Komplikacije mehaničke ventilacije
Komplikacije mehaničke ventilacije su neželjena stanja ili događaji, ponekad opasni po život, koji se mogu javiti kod bolesnika u bilo kojoj fazi mehaničke ventilacije.
| Komplikacije mehaničke ventilacije | |
|---|---|
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| MKB-9-CM | 93.90 96.7 |
| MeSH | D012121 |
Komplikacije izazvane intubacijom uredi
Komplikacije koje mogu nastati tokom postavljanja endotrahealne cevi uključuju:
- traumu gornjeg disajnog puta i nosa,
- avulziju zuba,
- oralno-faringealne razderotine,
- razderotinu ili hematom glasnica,
- razderotinu traheje,
- perforaciju, hipoksemiju i intubaciju jednjaka.
Nenamerna (jatrogen) intubaciji desnog glavnog matičnog bronhusa registrovano je u 3-9% svih intubacija kod odraslih. Stope aspiracije su 8–19% kod intubacija koje su izvedene kod odraslih bez anestezije. Uz dugotrajnu upotrebu endotrahealnih cevi mogu se javiti sinuzitis, nekroza ili stenoza traheje, edem glotisa i pneumonija povezana sa ventilatorima.
Ventilatorima uzrokovana povreda pluća uredi
Kod povreda pluća izazvanih ventilacijom (akronim VILI: eng. Ventilator-induced lung injury), alveolarni epitel je u riziku od oštećenja barotraumom i za volutraumom. Prvi prepoznati oblik oštećenja pluća izazvan mehaničkom ventilacijom nazvan je barotrauma, kojim se želela naglasiti uloga pritiska kao kao mogući uzročnika ove vrste gasom izazvane traume.[1] Posle ovog otkrića Drajfus Soler i saradnici bili su prvi koji su skrenuli pažnju i na volotraumu, izazvanu promenom volumen gasa umesto pritiska (kao što je to slučaj kod barotraume), kao jednu od mogućih komplikacija mehaničke ventilacije.[2]
Dok se pritisak u disajnim putevima raspodeljuje kroz međusobnu vezu grudnog koša i pluća u proporcijama određenim njihovim individualnim karakteristikama, zapremina je jedinstvena varijabla zajednička za obe strukture. Svaka konceptualna razlika između volutraume i barotraume nestaje ako se uzme u obzir transpulmonalni pritisak umesto pritiska u disajnim putevima i naprezanje (promena zapremine (∆V eng. Volume change) u odnosu na volumen pluća u mirovanju (funkcionalni rezidualni kapacitet (FRC eng. Functional residual capacity) umesto disajne zapremina.[3] Ova dva promenljive vrednost neraskidivo su povezana konstantom koja je proporcionalna jedinici pritiska (tzv specifičnom elastancom), koja je kod čoveka je približno 12–13 cmH2O.[4]
Barotrauma uredi
Barotrauma je povreda šupljih organa i tkiva, uzrokovana razlikom pritiska između gasom ispunjenih prostora u telu i vazdušnog prostora u aparatu, u toku mehaničke ventilacije, a odnosi se na puknuće zida alveola sa naknadnim ulaskom vazduha u pleuralni prostor (pneumotoraks) i/ili prodor vazduh duž vaskularnog snopa do medijastinuma (pneumomediastinum).[5]
Pravu prevalencu barotraume je teško utvrditi, ali izveštaji ukazuju na stopu od 10%. Velike vrednosti disajnog volumene (> 10 ml/kg) i povišeni vršni udisajni pritisci (Pplat > 35) su najvažniji faktori rizika. Studije kod pacijenata sa sindromom respiratornog distresa kod odraslih (ARDS) pokazale su da je ozbiljnost osnovne patologije pluća bolji prediktor barotraume od opaženog vršnog inspiracijskog pritiska. Uprkos tome, preporučuju se vršni udisajni pritisci ispod 45 cm vode i visoravni pritisci ispod 30-35 cm vode.
Odnos udisaja i izdisaja može se podesiti povećanjem brzine protoka udisaja, smanjenjem volumena disajnog volumena i smanjenjem brzine ventilacije. Kontrola inspiracije i ekspiracije je važna za sprečavanje barotraume kod pacijenata sa opstruktivnom bolešću disajnih puteva (npr astma i hronična opstruktivna bolest pluća).
Tretman barotraumom uključuje rešavanje specifičnih komplikacija (npr pneumotoraksa), snižavanje pritiska na nivo na manje od 30 smanjenjem disajnog volumena i korekcijom osnovnih poremećaja. Iako barotrauma može biti uzrok povećane smrtnosti, ona često nije i direktan uzrok smrti.
Volutrauma uredi
Volutrauma se obično tumači kao prekomerna distenzija pluća, na čiju pojavu utiče ograničavajući fizički limit strukture pluća koji pri ukupnom kapacitetu pluća (TLC eng. Total lung capacity ; dvostruki do trostruki FRC), uvećava zapreminu pluća na račun kolagena vlakna koja se maksimalno izdužuju.
