Konvencija u Seneka Folsu
Konvencija u Seneka Folsu bila je prva konvencija o ženskim pravima.[1] Oglašavan je kao „konvencija za raspravu o društvenom, građanskom i verskom stanju i pravima žene“.[2][3] Održan je u kapeli Veslijan u gradu Seneka Fols, Njujork i trajao je dva dana tokom 19. i 20. jula 1848. Privukavši široku pažnju, ubrzo su usledili i drugi konvencije o ženskim pravima, uključujući Ročesterska konvencija o ženskim pravima u Ročesteru, Njujork, dve nedelje kasnije. Tokom 1850. godine prva u nizu godišnjih nacionalnih konvencija o ženskim pravima okupoio seu Vusteru, Masačusets.
Žene kvekeri iz tog područja organizovale su sastanak zajedno sa Elizabet Kejdi Stanton, koja nije bila kveker. Događaj su planirali tokom posete Lukrecije Mot koja je inače živela u Filadelfiji. Mot, kvekerka, bila je poznata po svojim govorničkim sposobnostima, što je bilo retko za žene koje nisu kvekeri tokom ere u kojoj ženama često nije bilo dozvoljeno da govore u javnosti.
Sastanak se sastojao od šest sesija, uključujući predavanje o zakonu, šaljivu prezentaciju i višestruke diskusije o ulozi žena u društvu. Stanton i Kvekerke su predstavile dva pripremljena dokumenta, Deklaraciju o osećanjima i prateći spisak rezolucija, o kojima će se raspravljati i izmeniti pre nego što se podnesu na potpis. Pokrenula se žestoka rasprava u vezi sa ženskim pravom glasa, a mnogi - uključujući Mot - pozvali su na uklanjanje ovog koncepta, ali se Frederik Daglas, koji je bio jedini afro-američki učesnik konvencije, elokventno zalagao za njegovo uključivanje, pa je rezolucija biračkog prava zadržana u deklaraciji. Deklaraciju je potpisalo tačno 100 od oko 300 prisutnih, uglavnom žena.
Neki od savremenika, uključujući istaknutu govornicu Mot, konvenciju su doživljavali kao jedan važan korak među mnogim drugima u neprestanim naporima žena da za sebe steknu veći udeo u društvenim, građanskim i moralnim pravima,[4] dok su na to drugi gledali kao na revolucionarni početak borbe žena za potpunu ravnopravnost sa muškarcima. Stanton je smatrala da je Konvencija u Seneka Folsu početak pokreta za ženska prava, mišljenje koje je odjeknulo u Istorija ženskog prava glasa.
Deklaracija o osećanjima postala je „najvažniji faktor u širenju vesti o pokretu za ženska prava širom Sjedinjenih Država od 1848. godine i dalje u budućnosti“, navodi Džudit Velman, istoričarka.[5] U vreme Nacionalne konvencije o ženskim pravima iz 1851. godine, pitanje ženskog prava glasa postalo je centralno načelo pokreta za ženska prava u Sjedinjenim Državama.[6] Ove konvencije su postale godišnji događaji sve do izbijanja Američkog građanskog rata 1861. godine.
Pozadina uredi
Politička dobit uredi
Dana 7. aprila 1848. godine, kao odgovor na građansku peticiju, skupština države Njujork donela je Zakon o imovini udate žene, dajući ženama pravo da zadrže imovinu koju su donele u brak, kao i imovinu koju su stekle tokom braka. Poverioci nisu mogli zapleniti ženinu imovinu da bi naplatili muževljeve dugove.[7] Uoči usvajanja ovog zakona, 1846. godine pristalice su izdale brošuru, čiji je autor verovatno sudija Džon Fajn[8] koja se oslanjala na poznavanje čitalaca sa Deklaracijom o nezavisnosti Sjedinjenih Država kako bi insistirali na tome „Da su svi stvoreni slobodni i jednaki...", i da bi se ova ideja trebala podjednako odnositi na oba pola. „Žene, kao i muškarci, imaju pravo na puno uživanje u praktičnim pogodnostima ustava“. Grupa od 44 udatih žena iz zapadnog Njujorka pisale su Skupštini marta 1848. godine, rekavši da „vaša Deklaracija o nezavisnosti izjavljuje da vlade svoje pravedne moći izvode iz saglasnosti onih nad kojima se vlada. A kako žene nikada nisu pristale, bile predstavljene ili priznate od strane ove vlade, očigledno je da se u pravdi od njih ne može tražiti odanost..."
Kvekerski uticaj uredi
Mnogi članovi Verskog društva Prijatelja, poznatih kao Kvekeri, nastanili su se na zapadu države Njujork, blizu Seneka Folsa. Naročito progresivni ogranak je živeo u i oko Vaterloa u okrugu Seneka, Njujork. Ovi Kvekeri su težili bračnim vezama u kojima su muškarci i žene radili i živeli u ravnopravnosti.[9]
Posle uredi
Reference uredi
- ^ Dumenil, 2012, p. 56, which says, "The exclusion of women delegates from the London [anti-slavery] convention in 1840 had a decided impact on the events that led to the first women's rights convention, held in Seneca Falls, New York, eight years later… Well before the 1848 convention, reformers had agitated for improved economic and legal rights for women". Other scholarly sources that describe Seneca Falls as "the first women's rights convention" include Wellman, 2004 (the book's title itself include those words); Isenberg, 1998, p. 1; and McMillen, 2008, p. 115. No scholarly source describes an earlier meeting as a "women's rights convention". Bonnie S. Anderson, in Joyous Greeting: The First International Women's Movement 1830–1860, Oxford University Press, 2000, makes no mention of an earlier convention in Europe or elsewhere. The Seneca Falls convention was the first that was organized by women explicitly for the purpose of discussing women's rights as such. It was not, however, the first convention at which women's rights were among the topics that were discussed:
- ^ Wellman 2004, str. 189
- ^ „Report of the Woman's Rights Convention - Women's Rights National Historical Park (U.S. National Park Service)”.
