Irina Anđelina
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Irina Anđelina (grčki: Εἰρήνη Ἀγγελίνα; oko 1181. - 27. avgust 1208.) je bila vizantijska princeza, kraljica Sicilije (1193) i kraljica Nemačke (1198—1208).
| Irina Anđelina | |
|---|---|
 Irina i Filip Švapski, miral iz 16. veka sa opatije Lorš. | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Irina Anđelina |
| Datum rođenja | 1181. |
| Mesto rođenja | Carigrad, Vizantijsko carstvo |
| Datum smrti | 27. avgust 1208. (26/27 god.) |
| Mesto smrti | Zamak Hoenštaufen, Sveto rimsko carstvo |
| Grob | Opatija Lorš |
| Porodica | |
| Supružnik | Ruđer III Sicilijanski, Filip Švapski |
| Potomstvo | Šestoro dece (vidi dole) |
| Roditelji | Isak II Anđel Isakova prva supruga nepoznatog imena. |
| Dinastija | Anđeli, Otvil, Hoenštaufen |
| Kraljica Sicilije | |
| Period | 1193. |
| Prethodnik | Sibila od Acera |
| Naslednik | Sibila od Acera |
| Kraljica Nemačke | |
| Period | 1198-1208 |
| Prethodnik | Konstanca, kraljica Sicilije |
| Naslednik | Beatriče Švapska |
Bila je druga ćerka vizantijskog cara Isaka II Anđela i njegove prve supruge nepoznatog imena, pripadnice dinastije Paleologa.
Biografija uredi
Rođena je u Carigradu oko 1181. godine. Njen otac Isak II otpočeo je svoju vladavinu odlučnom pobedom nad Normanima u bici kod Demetriča 1185. godine. Isak je 1193. godine dogovorio brak svoje ćerke Irine sa najstarijim sinom Tankreda Sicilijanskog, Rodžerom[1]. Rodžer je proglašen očevim savladarem, a umro je 24. decembra 1193. godine, neposredno pred smrt oca 20. februara 1194. godine. Siciliju je potraživala Tankredova tetka Konstanca i njen muž, svetorimski car Henrik VI. Nakon njihovog zauzeća Sicilije, Irina je zarobljena (29. decembra 1194. godine). Udata je 25. maja 1197. godine za Henrikovog mlađeg brata, vojvodu Filipa Švapskog[1]. U Nemačkoj je uzela ime Marija.
Nakon što je Henrik umro 28. septembra 1197. godine, Filip je izabran za novog cara 8. marta 1198. godine. Otac Irine je 1195. godine svrgnut sa prestola. On je tražio podršku svoga zeta u borbi za presto. Irinin brat Aleksije proveo je jedno vreme na Filipovom dvoru tokom priprema za Četvrti krstaški rat. Tako je Irina odigrala izvesnog uticaja u preusmerenju krstaškog rata na Carigrad 1204. godine. U borbi protiv mladog Otona IV i njegovih pristalica, Filip je uspeo da sačuva svoju vlast u Nemačkoj. Međutim, Filip je 21. juna 1208. godine ubijen od strane bavarskog grofa Otona VIII Vitelsbaha. Irina je tako po drugi put postala udovica.
Irina je u trenutku smrti svoga supruga bila trudna. Ona se povukla u dvorac Hoenštaufena. Tamo je posle dva meseca, 27. avgusta 1208. godine, rodila svoju drugu ćerku Beatriče. I majka i dete umrli su ubrzo nakon porođaja[1]. Sahranjena je u porodičnom mauzoleju u manastiru Štaufen u opatiji Lorš, zajedno sa ćerkom i sinovima. Njen grob danas nije očuvan.
Potomstvo uredi
Irina i Filip imali su šestoro dece; dva sina (Reinalda i Fridriha) koji su umrli u ranom detinjstvu i četiri ćerke:
- Beatriče (april/jun 1198. - 11. avgust 1212.), koja se udala za protivcara Otona IV 1212. godine i umrla posle tri nedelje.
- Marija (3. april 1201. - 29. mart 1235.), koja se udala za brabantskog princa, kasnijeg vojvodu Henrija II.
- Kunigunda (februar/mart 1202. - 13. septembar 1248.), udala se za Vaclava I Pšemisla.
- Elizabeta (mart/maj 1205. - 5. novembar 1235.), udala se za kralja Ferdinanda III od Kastilje.
Reference uredi
- ^ a b v Ciggaar 1996, str. 240
Literatura uredi
- O city of Byzantium: annals of Niketas Choniates tr. Harry J. Magoulias . . Detroit: Wayne State University Press. 1984..
- Bruno W. Häuptli: IRENE (Angelou) von Byzanz, in: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL), vol. 28, Bautz, Nordhausen. 2007. ISBN 978-3-88309-413-7. str. 858-862.
- Ciggaar, Krijna Nelly (1996). Western Travellers to Constantinople: The West and Byzantium, 962-1204. Brill.
Spoljašnje veze uredi
- Irina Anđelina na sajtu Find a Grave (jezik: engleski)
- Bibliography about Irene Angelina (in German) in OPAC Regesta Imperii. [retrieved 25 May 2014].