Korisnik:Intermedichbo/lični pesek 7

• https://ush.rs/%D1%98%D0%B5%D0%B7%D0%B8%D0%BA-%D0%B8-%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D1%98%D0%B0/
• http://www.chrin.org.rs/wp-content/uploads/2017/07/Ljudi-i-Raskr%C5%A1%C4%87a.pdf

1. Zdravstvo u Opštini Istočna Ilidža
2. Zavod za forenzičku psihijatriju Sokolac
3. Fragmenti miljokaza sa lokaliteta u Paniku
4. Dom zdravlja Istočno Sarajevo
5. Park prirode „Orjen“ u Republici Srpskoj
6. Velika Jastrebica
7. Mijatova torina
8. Anđelkina kapija
9. Bijela gora (Orjen)
10. Gljive u slivu Trebišnjice
11. Karstna polja i hidrološke pojave Istočne Hercegovine
12. Verski turizam u Istočnoj Hercegovini
13. Izletišta u dolini Trebišnjice
14. Kulturno-istorijski spomenici Trebinja
15. Crkva Svetog Đorđa (Zupci)

=

Prognoza Mortalitet od bolničkih pneumonija prouzročenih gram–negativnim bakterijama iznosi oko 25 do 50% unatoč raspoloživosti učinkovitih antibiotika. Nije jasno je li smrt posljedica osnovne bolesti ili same pneumonije. Žene imaju veći rizik od smrtnog ishoda nego muškarci. Stopa mortaliteta kod pneumonije koju uzrokuje S. aureus iznosi 10 do 40%, djelomično i zbog ozbiljnih popratnih stanja (npr. potreba za respiratorom, starija dob, onkološka kemoterapija, kronična bolest pluća). Ako postoji bakterijemija ili je uzročnik pneumonije Pseudomonas aeruginosa ili Acinetobacter sp. (vrlo rezistentni gram–negativni bacili), prognoza je još gora. Na prognozu pored uzročnika i težine kliničke slike utječu i faktori rizika navedeni u TBL. 52–5.

Ostavši rano bez jednog roditelja, majčine nežnosti, solidarnosti, Mara se našla u okruženju muškaraca koji su i od nje očekivali podjednaka požrtvovanja. Ni teže poslove na njivi nije odbijala. Porodična harmonija izgubljena je odlaskom muških članova u četničke redove. Mara se suočila sa novim iskušenjem ostavši sama i bez podrške. Sve ove tegobe uticale su na njenu odluku da se pridruži ocu i bratu, što je i učinila. Navikavanje na gerilski način života i adaptiranje na vojničko ustrojstvo nije išlo glatko. Sve prepreke i zidove Mara je prebrodila voljom i upornošću. U novom društvu dočekala je i izbijanje Prvog balkanskog rata. Raspoređena je u četnički odred Drinske divizije pod komandom vojvode Vojislava Tankosića.

Mara je vatreno krštenje imala u borbi kod Mladog Nagoričana oktobra 1912. godine. Ovaj boj kod Kumanova odredio je definitivno ishodište Prvog balkanskog rata u srpsku korist. U čuvenom oružanom okršaju kod Kumanova učestvovao je i sam Marin brat, koji je bio manje sreće. Nenadoknadiv gubitak dragog lica pobudio je u Mari želju za osvetom. U oslobodilačkim ratovima koje je vodila Srbija od 1912. do 1918. godine, Mara Petrović je ratovala uz ostale četnike, među kojima su bili i Živana Terzić i vojvoda Dragutin Jovanović Lune. Među najznačajnijim bitkama u kojima se Mara borila bila je ona na Gazi Babi kod Skoplja. U srednjovekovnu srpsku prestonicu ušla je sa svojim četama uzdignutog čela, ponosna i ponesena dotad izvojevanim pobedama.

I u Drugom balkanskom ratu Mara je uzela učešća. O tome je imala da posvedoči: „Rat sa Bugarima. I tu sam učestvovala u svim borbama... Na Bat planini, Govedarniku, Ovčem Polju, Kratovu i Stracinu. Tu sam izgubila dosta vernih drugova i zadobila prvu ranu. U grudi. Preneli me u Skoplje u bolnicu... Sa kakvim strahom i zebnjom sam čekala da prezdravim. Samo da me ne zaborave. Jedva sam čekala da se s novom snagom stavim pred neprijatelja...”

