljudi da se klone filma. Njena reklama je verovatno dodala milion dolara na bruto zarade filma.”[5]
Reference uredi
- ^ Sikov, Ed (1998). On Sunset Boulevard: The Life and Times of Billy Wilder. New York: Hyperion. str. 211. ISBN 978-0-7868-6194-1.
- ^ Variety, July 5, 1944
- ^ Motion Picture Daily July 5, 1944
- ^ Sikov 1998, str. 213 harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFSikov1998 (help)
- ^ McGilligan, Patrick (1986). Backstory: Interviews with Screenwriters of Hollywood's Golden Age. Los Angeles: University of California Press. str. 128. ISBN 978-0-520-05689-3.
Literatura uredi
- Sikov, Ed (1998). On Sunset Boulevard: The Life and Times of Billy Wilder. New York: Hyperion. str. 211. ISBN 978-0-7868-6194-1.
Spoljašnje veze uredi
Dvostruka obmana na sajtu IMDb (jezik: engleski)
