Egbert od Veseksa
Egbert (oko 771. ili 775 – 839) bio je kralj Veseksa u periodu od 802. do 839. godine. Njegov otac je bio Ealmund od Kenta. 780-ih je Egbert prognan od strane kraljeva Ofe od Mercije i Beortrika od Veseksa, ali nakon Beortrikove smrti 802. Egbert se vratio u Englesku i preuzeo vlast.[1]
| Egbert od Veseksa | |
|---|---|
 Egbert od Veseksa | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 771. ili 775. |
| Datum smrti | 839. |
| Porodica | |
| Potomstvo | Etelvulf od Veseksa |
| Roditelji | Ealmund od Kenta |
| Dinastija | Dinastija Veseks |
| kralj Veseksa | |
| Period | 802–839. |
| Prethodnik | Beortrik |
| Naslednik | Etelvulf |
| kralj Kenta | |
| Period | 825–839. |
| Prethodnik | Baldred |
| Naslednik | Etelvulf |
O prvih 20-ak godina njegove vladavine malo se zna, ali se pretpotstavlja da je uspeo da očuva nezavisnost Veseksa u odnosu na Merciju, koja je tada dominirala drugim južnim engleskim kraljevstvima. Godine 825. Egbert je u bici kod Elanduna pobedio kralja Beornvulfa od Mercije, time okončavajući mercijsku hegemoniju, i počeo preuzimati vlast nad mercijskim vazalima u severnoj Engleskoj.[2] Godine 829. Egbert je pobedio kralja Viglafa od Mercije i proterao iz njegovog kraljevstva i na kratko direktno vladao Mercijom. Kasnije iste godine Egbert je svojim vazalom učinio nortambrijskog kralja u Doru (danas predgrađe Šefilda). Anglosaksonska hronika posle ovoga za Egberta koristi titulu bretvelda, odnosno „vladar Britanije”.[3]
Egbert nije mogao dugo zadržati tako visok položaj, i već sledeće godine Viglaf se vratio na čelo Mercijskog kraljevstva. Veseks je, međutim, zadržao vlast nad nekada samostalnim državama Kent, Saseks i Sari; te teritorije je kasnije kao pod-kralj preuzeo Egbertov sin Etelvulf. Kada je Egbert umro 839. godine Etelvulf ga je nasledio; jugoistočna kraljevstva su konačno formalno apsorbovana u kraljevstvo Veseksa nakon smrti Etelvulfovog sina Etelbalda 860. godine.[4]
Izvori uredi
Spoljašnje veze uredi
