Ilovača
Ilovača je vrsta tla koja se sastoji od peska, mulja i gline.[1] Ilovasto tlo sadrži nešto više hranljivih materija i humusa nego peskovito, ima delimično bolju propusnost vode i vazduha od muljevitog, i pogodnije je za obrađivanje od glinenog tla.
Vrste ilovače uredi
Postoje različite vrste ilovastog tla, različit sadržaj peska, mulja i gline u njima daje sledeće kombinacije: peskovitu ilovaču, glinenastu ilovaču, peskovito-glinenastu ilovaču, muljevito-glinenastu ilovaču i čistu ilovaču. Peskovita ilovača je nečista glina sa velikim sadržajem peska, kao klastičnog komponenta, dok je šljunkovita ilovača sedimentarno tlo sa dosta krupnog detritusa, po čemu je i dobila ime. Heterogenijeg je sastava od obične ilovače i gline, a po sastavu približava se lesu.
Poljoprivredna upotreba uredi
Ilovičasto tlo je mekano i pogodno za obradu, a smatra se idealnim za okopavine i vrtlarsku zemljoradnju jer dobro zadržava hranljive materije i vlagu, uz istovremeno dopuštanje slobodnog protoka vode.
Građevinska upotreba uredi
Ilovača se može koristiti za gradnju kuća. U tradicionalnoj gradnji, kod svih naroda u svim periodima istorije ilovačom su se oblagali zidovi građevina, pošto je idealna za izolaciju sa regulacijom prirodnog sadržaja vlage u zraku. Pomešana sa slamom, može se koristiti kao sirovi materijal za gradnju zidova, kao na našem prostoru u salašarskoj gradnji.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Robert K. Kaufmann and Cutler J. Cleveland, Environmental Science, McGraw-Hill. 2008. ISBN 978-0-07-298429-5 nevažeći ISBN. str. 318–319.
Spoljašnje veze uredi
- Gradnja kuće od slame i ilovače (jezik: engleski)
- Peć (furuna) od ilovače (jezik: engleski)