Ivan Belić
Ivan Belić (1887 — 1968) bio je srpski arhitekta, realizator brojnih arhitektonskih projekata u Kraljevini Jugoslaviji od 1921. do 1940. godine, član Udruženja jugoslovenskih inženjera i arhitekata.[1]
Ivan Belić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1887. |
| Mesto rođenja | Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1968. (80/81 god.) |
| Mesto smrti | SFRJ |
Život i karijera
uredi
Nakon diplomiranja na Arhitektonskom odseku Tehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu 1912. godine, radio je u katastarskom odeljenju Beogradske opštine (u Tehničkoj upravi Sekcije za reviziju regulacije), sve do izbijanja Prvog svetskog rata.[2]
Po završetku Velikog rata od 1921. do 1940. godine, kao ovlašćeni projektant Kraljevine Jugoslavije, sa biroom u Dalmatinskoj 9, a potom i u 6 sopstvenoj zgradi u Gospodar Jovanovoj 42a, Ivan Belić je radio na realizaciji brojnih projekte.[3]
Bio je i redovni član Udruženja jugoslovenskih inženjera i arhitekata, kao i uticajnog lokalnog Kluba arhitekata.
Delo
urediZa privatne investitore, Belić je projektovao uglavnom ugaone i prizemne objekte, a u stilu akademizma i umerenog modernizma, bavio se pretežno:
- izvođenjem tuđih projekata,
- nadzorom (Jadransko-podunavske banke, 1922 — 1925. godine),
- prepravkama i doziđivanjima, mnogih objekata.
Većina njegovih autorskih dela, kojih je bilo oko četrdesetak,[4] nije sačuvana (poput kuće Žanke Stokić na Senjaku iz 1927, srušene oko 1960), a ni istoriografski proučene,[5] izuzev karabinjerske „Palacine“ (1932) u kompleksu italijanske ambasade.[6] i palate „Reuniona”.
Priznanja
urediU znak priznanja za njegov doprinos u arhitekturi Beograda beogradske ulica koja počinje od ulice Vladimira Pogačića, i ide kp 4497/1 i završava se u kp 4497/5 u KO Novi Beograd, nosi njegovo ime.[7]
Izvori
uredi- ^ Belić Ivan, u: Leksikon srpskih neimara (ur. Z. Manević), Beograd 2002, 15
- ^ Belić Ivan, u: Leksikon srpskih arhitekata 19. i 20. veka (ur. Z. Manević), Beograd 1999, 17
- ^ Manević, Z. (yr.), 2008 Leksikon neimara, Beograd: Građevinska knjiga. str.24.
- ^ Opštinske novine (1928–1941)
- ^ Manević, Z. (yr.), 2008 Leksikon neimara, Beograd: Građevinska knjiga.
- ^ Kadijević, A. 2006 Ambasada Kraljevine Italije u Beogradu, Nasleđe (Beograd) VII: 60.
- ^ „ODLUKAO UTVRĐIVANJU NAZIVA ULICA U NASELJENIM MESTIMA NA TERITORIJI GRADSKE OPŠTINE NOVI BEOGRAD ("Sl. list grada Beograda", br. 66/2019)”. demo.paragraf.rs. Pristupljeno 2023-05-15.
Literatura
uredi- Aleksandar Kadijević, O arhitekturi beogradske Palate Reuniona, Zbornik Muzeja primenjenih umetnosti Beograd, 9/2013. UDK 725(497.11) ID 203983372
