Kalat el Bahrein
Tvrđava Bahrein (arapski: قلعة البحرين, Kalat el-Bahrein), poznata i kao Portugalska tvrđava (Kalat el-Burtugal), ali i Tvrđava Nader-šaha, iranskog šaha, arheološki je lokalitet u Bahreinu. Sastoji se od zemljanog utvrđenja oko zidina naselja kojeg su kontinuirano obnavljali njegovi stanovnici od 2300. p. n. e. do 18. veka, uključujući strane vladare poput Persijanaca i Portugalaca. Između ostalog, ovo naselje je bilo prestonica drevne kulture Dilmun, a u nedavnoj prošlosti je bila Portuglasko utvrđenje. Zbog toga je ovo naselje upisano na UNESKO-v Spisak mesta Svetske baštine u Aziji i Australaziji 2005. godine kao primer tella (pustinjska Gradina (arheologija)) - veštačkog zemljanog utvrđenja na kojemu se nalazi više slojeva ljudskih naselja od 2300. p. n. e. do 16. veka".[1]
| Kalat el Bahrein قلعة البحرين | |
|---|---|
 | |
| Svetska baština Uneska | |
| Zvanično ime | Kalat el-Bahrein drevna prestonica i luka Dilmuna |
| Mesto | Manama, Bahrein |
| Koordinate | 26° 14′ 01″ S; 50° 31′ 14″ I / 26.2336° S; 50.5206° I |
| Površina | 704, 13.118 ha (75.800.000, 1,4120×109 sq ft) |
| Kriterijum | Kulturno dobro: ii, iii, iv |
| Upis | 2005. (29. sednica) |
| Veb-sajt | http://whc.unesco.org/en/list/1192 |
Odlike uredi
Kalat el-Bahrein ima razmeru od 300 x 600 metara i oko 25% lokaliteta je iskopano i istraženo, gde su otkrivene građevine različitih oblika koje svedoče o različitim namenama: stambene, javne, trgovačke, verske i vojne. One zajedno s obližnjom lukom svedoče o važnosti koju je ovo naselje imalo vekovima.
Najniži sloj sa stambenim naseljem i gradskim zidinama je iz oko 2200. p. n. e. i pripadaju kulturi Dilmun, jedne od najvažnijih drevnih kultura u ovom području koja je poznata samo iz sumerskih tekstova. Do 1450. p. n. e. ovde su Kasiti izgradili palatu u kojoj je pronađeno mnogo glinenih pločica s klinastim pismom. Jedna jedina je dairana u "četvrtu godinu vladavine kralja Aguma", za kojega se pretpostavlja da je vavilonski kralj Agum III.[2] Za vreme vladavine vavailonskog kralja Burna-Buriaša poznato je ime upravitelja ovog naselja, Ili-ipašra iz Nipura. Kada je na kraju palata izgorela, gradom se verovatno upravljalo iz Failaka. U slojevima od 10. do 5. veka p. n. e. otkrivene su druge vile sa sanitarnim objektima, i nekropole ispod podova kuća.
Naselje je bilo gusto naseljeno čak i u helenizmu (3. vek p. n. e.), ali ovi slojevi nisu dovoljno istraženi. Iz tog vremena potiče utvrđenje razmera 51,5 x 51,5 metara, koja se povezuje sa Sasanidima.
Na vrhu zemljanog utvrđenja visokog 12 metara nalazi se impozantno Portugalsko utvrđenje (ar. qal'at) iz 16. veka, po kojoj je celo naselje dobilo ime. Portugalcima je ova tvrđava bila prometna stanica na trgovačkom putu iz Persijskog zaliva od 1521. do 1602. godine.
Od 1954. do 1970. godine, na ovom mestu su arheološka istraživanja sprovodili danski arheolozi pod vođstvom engleza, Džofrija Bibija, a nakon 1978. godine, do 1987. godine, istraživanja su nastavili francuski arheolozi.
-
Tvrđava Bahrein - pogled -
Unutrašnjost tvrđave
Izvori uredi
- ^ Sistemi faladža i izvori vode Arhivirano na sajtu Wayback Machine (12. mart 2012) na stranicama Ministarstva informiranja sultanata Oman Preuzeto 2. 05. 2011.
- ^ B. André-Salvini i P. Lombard, La découverte de épigraphique Qal'at al-Bahrain: un jalon pour la chronologie de la phase dans le Golfe arabe moyen Dilmoun, odlomci iz seminara arapskih studija 27., 1997.. pp. 167.
Izvori uredi
- D. T. Potts, Elamites and Kassites in the Persian Gulf. Journal of Near Eastern Studies 65/2, 2006.. pp. 116.
Spoljašnje veze uredi
- Qal'at al-Bahrain: Arheološko nalazište Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. avgust 2010) (+ film)
- Obilazak Utvrde Bahrein Preuzeto 2. 05. 2011.