- ^ McMillen, 2008, p. 102,
- ^ Wellman, 2004, p. 192
- ^ Buhle, 1978 p. 90
- ^ McMillen 2008, str. 81
- ^ Historynow.org. Judith Wellman. The Seneca Falls Convention: Setting the National Stage for Women's Suffrage Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. фебруар 2010), Retrieved April 27, 2009.
- ^ National Park Service. Women's Rights. Quaker Influence. Retrieved on April 23, 2009.
Литература uredi
- Baker, Jean H. [мртва веза] Hill and Wang, New York. Sisters: The Lives of America's Suffragists.. 2005. ISBN 0-8090-9528-9.[мртва веза]
- Baker, Jean H. Oxford University Press. Baker, Jean H. (2002). Votes for Women: The Struggle for Suffrage Revisited.. Oxford University Press. ISBN 0-19-513016-2.
- Blackwell, Alice Stone. Charlottesville and London: University Press of Virginia. Blackwell, Alice Stone (2001). Lucy Stone: Pioneer of Woman's Rights.. University of Virginia Press. ISBN 0-8139-1990-8.
- Buhle, Mari Jo; Buhle, Paul. University of Illinois. Buhle, Paul; Buhle, Mari Jo (1978). The concise history of woman suffrage.. University of Illinois Press. ISBN 0-252-00669-0.
- Capron, E.W. "National Reformer." National Reform Nomination For President Gerrit Smith of New York 3 August 1848.
- Carlacio, Jami (2002). „'Ye Knew Your Duty, but Ye Did It Not': The Epistolary Rhetoric of Sarah Grimke”. Rhetoric Review. 21 (3): 247—63. S2CID 143897476. doi:10.1207/S15327981RR2103_3.
- Dumenil, Lynn, Editor-in-Chief (2012). The Oxford Encyclopedia of American Social History. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0199743360
- Faulkner, Carol. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. Faulkner, Carol (2011). Lucretia Mott's Heresy: Abolition and Women's Rights in Nineteenth-Century America.. University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-4321-5.
- Hankins, Barry (2004). The Second Great Awakening and the Transcendentalists. Westport, Connecticut: Greenwood Press. ISBN 0-313-31848-4.
- Hinks, Peter P, John R. McKivigan, and R. Owen Williams. Encyclopedia of Antislavery and Abolition: Greenwood Milestones in African American History. Westport, Conn.: Greenwood Press, 2007.
- Isenberg, Nancy. , University of North Carolina Press. Isenberg, Nancy (1998). Sex and citizenship in antebellum America. Univ of North Carolina Press. ISBN 0-8078-2442-9.
- Kerr, Andrea Moore. New Jersey: Rutgers University Press. Kerr, Andrea Moore (1992). Lucy Stone: Speaking Out for Equality.. Rutgers University Press. ISBN 0-8135-1860-1.
- Lerner, Gerda; Grimké, Sarah Moore. , Oxford University Press. Lerner, Gerda; Grimké, Sarah Moore (1998). The feminist thought of Sarah Grimké. Oxford University Press. ISBN 0-19-510604-0.
- Mani, Bonnie G. Lexington Books. Mani, Bonnie G. (2007). Women, Power, and Political Change.. Lexington Books. ISBN 978-0-7391-1890-0.
- McMillen, Sally Gregory. Oxford University Press. McMillen, Sally (2008). Seneca Falls and the origins of the women's rights movement.. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518265-1.
- Osborn, Elizabeth R. The Seneca Falls Convention: Teaching about the Rights of Women and the Heritage of the Declaration of Independence Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. decembar 2004). ERIC Digest.
- Ryerson, Lisa Marsh (1999). „Falls revisited: Reflections on the legacy of the 1848 Women's Rights Convention”. Vital Speeches of the Day. 65 (11): 327—31.
- Schenken, Suzanne O'Dea. Santa Barbara: ABC-CLIO. O'Dea, Suzanne; Schenken, Suzanne O'Dea (1999). From Suffrage to the Senate.. Bloomsbury Academic. str. 644—646. ISBN 0-87436-960-6.
- Spender, Dale. (1982) Ark Paperbacks, Routledge & Kegan Paul, London. Spender, Dale (1983). Women of Ideas and what Men Have Done to Them.. Ark Paperbacks. str. 347—357. ISBN 0-7448-0003-X.
- Stansell, Christine (1998). „The Road From Seneca Falls”. The New Republic. sv. 219 br. 6. str. 26—38.
- Tetrault, Lisa. The Myth of Seneca Falls: Memory and the Women's Suffrage Movement, 1848–1898 (2014) online review
- Wellman, Judith. , University of Illinois Press. Wellman, Judith (2004). The Road to Seneca Falls: Elizabeth Cady Stanton and the First Women's Rights Convention. University of Illinois Press. ISBN 0-252-02904-6.
Spoljašnje veze uredi
- Služba nacionalnog parka. Ženska prava. Izveštaj Konvencije o ženskim pravima, 19.-20. jula 1848
- Tekst „Deklaracije o osećanjima“ i rezolucije
- Vodopadi Seneca 1848. godine, Služba nacionalnog parka: Ženska prava