Википедија

Korisnik:Bas-Celik/Foča u Drugom svjetskom ratu

< Корисник:Bas-Celik

Ustaška ofanziva 1942. i zločini uredi

Nezavisna Država Hrvatska je u martu 1942. godine organizovala veliku ustašku ofanzivu na području Olova, Sarajeva, Kladnja, Kalinovika, Foče, Han Pijeska, Romanije, Sokoca, Rogatice i Borika, sa namjerom da pomjeri granice Nezavisne Države Hrvatske do Drine, i masovnim genocidim uništi srpsko stanovništvo na ovom području.[1]

Zločin u Foči 1945. uredi

U oblasti Foče, Miljevine i Kalinovika u maju 1945. godine je likvidirano 22.000 nenaoružanih srpskih mladića koji su 1944. godine bili mobilisani u sastav Jugoslovenske vojske u otadžbini.[2] Počinioci zločina su bili pripadnici SS Handžar divizije, a žrtve su bili nenaoružani srpski mladići uglavnom iz Šumadije.[3] U ovim masovnim likvidacijama je stradao i veliki broj srpskog sveštenstva, a prema svjedočenjima preživjelih, „Drina je bila puna srpskih leševa“.[4] Veliki broj od 22.000 masovno likvidiranih Srba je osim u rijeku Drinu bačen i u jamu Ponor kod Foče, koja je nakon završetka rata zatrpana jelovom građom iz obližnjeg rudnika, kako bi se zaustavio smrad raspadajućih tijela koji je dolazio iz jame Ponor.[5]

Reference uredi

  1. ^ Mitropolija dabrobosanska (21. jul 2008). „Osveštan spomenik žrtvama ustaške Crne legije”. Srpska pravoslavna crkva. Pristupljeno 2. novembar 2010. „Prije 66 godina, u martu 1942. godine, u okviru ustaške ofanzive čija je namera bila osvajanje granice na Drini, iz Sarajeva, pod komandom Jure Francetića, krenulo je oko deset hiljada ustaša koji su pred sobom terali nepregledne zbegove srpskih civila sa područja Olova, Sarajeva, Kladnja, Han Pijeska, Romanije, Sokoca, Rogatice i Borika. Uplašeni narod kretao se ka Višegradu, nadajući se da će tu preći Drinu i skloniti se u Srbiju. Italijanski vojnici u Višegradu nisu dozvolili zbegu od oko deset hiljada civila da pređe most, već su ih uputili nizvodno prema selima Miloševići i Stari Brod, gde su bile skele. Ustaše su sprečile srpske civile da se prebace na drugu obalu Drine, nego su masakrirale i u Drinu pobacale više od šest hiljada dece, žena i staraca. Njemački vojnici na desnoj obali Drine pokušali su da spreče masovan pokolj Srba, a prema sačuvanim tadašnjim njihovim svedočenjima u Drinu se, bežeći pred ustašama, bacilo 368 srpskih devojaka.” 
  2. ^ Velibor V. Džomić (2000). „Stradanje srbske crkve od komunista”. Projekat Rastko - Biblioteka srpske kulture na Internetu. Pristupljeno 2. novembar 2010. „Đakon Boško Živadinović, protojerej Svetolik Švabić iz Aranđelovca i jerej Budimir Sokolović, sveštenik-izbeglica iz Bosne, ubijeni su u maju 1945. godine kod Kalinovika i bačeni su u jamu Ponor kod Foče, gde je od strane partizana ubijeno još oko dvadeset i dve hiljade četnika i golobradih i nenaoružanih srbskih mladića koji su 1944. godine bili mobilisani u sastav Jugoslovenske vojske u Otadžbini.” 
  3. ^ Mitropolija dabrobosanska (21. jul 2008). „Osveštan spomenik žrtvama ustaške Crne legije”. Srpska pravoslavna crkva. Pristupljeno 2. novembar 2010. „Mitropolit Nikolaj je naglasio da su oni koji su činili zločin, ma iz kog naroda bili, pa i iz srpskog, ostavili tragove bezumlja, nečoveštva, mržnje, progona, pogroma, divljačkih ubijanja, orgijanja, osveta, pomračenih umova, i da su to ljudi duhovne, moralne i fizičke dekadencije i pustoši. Gospodin Nikolaj je ukazao da se zločin ponavljao zabranom da se o ovom događaju govori i da je tako ubijana istina o stradanju Srba, podsetivši da je slično rađeno i kad je reč o događaju u Miljevini 1945. godine kada su komunisti i pripadnici Handžar divizije ubili 21.000 mladića iz Šumadije. „Ta istina se ubija i sada, omalovažavanjem i potcjenjivanjem istorijskih činjenica i uzroka zbog kojih je do ovakvog zločina došlo. Ubija se istina, jer i dalje treba srpski narod proglašavati genocidnim" - upozorio je Mitropolit Nikolaj i podsetio da su istraživanja pokazala da je u Drugom svetskom ratu nestalo, odnosno poubijano milion i 824 hiljade Srba, da su uništena čitava sela i naselja, spaljene i uništene kuće i crkve i groblja.” 
  4. ^ Velibor V. Džomić (2000). „Stradanje srbske crkve od komunista”. Projekat Rastko - Biblioteka srpske kulture na Internetu. Pristupljeno 2. novembar 2010. „Doživeo sam dane meseca maja 1945. godine kada su vršena masovna streljanja šumadijskih četnika na terenima Foče-Zelengore-Miljevine i Kalinovika kada je Drina bila puna srbskih leševa. Noću između 17. i 18. maja 1945. godine u selu Ockravlju bili su zarobljeni i te noći streljani sveštenik Budimir Sokolović, đakon Boško Živadinović i prota Mihailo Švabić iz Aranđelovca. Opojao sam mnoge grobove u koje su većinom same žene sahranjivale po trideset i više leševa. Bilo je među njima i sveštenika, pa su mi seljanke donosile njihove stvari koje su pronašle. Na jednom "Trebniku" bilo je napisano: "Danas 24. maja, ubili smo popa-izdajnika. Treći bataljon Desete hercegovačke brigade". Mnogo je toga bilo. Streljanja u Foči su bila obustavljena 20. maja, kako su objavili, ali su i dalje vršena.” 
  5. ^ Velibor V. Džomić (2000). „Stradanje srbske crkve od komunista”. Projekat Rastko - Biblioteka srpske kulture na Internetu. Pristupljeno 2. novembar 2010. „Ova trojica Srbskih Sveštenomučenika su bačena u jamu Ponor kod Foče. Jama je u prvim poratnim danima delimično zakopana hiljadama tona jalovine iz obližnjeg rudnika, ali se i danas vidi jer magistralni put koji vodi prema Foči (današnjem Srbinju u Republici Srbskoj) prolazi neposredno pored najvećeg otvora jame, koji komunisti nisu mogli da zatrpaju. I danas su sačuvana mnoga svedočanstva o tom velikom pokolju koji su izvršili komunisti. Narod je svedočio da se od smrada ljudskih leševa, koji su se raspadali, tuda nije moglo proći te su komunisti doterivali hiljade tona kreča i jalovine kako bi time "ublažili" grozni miris koji se širio.” 

Spoljašnje veze uredi

Bilješke uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Корисник:Bas-Celik/Фоча_у_Другом_свјетском_рату&oldid=3844297”