Dimitrije Monferatski
Dimitrije Monferatski (ital. Demetrio di Monferrato; grčki: Δημήτριος Μομφερρατικός; 1205-1230) je bio solunski kralj od 1207. do 1224. godine.
| Dimitrije Monferatski | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1205. |
| Mesto rođenja | Solun, |
| Datum smrti | 1230. |
| Mesto smrti | Amalfi, |
| Porodica | |
| Roditelji | Bonifacije od Monferata Margareta Ugarska |
| Prethodnik | Bonifacije od Monferata |
| Naslednik | Fridrih II, car Svetog rimskog carstva |
Biografija uredi
Dimitrije je bio sin Bonifacija od Monferata i Margarete Ugarske, udovice vizantijskog cara Isaka II Anđela. Nakon zauzeća Carigrada u Četvrtom krstaškom ratu (1204), Bonifacije je formirao Solunsku kraljevinu. Oženivši se bivšom vizantijskom caricom, privukao je članove vizantijske aristokratije. Marija je u Solunu 1205. godine rodila Dimitrija. Ime je dobio po Svetom Dimitriju Solunskom, zaštitniku Soluna. Bonifacije je 1207. godine poginuo u sukobu sa Bugarima predvođenim carem Kalojanom. Dimitrijeva vladavina nije bila sigurna nakon Bonifacijeve smrti. Lombardski plemići na čelu sa Obertom II preuzeli su vladarske dužnosti. Njihov cilj bio je da na presto postave starijeg Dimitrijevog brata Vilijama. Latinski car Henrik Flandrijski sukobio se sa Obertom. U sukobu je latinski car odneo pobedu, a za novog regenta postavljen je Justas Flandrijski (1209-1216). Dimitrije je 6. januara 1209. godine krunisan za kralja, a lombardski plemići položili su mu vazalne zakletve. Dimitrijevu vlast potvrdio je i papa Inoćentije III.
U Kraljevini je, međutim, i dalje bilo onih koji nisu prihvatali Dimitrijevu vlast. Oni su držali i pojedine jake tvrđave kao što su Ser i Kavala. Opasnost je predila i od Epirske despotovine koja je sa Solunskom kraljevinom ratovala od 1210. godine. Nakon smrti Henrika Flandrijskog (1216) rat se rasplamsao. Novog cara, Petra Kurtena, ubio je epirski despot Teodor Anđeo Duka Komnin. Teodor je potom otpočeo sa postepenim osvajanjem solunskih utvrđenih gradova. Kraljevina je ubrzo svedena na Solun sa okolinom. Poslednji udarac Teodor joj je zadao 1224. godine kada ulazi u Solun. Dimitrije je sa latinskim nadbiskupom pobegao na dvor svetorimskog cara Fridriha II Velikog. Učestvovao je u Fridrihovom krstaškom ratu na Levantu. Umro je 1230. godine u Amalfiju.[traži se izvor]
Porodično stablo uredi
| 4. Vilijam V od Monferata | ||||||||||||||||
| 2. Bonifacije od Monferata | ||||||||||||||||
| 5. Judita od Babenberga | ||||||||||||||||
| 1. Dimitrije Monferatski | ||||||||||||||||
| 6. Bela III | ||||||||||||||||
| 3. Margareta Ugarska | ||||||||||||||||
| 7. Agnesa od Antiohije | ||||||||||||||||
Literatura uredi
- Lock, Peter (1995). The Franks in the Aegean 1204–1500. New York.
- Nicolas Cheetham, Mediaeval Greece, Yale University Press, 1981.
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.