Википедија

Ingvi Malmsten

Ingvi Johan Malmsten (šved. Yngwie Malmsteen; Stokholm, 30. jun 1963) je švedski gitarista i kompozitor, virtuoz na gitari koji je početkom 1980-ih doživeo veliki uspeh zahvaljujući tehničkoj preciznosti i inovativnom izvođenju neoklasične metal muzike i važi za jednog od začetnika modernog stila sviranja gitare poznatog pod imenom šreding.[1] Časopis Tajm ga je 2009. ocenio kao jednog od deset najboljih gitarista svih vremena.[2]

Ingvi Malmsten
Ingvi Malmsten
Lični podaci
Puno imeIngvi Johan Malmsten
Datum rođenja(1963-06-30)30. jun 1963. (60 god.)
Mesto rođenjaStokholm, Švedska
Muzički rad
Žanr
Veb-sajtwww.yngwiemalmsteen.com

Mladost uredi

Malmsten rodjen Lars Johan Ingve Lanerbah u Stokholmu, Švedskoj, treće dete muzičke porodice.[3] Sa 10 godina pravi svoj prvi bend Track on Earth zajedno sa školskim drugom koji je svirao bubnjeve. Sa 12 godina uzima majčino devojačko prezime Malmsten kao svoje prezime, onda ga malo menja u Malmstin i menja svoje srednje ime iz Ingve u "Ingvi". Klasična muzika je ostavila na njega jak utisak, posebno violinista i kompozitor iz 19. veka Nikola Paganini,[4] ali isto tako gitarista, Riči Blekmor. Dalje navodi Ulia Džona Rota i Brajana Meja kao velike uticaje na njegovo razvijanje gitarskog stila. Malmstin je rekao da Džimi Hendriks nije imao nikakvog impakta na njegov stil sviranja, ali gledajući 18. septembra 1970 specijal na televiziji, gde Henriks lomi i pali gitaru, kaže da ga je naterao da pomisli "ovo je veoma kul".[5]

Karijera uredi

1980e uredi

Početkom 1982. (sa 18 godina), Majk Varnej od strane Shrapnel Records, koji je čuo demo snimak Malmstina iz 1978. godine nazvan Powerhouse, dovodi Malmstina u SAD. Kratko je svirao sa bendom Steeler i nalazio se u njihovom istozvanom albumu, onda se pojavio u Gram Bonetovom albumu Alcatrazz, tj.njihovom debiu iz 1983. godine nazvan No parole from Rock'n'Roll i albumu uzive svirke iz 1984. godine Live Sentence. U 1984. godini Malmstin izbacuje njegov prvi solo album Rising Force, u kom su se nalazili i bubnjar Beri Barlou iz grupe Džetro Tal i klavijaturista Džens Johanson.[6] Njegov album je trebalo da bude instrumental, ali su na kraju ubačeni vokali i Malmstin napušta Alkatraz posle puštanja Rajsing Forsa u promet.

Raicing Fors osvaja nagradu magazina Guitar Player za najbolji rok album i biva nominovan za gremi za najbolji rok instrumental, dostigavši broj 60 na Billboard Chart. Malmstinov Rajsing Fors izbacuje sledeći album Marching Out (1985). Džef Skot Soto je bio vokal u početnim snimcima sa albuma. Regrutovali su bubnjara Andersa Johansona i basistu Marčela Jakoba za potrebe snimanja i tura sa bendom. Marčel je napustio bend usred ture i biva zamenjen od strane Volija Vosa. Malmstinov treći album, Trilogy, koji sadržava vokale Marka Bolsa biva izbačen 1986. godine. Ingvi svira bas na ovom albumu. U 1987. godini, drugi pevač, bivši vokal Rainbow Džo Lin Turner se pridružuje zajedno sa basistom Bobom Dejslijem. Te godine, Malmstinu se desila teška saobraćajna nesreća, koja ga ostavlja nedelju dana u komi. Imao je teška osštećenja nerava u desnoj šaci. Tokom ovog vremena, majka mu umire od raka. U Aprilu 1988. godine, izbacuje svoj četvrti album Odyssey. Odisej je bio najveći album do tada, zahbaljujući prvom singlu Heaven Tonight. Nastupi u Rusiji su bili snimani i izbačeni kao album Trial by Fire: Live in Leningrad. Klasični sastav "Rajsing Forsa" (Malmstin, Džens, Ander )se raspao 1989. godine kada je Džens otišao u bend Dio, a Anders u Blue Murder.

