Dohvatna vožnja ekipno
Dohvatna vožnja ekipno je disciplina u biciklizmu na pisti, u kojoj se takmiče timovi sa po četiri vozača, čiji je cilj da pređu određenu distancu za što manje vremena. Slična je dohvatnoj vožnji individualno, sa razlikom u tome što dva tima startuju sa suprotnih strana velodroma.
.JPG)
Format trke uredi
I u ženskoj i u muškoj konkurenciji takmiče se timovi od četiri vozača, koji moraju da prođu distancu od 4 km, odnosno 16 krugova. Pobjednik je tim koji distancu pređe sa najbržim vremenom.[1] Prije starta sezone 2012/13, u ženskoj konkurenciji takmičili su se timovi sa po tri vozača, koji su vozili po 3 km.[2][3]
Kao i kod dohvatne vožnje individualno, cilj je zadatu distancu preći sa najbržim vremenom ili prestići drugi tim u finišu.[1] Vozači u timu prate jedan drugog, u formaciji, kako bi izgubili što manje energije. Vozač na čelu, koji obično radi najviše, periodično se skloni sa strane i vrati se na začelje, kako bi ravnomjerno trošili energiju. Vozači na čelu obično provedu krug ili krug i po.[4] Konačno vrijeme tima uzima se kada treći vozač pređe liniju cilja.[1] S obzirom na to da se vrijeme uzima kada treći vozač pređe kroz cilj, timovi obično odrede radnika u ekipi koji radi maksimalno, ne štedeći energiju, a u finišu vozi lagano i završi iza ostalih vozača u timu, jer u finišu ne može da prati tempo suvozača.[1] U trci za medalju, ukoliko jedan tim prestigne drugi, trka je automatski završena, dok u trkama u kojima je potrebno da oba tima postave vrijeme, vozi se do kraja.[4]
Kvalifikacije uredi
Prva faza takmičenja na glavnom trkama su kvalifikacije. I u kvalifikacijama se takmiče dva tima istovremeno, ali se ne takmiče jedan protiv drugog, već pokušavaju da postave što brže vrijeme kako bi se kvalifikovali za takmičenje. Na Olimpijskim igrama, od 2012, najbolji timovi se plasiraju u eliminacionu fazu; dva najbolja se plasiraju u borbu za zlato, dok se dva najbolja tima od ostalih takmiče u borbi za bronzu. Do 2012, dva poražena tima iz eliminacione faze takmičili su se u borbi za bronzu, što je promijenjeno kako bi se ohrabrili svi timovi koji su se kvalifikovali da voze što bolje, jer svi dobijaju šansu da se bore za medalju, u zavisnosti od ostvarenog učinka. Na Svjetskom prvenstvu i Svjetskom kupu, dva najbrža tima u kvalifikacijama plasiraju se u borbu za zlato, dok se treći i četvrti najbrži tim plasiraju u borbu za bronzu.
Najvažnije trke uredi
| Olimpijske igre | muškarci | žene |
|---|---|---|
| Svjetsko prvenstvo | muškarci | žene |
| Svjetski kup | muškarci | žene |
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b v g „Team pursuit”. bbc.co.uk. Pristupljeno 15. 2. 2020.
- ^ „Cycling – Track”. BBC Sport. 3. 7. 2012. Pristupljeno 15. 2. 2020.
- ^ O'Mahony, Jennifer (1. 8. 2012). „Cycling: team pursuit and how it works”. The Telegraph. Telegraph Media Group Limited. Pristupljeno 15. 2. 2020.
- ^ a b Richardson, Simon (19. 2. 2015). „Guide to: Team pursuit”. cyclingweekly.com. Pristupljeno 15. 2. 2020.
Spoljašnje veze uredi
- Dohvatna vožnja ekipno na sajtu uci.org
