Википедија

Digitorektalni pregled

Digitorektalni pregled ili rektalni tuše je palpatorna ili metoda opipavanja koja se smatra obaveznim pregledom kada se dobiju u anamnezi određeni podaci o narušenoj funkciji završnog creva i anusa, prostate...[1][2] Na ovaj način se mogu prepoznati tumori čija se donja ivica nalazi na oko 7—8 sm od anokutane linije, odnosno oko 50% karcinoma rektuma.[3]

Digitorektalni pregled
Digitorektalni pregled: bočni pogled na mušku reproduktivnu i urinarnu anatomiju, uključujući prostatu, rektum i mokraćnu bešiku
ICD-9-CM89.34
MeSHD051517
MedlinePlus007069

Indikacije uredi

Nakon dobro uzete anamneze od pacijenta i kliničkoh simtoma koji imaju pacijenti sa kolorektalnim bolestima indikacije su:[4][5]

  • Krv u stolici,
  • Promene u načinu pražnjenja,
  • Suženje kalibra izmeta (karakteristično za karcinome rektosigmoidnog dela kolona),
  • Bolovi u trbuhu i grčevi (levi kolon),
  • Anoreksija,
  • Gubitak težine, mučnina, zamaranje i anemija (desni kolon).
  • Dijagnoza rektalnih tumora i drugih oblika raka;
  • Dijagnoza poremećaja prostate, posebno tumora i benigne hiperplazije prostate.
  • Dijagnozu upale slepog creva ili drugih primera akutnog abdomena.[6]
  • Procena mišićnog tonusa analnog sfinktera, koji može biti koristan u slučaju fekalne inkontinencije ili neuroloških bolesti, uključujući traumatske povrede kičmene moždine;
  • Kod ženki, za ginekološke palpacije unutrašnjih organa;
  • Kod spitivanje tvrdoće i boje izmeta (u slučajevima konstipacije, i fekalne impakcije);
  • Pre kolonoskopije ili proktoskopije, odnosno umetanjem medicinskih uređaja
  • Procena hemoroida iako su unutrašnji hemoroidi često previše meki da bi se osetili, vizuelni pregled može biti korisniji;
  • Kod novorođenčadi da se isključi nezupčani anus.[7][8]

U sklopu redovnih sistematskih pregleda, stanovništva starijeg od od 50 godina, obavezan je digitorektalni pregled u cilju pravovremenog otkrivanja tumora rektuma i prostate.[9][10]

Način izvođenja uredi

 
Koleno—lakatni položaju bolesnika tokom pregleda

Za obavljanje ovog krajnje jednostavan pregled, koji se zasniva na umetanju kažiprsta kroz anus u rektum, od opreme su potrebni jedino plastične, nesterilne rukavice, vazelin (eventualno sa 2% lokalnim anestetikom ksilokain gel), i dobra volje i iskustva lekara.[11]

Pregled se može vršiti u koleno—lakatnom položaju pacijenta ili u levom bočnom položaju sa visoko, ka grudnom košu podignutim kolenima, koji je pacijentu ugodniji i lekaru pogodniji za obavljanje pregleda.[12]

Pregledom se kod muškaraca, žene i dece ispituje krajnji deo debelog creva i da li postoji krvarenje ili tumor. Kod muškaraca, ovim pregledom se može opipati prostata a kod žena vrat materice. Nakon što je rektum digitalno pregledan, lekar pregledava vrh kažiprsta kako bi uočila moguća krv, sluz itd.[13]

Uprkos strahu, pregled kod većine ljudi nije bolan. Muškarci ga najčešće opisuju kao pritisak i nelagodu, dok ga žene bolje podnose.

Kod devojaka sa nepokidanim himenom pregled materice se može obaviti digitorektalnim pregledom.

Galerija uredi

Kontroverze uredi

Imajući u vidu specifičnost pregleda koji jednim delom zadire u intimu ispitanika, pregled se nesme izvoditi bez prethodnog pristanka bolesnika.

Naime prema izveštaju medija, mnogi pacijenti su prijavili izvestan broj studenata medicine u Australiji i Ujedinjenom Kraljevstvu koji nisu bili podučavan da dobije prethodnu saglasnost pacijenata pre ispitivanja njihovog rektuma. Mnogi od tih pacijenata bili su čak i prisiljeni da se podvrgnu rektalnom pregledu dok su bili na lečenju u bolnici, uprkos tome što su se snažno protivilni bolničkom osoblju.[14]

Izvori uredi

  1. ^ McFarlane, Michael J. (1990), Walker, H. Kenneth; Hall, W. Dallas, ur., The Rectal Examination (3rd izd.), Butterworths, ISBN 978-0-409-90077-4, PMID 21250264, Pristupljeno 2021-02-01 
  2. ^ „Digital rectal exam: MedlinePlus Medical Encyclopedia”. medlineplus.gov (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-02-01. 
  3. ^ Antić R. Interna propedevtika, Institut za stručno usavršavanje i specijalizaciju zdravstvenih radnika, Beograd, 1976.
  4. ^ Greenberger NJ. Gastrointestinal disorders. Chicago: Year Book Medical Publishers, 1981;186–94.
  5. ^ Henry MM, Parks AG, Swash M. The pelvic floor musculature in the descending perineum syndrome. Br J Surg. 1982;69:470–72. [PubMed]
  6. ^ Kessler, Chad; Bauer, Stephen J. (2012). "Utility of the Digital Rectal Examination in the Emergency Department: A Review". The Journal of Emergency Medicine. 43 (6): 1196–1204.
  7. ^ Gupta, Arjun; Tang, Zhouwen; Agrawal, Deepak (2018). "Eliminating In-Hospital Fecal Occult Blood Testing: Our Experience with Disinvestment". The American Journal of Medicine. 131 (7): 760–763.
  8. ^ Sharma, Virender K.; Komanduri, Sri; Nayyar, Sanjay; Headly, Anna; Modlinger, Paul; Metz, David C.; Verghese, Vino J.; Wanahita, Anna; Go, Mae F.; Howden, Colin W. (2001). "An audit of the utility of in-patient fecal occult blood testing". The American Journal of Gastroenterology. 96 (4): 1256–1260.
  9. ^ „Prostate Cancer and the Digital Rectal Exam”. WebMD (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-02-01. 
  10. ^ Lieberman DA. Common anorectal disorders. Ann Intern Med. 1984;101:837–46. [PubMed]
  11. ^ Schrock TR. Examination of the anorectum, rigid sigmoidoscopy and flexible fibroptic sigmoidoscopy. In: Sleisenger MH, Fordtran JS, eds. Gastrointestinal disease. Philadelphia: W. B. Saunders. 1983;1276–80.
  12. ^ Porter SD, Liechty RD. The anorectum. In: Liechty RD, Soper RD, eds. Synopsis of surgery. St. Louis: C. V. Mosby, 1976;385–96.
  13. ^ „Digital Rectal Exam (DRE)”. Cancer.Net (na jeziku: engleski). 2014-02-26. Pristupljeno 2021-02-01. 
  14. ^ CHAN, SEWELL. „Forced Rectal Exam Stirs Ethics Questions”. The New York Times. 16, 1. 2008. Pristupljeno 19. 6. 2019. 

Spoljašnje veze uredi

 Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дигиторектални_преглед&oldid=27441928”