U Velikom ratu Mara je bila zadužena za čuvanje vojnog objekta. Pozvana je sa straže i saopšteno joj je da neko treba da prepliva Drinu i izvidi neprijateljski položaj. U društvu dvojice vojnika krenula je na izvršenje zadatka. Nepoćudnu Drinu su preplivali i zakoračili na neprijateljsku teritoriju. Povratak u logor bio je opasniji. Njeno dvoje saputnika udavilo se u reci divlje snage. Posle višečasovnog puškarenja, u polumrtvom stanju, vratila se četi. Po uspešno obavljenoj misiji, vojvoda Lune predložio ju je za orden Karađorđeve zvezde sa mačevima.

Na Gučevu je zadobila čak sedam rana. Ovoga puta završila je u Nišu. Odmah po ozdravljenju obukla je vojničku uniformu. Sa Moravskom divizijom 1915. se povlačila, prešavši Albaniju.

Do otvaranja Makedonskog fronta Mara je stekla podoficirski čin. I na ovom ratištu učestvuje u brojnim borbama. Tu je zaslužila oficirski čin, retko priznanje za ženu. Dobila je zadatak da ispita protivničku armiju, njeno brojno, oružano i moralno stanje. Radi manje sumnjivosti određeno je da se takav zadatak poveri ženi.

Odabrana je upravo Mara komita, koja se odvikla od ženske uloge i nošnje. Po uspešno obavljenom poslu živa i neozleđena vratila se svojoj jedinici. Na Solunskom frontu Mara komita ranjena je drugi put u Velikom ratu. Prebačena je najpre u Voden, a potom u Bizertu. U solunskoj bolnici su joj zatim, 1917. godine amputirali nogu i tako joj, prema njenim rečima, zapečatili život.

Za besprimernu hrabrost i neizmerne usluge učinjene srpstvu, rezervni potporučnik Mara Petrović nagrađena je sa čak dvanaest odlikovanja, koliko je ukupno zadobila i rana. Po oslobođenju Mara je zaboravljena, zanemarena, opterećena stigmom invaliditeta i sama težila distanciranju od traumatične prošlosti. Dane i noći provodila je u jednoj prostoriji od samo nekoliko kvadrata. Sivilo Marine privatnosti bilo je omeđeno jednim gvozdenim krevetom, stolom i rasklimatanom stolicom. Na nju je pao mračni zastor zaborava koji se podiže tek nakon stogodišnjice.

Miloš M. Damjanović – Kosovska Mitrovica

=

Najčešće korišćeni surfaktanti u terapiji ARDS

Nadežda Stojanović
Datum rođenja	(1887-08-09)9. avgust 1887.
Mesto rođenja	Pirot, Kneževina Srbija
Datum smrti	17. januar 1978.(1978-01-17) (90 god.)
Mesto smrti	Beograd, SFR Jugoslavija

Nadežda Stanojević (Pirot, 9. avgust 1887 — 17. januara 1978, Beograd) bila je prva srpkinja pedijatar, učesnik balkanskih i Prvog svetskog rata, nosilac Ordena Svetog Save V reda.

Život i karijera

Rođena je u Pirotu 9. avgusta 1887. godine u uglednoj pirotskoj porodici, kao jedno od troje dece, oca Stanoja, carinski činovnik, i majke Marije, poreklom iz ugledne cincarske porodice iz varošice Breznik, čiji je otac Dimitrije, bio imućan trgovac, koji je svoje sinove školovao u inostranstvu, a kćeri veoma bogato udomio.

Detinjstvo i osnovno školovanje

Nadežda je detinjstvo provela u Pirotu, živeći u roditeljskoj kući, koja je po ozgledu podsećala na manastirski konak.

Kuću su posećivali „kao klub intelektualaca“ mnoge ugledne ličnosti koje su tada živele u Pirotu: Stevan Sremac, Jaša Prodanović, Radoje Domanović.

Osnovnu školu i prva dva razreda gimnazije završila je zajedno sa starijim bratom Vladimirom, u Pirotu. Školovanje su nastavili u poznatoj niškoj gimnaziji „Kralj Milan“, gde su se isticali kao odlični đaci. Potom se porodica preselila u Beograd, u kome je 1903. godine, Nadežda završava Treću beogradsku gimnaziju, kao najbolji đak u razredu.

Studije medicine u Rusiji

Sa bratom odlazi u Rusiju, na studije medicine.Ona je u Petrovgradu upisla Ženski medicinski fakultet, a brat Vladimir, Vojnomedicinsku akademiju.

Po izbijanju revolucije, 1905. godine i štrajka studenata, jedno vreme nisu mogli da pohađaju nastavu, ali su to vreme iskoristili za učenje ruskog jezika i upoznavanje ruske kulture, istorije i umetnosti, što im je kasnije pomoglo da brže napreduju u studijama.

Nadežda je stekla zvanje lekara, 1911. godine; nakon što je diplomirala sa odličnim uspehom.

