Ekonomika blagostanja
Ekonomika blagostanja je grana teorijske ekonomije koja se bavi vrednovanjem ekonomskih principa u okviru njihovih posljedica na stanje blagostanja u društvu. Postavljanje njenih okvira i njeno definisanje kao grane ekonomske teorije je obavljeno u 20. vijeku.
Rani teoretičari su shvatali blagostanje kao jednostavan zbir zadovoljenja beneficija svih pojedinaca koji pripadaju jednom ekonomskom sistemu. Kasniji teoretičari su imali više skeptičan pristup mogućnosti mjerenja čak i zadovoljenja potreba jednog jedinog pojedinca, tvrdeći da je nemoguće precizno uporediti stanje blagostanja dva ili više pojedinaca. Jednostavnije rečeno, noviji teoretičari smatraju da pretpostavku po kojoj će se uvećanjem prihoda u jednom ekonomskom sistemu, više zadovoljiti potrebe siromašnog nego bogatog čovjeka, nije moguće precizno objasniti niti definisati.