Oštećenja volotraumom nastaju ako primenjena energija raširi strukture pluća više puta iznad njenog TLC.[6] velikim delom kroz „mikrofrakture“ vanćelijskog matriksa, izazvane zapaljenjskom reakcijom i vaskularnim promenama koje dovode do oštećenja tkiva i/ili njihovog zapaljenja.[7] Tako nastalo lokalno zapaljenje smanjuje mogućnost pacijenta da se oporavi od ARDS-a, jer može pojačati sistemski zapaljenjski odgovor i razviti atelektraumu na koju treba posumnjati kao moguću komplikaciju mehaničke ventilacije.
Pneumonija povezana sa mehaničkom ventilacijom uredi
Pneumonija povezana sa mehaničkom ventilacijom (VAP) je po život opasna komplikacija sa stopom smrtnosti od 33-50%, i učestalošću od 8-28% pacijenata na mehaničkoj ventilaciji. Incidencija je 1-4 slučaja na 1.000 dana meheničke ventilacije.
Rizik od VAP je najveći odmah nakon intubacije. Procenjuje se da se VAP razvija brzinom od:
- 3% dnevno tokom prvih 5 dana,
- 2% dnevno tokom narednih 5 dana,
- 1% dnevno nakon toga.
VAP se javlja češće u traumatskim, neurohirurškim ili opekotinskim jedinicama, nego u respiratornim jedinicama i jedinicama intenzivne nege.
VAP je definisan kao nova infekcija plućnog parenhima koja se razvija u roku od 48 časa nakon intubacije. Na VAP treba posumnjati kada se pojavi novi ili promenjen plućni infiltrat koji se vidi u kombinaciji sa temperaturom, leukocitozom i gnojnim traheobronhijalnim sekrecijama. Međutim, mnoge bolesti mogu izazvati ovu kliničku sliku. Primeri uključuju aspiracijski pneumonitis, atelektazu, plućnu tromboemboliju, reakcije na lekove, plućno krvarenje i pneumonitis izazvan zračenjem.
Mikroorganizmi uključeni u VAP koji se javljaju tokom prvih 48 sati nakon intubacije su flora gornjih disajnih puteva, uključujući Haemophilus influenza i Streptococcus pneumonia. Nakon ovog ranog perioda, gram-negativni bacili kao što je Pseudomonas aeruginosa; Escherichia coli; and Acinetobacter, Proteus i Klebsiella species prevladavaju. Staphylococcus aureus, posebno S aureus rezistentan na meticilin (MRSA), obično postaje glavni infektivni agens posle 7 dana intubacije i mehaničke ventilacije.
- Terapija
Većina medicinske literature preporučuje početnu terapiju antibioticima širokog spektra koji pokrivaju patogene otporne na više lekova sve dok se ne utvrdi osetljivost mikroorganizma koji uzrokuju bolest. Izbor antibiotika treba da bude prilagođen mikroorganizmima i antimikrobnoj rezistenciji koja se primećuje na svakom odeljenju.
Kardiovaskularni i drugi efekti mehaničke ventilacije uredi
- Mehanička ventilacija uvek ima neki uticaj na kardiovaskularni sistem, jer dejstvom pozitivnog pritiska može umanjiti prednaprezanje, jačinu srčanog udara i srčani rad.
- Ventilacija pozitivnim pritiskom takođe utiče na bubrežni protok krvi i funkciju bubrega, što rezultuje postepenim zadržavanjem tečnosti u telu.
- Učestalost ulkusnih promena i ileusa povezan je sa sedacijom koju pacijenti dobija u mehaničkoj ventilaciju. U stvari, mehanička ventilacija je osnovna indikacija za GI profilaksu.
- Pozitivni pritisak koji se održava u grudima može smanjiti venski povratak iz glave, i time povećati intrakranijalni pritisak i izaziva uznemirenost, delirijum i nedostatak sna.
Izvori uredi
- ^ Kumar A, Pontoppidan H, Falke KJ, Wilson RS, Laver MB. Pulmonary barotrauma during mechanical ventilation. Crit Care Med. 1973;1(4):181–6.
- ^ Dreyfuss D, Soler P, Basset G, Saumon G. High inflation pressure pulmonary edema. Respective effects of high airway pressure, high tidal volume, and positive end-expiratory pressure. Am Rev Respir Dis. 1988;137(5):1159–64.
- ^ Gattinoni L, Carlesso E, Cadringher P, Valenza F, Vagginelli F, Chiumello D. Physical and biological triggers of ventilator-induced lung injury and its prevention. Eur Respir J Suppl. 2003;47:15s–25s.
- ^ Chiumello D, Carlesso E, Cadringher P, Caironi P, Valenza F, Polli F, Tallarini F, Cozzi P, Cressoni M, Colombo A, et al. Lung stress and strain during mechanical ventilation for acute respiratory distress syndrome. Am J Respir Crit Care Med. 2008;178(4):346–55.
- ^ Tuggle DW. Blast injury. J Okla State Med Assoc. 2003 Sep. 96(9):419-21.
- ^ Protti A, Andreis DT, Milesi M, Iapichino GE, Monti M, Comini B, Pugni P, Melis V, Santini A, Dondossola D, et al. Lung anatomy, energy load, and ventilator-induced lung injury. Intensive Care Med Exp. 2015;3(1):34.
- ^ Jiang D, Liang J, Fan J, Yu S, Chen S, Luo Y, Prestwich GD, Mascarenhas MM, Garg HG, Quinn DA, et al. Regulation of lung injury and repair by Toll-like receptors and hyaluronan. Nat Med. 2005;11(11):1173–9.
Spoljašnje veze uredi
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