Malmstinov neoklasični stil metala postao je popularan među nekim gitaristima tokom sredine 1980. godine kao što su Džejson Beker, Pol Gilbert, Marti Fridmen, Toni Makalpine i Vini Mur. U kasnoj 1988. godini Fender izbacuje ediciju gitara umetnika i počastiva Ingvia i Erik Kleptona sa prvom serijom.

1990 uredi

Početkom 1990. godine Malmstin iѕbacuje album Eclipse(1990),The Yngwie Malmsteen Collection (1991), Fire and Ice (1992) i The Seventh Sign (1994). Uprkos ranijem uspehu i nastavka tog uspeha u Evropi i Aziji, početkom 1990. godine stilovi hevi metala poput neoklasičnog metala i šredinga su ispali iz mode u SAD.

Godine 1993. Malmstinova snaja, koja je bila usprotivljena verenju njene ćerke, je pozvala policiju jer je navodno držao njenu ćerku kao taoca. Otpužnica je kasnije odbačena.[7] Malmstin je nastavio da izbacuje snimke i albume pod japanskom izdavačkom kućom Pony Canyon i nastavlja da ima verne fanove u Evropi i Japanu, i u malo manjoj meri u SAD. U 2000. godini, potpisuje ugovor sa američkom izdavačkom kućom Spitfire i prvi put izbacuje svoj katalog albuma iz devedesetih godina na tržište SAD, zajedno sa svojim koncertom za električnu gitaru, koji je sniman sa češkim filharmonijskim orkestrom iz Praga.

Sredinom devedesetih Malmstin izbacuje albume Magnum Opus (1995), Inspiration (1996), Facing the Animal (1997), Double Live! (1998) i Alchemy (1999). U 1996. godini Malmstin udružuje snage sa bivšim članovima benda Džefom Skot Otom i Marsel Jakobom u albumu Human Clay gde je on svirao glavnu gitaru na snimku Jealousy. Bio je gost sa Saksonom u pesmi Denim And Leather na njihovom lajv albumu The Eagle Has Landed – Part II. Ingvi biva i u par snimaka sa svojim bivšim članovima benda Džens Johanson i Anders Johanson na njihovom albumu Johansson/Sonic Winter, zvani Enigma suite iAll opposable thumbs.

2000 uredi

 
Malmstin na bini

Posle izdanja War to End All Wars 2000. godine Mark bols napušta bend. Zamenjuje ga bivši vokalista Reinboua Dugi Vajt čiji glas je pozitivno dočekan od strane publike. U 2003. oj godini Malmstin se udružuje sa Džoem Satrijanijem i Stivom Vajom kao deo G3 Supergrupe. Malmstin se pojavio kao gost na albumima klavijaturiste Dereka Šerinijana, Black Utopia(2003) i Blood of the Snake(2006), gde Malmstin svira na istom snimku gde sviraju i Al Di Miola i Zek Vajld. U 2004-oj, Malmstin se pojavio kao kameo u seriji Harvey Birdman, Attorney at Law. Godinu dana kasnije Malmstin izbacuje svoj album kroz Šrapnel RekordsUnleash the Fury. Naziv albuma kako stoji u magazinu Guitar Worldje nastao zbog jednog incidenta u avionu sa starijom gospođom.[8] Izdavanje albuma "Anliš d Fjuri" je propraćeno DVD-om Concerto Suite For Electric Guitar And Orchestra in E Flat Minor, Op. 1 – With The New Japan Philharmonic Live. Taj DVD je bio prvi snimak Malmstina uživo sa filharmonijom pred publikom, iskustvo koje je on nazivao "zabavnim ali i veoma zastrašujućim".

