Električni bluz
Električni bluz se odnosi na bilo koju vrstu bluza koja se odlikuje upotrebom električne gitare kao glavnog instrumenta i električnih pojačanja za ostale instrumente, kao što su bas-gitara, bubnjevi, a ponekad i usna harmonika i klavijature.[1] Gitara je prvi instrument koji je bilo popularno pojačati i koristiti, a pioniri u tome su bili T-Boun Voker u kasnim 1930-ih i Džon Li Huker i Madi Voters u 1940-im. Njihovi stilovi su se razvili u Vest koust bluz, Detroitski bluz, a posle Drugog svetskog rata Čikago bluz, koji su se razlikovali od ranijih, pretežno akustičnih stilova bluza. Žanr se u potpunosti razvio do 1950-ih.[2] Do ranih 1950-ih, Litl Valter je bio solista na bluz harmonici ili bluz harfi koristeći mali ručni mikrofon uključen u gitarsko pojačalo. Iako je trebalo malo duže, električna bas-gitara je postepeno zamenila stend-ap bas iz ranih 1960-ih. Električne orgulje i posebno klavijature su se kasnije široko koristile u električnom bluzu.[2]
| Električni bluz | |
|---|---|
| Stilsko poreklo | akustični bluz pre Drugog svetskog rata |
| Kulturološko poreklo | Kasne 1930e SAD |
| Tipični instrumenti | električna gitara, bas-gitara, bubanj, klavir, usna harmonika, saksofon, klavijature |
| Izvedeni oblici | bluz rok, britanski bluz, hevi metal |
| Regionalne scene | |
| Vest koust bluz, Čikago bluz, Memfiski bluz | |
Električni bluz je bio "instrument" u razvoju električnih tehnika gitare kao što su pojačanja, distorzija,[3] kablova za napajanje[4] i savijanja žica[5] i zaslužan je za dovođenje zvuka teške gitare u popularnu muziku[3]. To je bio temelj za rok muziku[3][5], koja je usvojila gustu teksturu, električne tehnike gitare i osnovene instrumente elktričnih bluz bendova. To utiče i na rokenrol, posebno sredinom 1950-ih i na klasični rok 1960-ih.[3] Široko je prihvaćeno da je Britanski bluz bum iz 1960-ih su doveli do razvoja bluz roka. Električni bluz je postavio temelje za hard rok[5][6] i hevi metal,[5][4][7] i uticao na razvoj rokabilija[8] i soul muzike.[9] On nastavlja da bude glavni stil bluza i zaslužan je za oživljavanje popularnosti žanra od 1990-ih.
Reference
uredi- ^ Electric Blues | Music Highlights | AllMusic
- ^ a b Campbell & Brody 2007, str. 78
- ^ a b v g Campbell & Brody 2007, str. 80–81
- ^ a b Miller, Jim (1980). The Rolling Stone illustrated history of rock & roll. New York: Rolling Stone. ISBN 978-0-394-51322-5. Pristupljeno 5. 7. 2012. „Black country bluesmen made raw, heavily amplified boogie records of their own, especially in Memphis, where guitarists like Joe Hill Louis, Willie Johnson (with the early Howlin' Wolf band) and Pat Hare (with Little Junior Parker) played driving rhythms and scorching, distorted solos that might be counted the distant ancestors of heavy metal.”
- ^ a b v g Campbell & Brody 2007, str. 201
- ^ Frith, Straw & Street 2001, str. 119
- ^ Campbell & Brody 2007, str. 212
- ^ Bogdanov, Vladimir; Woodstra, Chris; Erlewine, Stephen Thomas (2003). All Music Guide to Country: The Definitive Guide to Country Music. Backbeat Books. str. 912. ISBN 978-0-87930-760-8.[mrtva veza]
- ^ R. Unterberger, "Louisiana blues", in V. Bogdanov, C. Woodstra, S. T. Erlewine, eds, All Music Guide to the Blues: The Definitive Guide to the Blues (Milwaukee, WI: Backbeat Books. 3rd edn., 2003). 2007. ISBN 978-0-87930-736-3. str. 687-8.
Literatura
uredi- Bogdanov, Vladimir; Woodstra, Chris; Erlewine, Stephen Thomas (2003). All Music Guide to Country: The Definitive Guide to Country Music. Backbeat Books. str. 912. ISBN 978-0-87930-760-8.[mrtva veza]
- Campbell, Michael; Brody, James (2007). Rock and Roll: An Introduction. Cengage Learning. ISBN 978-0-534-64295-2.
- Miller, Jim (1980). The Rolling Stone illustrated history of rock & roll. New York: Rolling Stone. ISBN 978-0-394-51322-5.
- Frith, Simon; Straw, Will; Street, John, ur. (16. 8. 2001). The Cambridge Companion to Pop and Rock. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-55660-6.