U 2007. oj godini Malmstina su počastvovali u igrici Guitar Hero II za Xbox360. Igrači mogu da dobiju "Ingvi Malmstin" nagradu tako što pogode hiljadu ili više nota za redom.[9] Februara 2008. godine biva zamenjen Dugi Vajt sa pevačem Timom "Riper" Ovensom bivšim pevačem bendova Judas Priest i Iced Earth sa kojim je Malmstin snimio kaver Ozi Ozbornove pesme Mr.Crowley. Prvi album Ingvia u kom je pevao Ovens se zove Perpetual Flame i izdat je 4. novembra. Novembra 2008. me godine Malmstin je tri svoje pesme ("Caprici Di Diablo" "Damnation Game" "Red Devil" izdao na internet kao pesme koje mogu da se skinu za igre Rock Band, Rock Band 2 i Rock Band 3.

2010 uredi

 
Malmstin u Barseloni

Novembra 2010. godine je izdat album Relentless, i to je drugi album u kom se nalazio Tim "Riper" Ovens kao vokal. U verziji koja je izdata u SAD je sadržala rimejk Arpeggios From Hell kao bonus snimak. Ingvi se pojavio u emisiji Late Night with Jimmy Fallon 3. februara 2011. godine u promociji svog albuma. Malmstin se pojavio još i na stadionu Sun Life i odsvirao je himnu SAD.[10] Iako je retko viđen u svojoj rodnoj državi Švedskoj, Malmstin je imao jednu svirku 2012. godine. Početkom Jula je završio Gateway Rock Festival u Gavli, na kom su svirali Nightwish i Manowar. U Decembru 2012. godine Malmstin izbacuje album Spellbound. U godini 2014-oj, 12-og Juna Malmstin započinje Guitar Gods 2014 Tour u F.M.Kirby Center u Pensilvaniji zajedno sa bivšim gitaristom Guns N' Roses Ronom "Bamtlfut" Talom i gitaristom Gerijem Huejom.[11]U Februaru 2015. godine, najavljeno je da je Malmstin u studiju i da radi na novom albumu.[12] U Aprilu i Maju 2016. godine, Malmstin je bio jedan od pet gitarista koji su se pojavili na Generation Axe Tour.

Privatni život uredi

Malmstin je bio oženjen švedskom pevačicom Erikom Norberg (1985-1992). Razveo se i oženio se sa Amberdaun Landin (1993—1998). Od 1999. godine oženjen je Aprilom Malmstin, sa kojom ima sina Antonia, nazvan po Antoniju Vivaldiju. Porodica se nalazi u Floridi.[13]

Oprema uredi

 
Ingvi Malmstin potpisna gitara sa rouzvud pragovima "
 
Pedala "Faz Fejs"

Malmstin već dugo koristi Fender Stratokaster.Njegov najpoznatiji model je iz 1972. godine i nosi nadimak "Patka" zbog svoje žute boje i nalepnica Donald Duck. Drugi nadimak za ovu gitaru je "Sviraj Glasno" zbog nalepnice koju je Anders Johanson nalepio na gornji rog gitare u studiju 1984. godine. Fender je napravio 100 replika Malmstinove gitare i reklamira se kao "Sviraj Glasno Gitara". Poseduje i Fender Signature Stratocaster od 1986. godine.[14] Može se kupiti u starinskoj beloj boji sa mejpl vratom sa mejpl ili rouzvud fretbordu sa skalopiranim pragovima i od 2010. godine sa Seymour Duncan STK-S10 YJM "Fury" Model magnetima. Postoji i potpisno YJM Marshall pojačalo, pravljeno na osnovu modela iz 1959. godine.

Iako je njegovo potpisno pojačalo pravljeno na osnovu modela od 100 vati iz 1959-te, Malmstin navodi da preferira modele iz 1987-te od 50 vati sa metalnom facom koja su napravljena između 1972. godine i 1973. godine. U poslednje vreme koristi Marshall drajv, koji je pravljen na osnovu starinske DOD pedale koju je koristio mnogo godina. Dod je napravio potpisnu verziju ove pedale(koja se više ne proizvodi)od modela DOD-250 za Ingvija koji se zvao YJM-308(napravljen od njegovih inicijala i njegovog omiljenog modela ferarija). Za čist ton koristi Boss CE-5 Chorus Ensemble zajedno sa Korg DL8000R za dilej. Često ima Dunlop JH-F1 Hendrix Fuzz Face na bini ali ga ne koristi. Ingvi kaže da voli da gleda "Faz Fejs" zato što izgleda kao mina.

Malmstin takođe navodi da preferira Stratokaster između 1968. godine i 1972. godine i kaže da "veća glava na gitari pridodaje zadržavanju note"[traži se izvor]. Svoje gitare personalizuje tako što im dodaje mesingani nulti prag, vadi srednje žičano drvo, skalopira pragove, prepravlja gitarski vrat iz trošrafnog u četvorošrafni, stavlja Wilkinson springs na tremolo i menja obične pragove u Dunlop 6000 fret wire. Ranije je skidao tonske kontrole sa gitare, ali to više ne radi. Pre nego sto je koristio svoj potpisni model Seymour Duncan YJM Fury magneta, koristio je HS3 i YJM(sada poznat kao HS4)model. U ranijim snimcima, Malmstin koristi Dimarzio FS-1 magnet.

Pored Stratokastera, Ingvi je svirao i druge gitare koje nisu Fender(npr. Aria Pro početkom 1980. godine)i koje ne izgledaju kao stratokaster(kao što je Gibson Flying V), generalno na početku svoje karijere. Danas Ingvi koristi svoju potpisnu Ovation YM68's gitaru za akustične i najlon potrebe zvuka.

Albumi uredi

Reference uredi

  1. ^ Lycos.com: Yngwie Malmsteen[mrtva veza], Pristupljeno 8. 4. 2013.
  2. ^ Tyrangiel, Josh. „The 10 Greatest Electric-Guitar Players of All Time”. TIME.com. TIME. Pristupljeno 07. 01. 2017. 
  3. ^ „Yngwie Malmsteen FAQ”. Web.archive.org. Arhivirano iz originala 30. 09. 2007. g. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  4. ^ „Yngwie Malmsteen Pays Tribute to the World's First Shredder, Niccolo Paganini”. Guitar World. 27. 04. 2012. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  5. ^ „YouTube”. YouTube. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  6. ^ „Yngwie Malmsteen Songs, Albums, Reviews, Bio & More”. AllMusic (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-02-04. 
  7. ^ „Yngwie at Guitarsite.com”. Pristupljeno 26. 05. 2007. 
  8. ^ „Literature Study Guides - By Popularity”. eNotes.com. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  9. ^ „Yngwie Malmsteen Award Achievement in Guitar Hero II”. Trueachievements.com. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  10. ^ „Yngwie Malmsteen at Sun Life Stadium”. Youtube.com. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  11. ^ „Guitar Gods Tour 2014 – Yngwie Malmsteen/Gary Hoey/Bumblefoot | rockinconcertreviews”. Rockinconcertreviews.wordpress.com. 27. 06. 2014. Pristupljeno 28. 07. 2014. [nepouzdan izvor?]
  12. ^ „Yngwie Malmsteen Hard at Work on New Studio Album”. Blabbermouth.net. 05. 02. 2015. Pristupljeno 05. 02. 2015. 
  13. ^ „South Florida Lawyers: Yngwie Happens”. Southfloridalawyers.blogspot.com. 08. 04. 2011. Pristupljeno 28. 07. 2014. 
  14. ^ „Fender Guitars - Electric, Acoustic & Bass Guitars, Amps, Pro Audio”. [mrtva veza]

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ингви_Малмстен&oldid=27547488”