Balkanski rat

Po završetku studija vratila su u Srbiju, početkom 1912. godine, i u njoj je započela lekarski staž na Internom odeljenju Opšte državne bolnice u Beogradu. Kako je 1912. izbio Prvi balkanski rat, kao i sve žene lekari mobilisana je, i raspoređena na mesto upravnika Rezervne vojne bolnice u Pirotu, u kojoj je bila i jedini lekar u gradu, pa je sem vojnika i oficira, bila u obavezi da leči i civilno stanovništvo.

Veliki rat

Početkom Prvog svetskog rata, ponovo je mobilisana i ovoga puta postavljena je za upravnika Rezervne vojne bolnice u Užicu.(3,4) U periodu od 1912 do 1918. godine, dr Nadežda je lečila civilno stanovništvo, vojnike i oficire. Tokom epidemije tifusa, kao jedna od više lekara lečeći tifusare i sama je obolela od tifusa, sa posledicom tromboze leve noge. Posle oporavka, tokom 1915. godine premeštena je u Rezervnu bolnicu u Valjevu, gde ostala do povlačenja vojske i stanovništva. U jesen 1915. otišla je u Čačak, gde je i zatekla okupacija od starne okupatora. Kao zarobljenik, radila je na Hirurškom odeljenju vojne bolnice. Početkom januara 1916. godine, prešla je sa sestrom Ljubicom (zubnim lekarem) prešla je u Beograd, gde je sve vreme okupacije radila na Internom odeljenju Opšte državne bolnice.

U januaru 1918. godine otputovala je u Sandžak u žarište epidemija pegavog tifusa, na mesto šefa Internog odeljenja Rezervne vojne bolnice. U ovoj bolnici lečila je civilno stanovništvo, puna tri meseca, prvenstveno muslimanke koje nisu dozvoljavale da ih leče muškarci.

Po povratku u Beograd, nastavila je da radi u Opštoj državnoj bolnici do završetka Prvog svetskog rata.

Usavršavanje u Francuskoj

Početkom 1919. godine otputovala je u Pariz na specijalizaciju pedijatrije kod profesora Marfana, tada jednog od najčuvenijih pedijatara, doajena pariske pedijatrijske škole, u „Hopital des enfants malades“. Tokom specijalizacije završila je i kurs iz puerikulture, na kom je stekla potrebna znanja iz higijene, nege i patologije dece najmlađeg uzrasta.

Nakon dve godine provedene na usavršavanju u Parizu vratila se u Beograd, i na predlog dr Andrije Štampara načelnika u Ministarstvu narodnog zdravlja,

Nadežda napisala i objavila izveštaj o svom radu u Parizu, koji je štampan u Glasniku Ministarstva narodnog zdravlja u martu 1920. godine, pod naslovom „Borba sa dečijom smrtnošću u Francuskoj“.

Koristeći stečeno iskustvo i znanje iz Francuske, na Akušerskom odeljenju, Opšte državne bolnice u Beogradu, 1921. godine, uz pomoć dr Jovana Jovanovića dr Nadežda Stanojević osniva prvo Savetovalište za majke u Srbiji. Ubrzo se pokazalo da je bilo i te kako od koristi, jer se iz dana u dan povećavao broj majki koje su tražile savete i pomoć.

Između dva svetska rata

Rad dr Nadežde u Domu „Srpska majka“ trajao je do početka Drugogsvetskog rata, kada je na svoj zahtev otišla u penziju, a sam rad je u Domu skoro prestao, zbog nedostatka osoblja i ratnih razaranja.

U oslobođenoj SFRR Jugoslaviji

Po završetku Drugog svetskog rata dr Nadežda ponovo stupa u službu, postaje upravnica Doma materinskog udruženja, koji se nalazio u lepoj, impozantnoj i velikoj zgradi na uglu ulice Kralja Milutina i Studeničke. Danas, je u toj zgradi smešten Institut za neonatologiju Srbije. U ovoj ustanovi radili su naši ugledni pedijatri, sem dr Nadežde Stanojević, prof. Dr Uroš Ružičić, prim. Dr Miša Subić i drugi.

Odlukom Ministarstva narodnog zdravlja 1950. godine dr Nadežda je razrešena dužnosti upravnika, ali je ostala i dalje na radu u ovoj ustanovi, sve do odlaska u penziju 1953. godine. U međuvremenu, odlukom tog istog Ministarstva, dodeljena joj je pohvalnica „za nesebičan i primeran rad kao lekara“.

Preminula je u 91 godini života, 17. januara 1978. godine u Beogradu. Sahranjena je u porodičnoj grobnici na Novom groblju u Beogradu.

Delo

Koristeći stečeno iskustvo i znanje iz Francuske, dr Nadežda Stanojević je na Akušerskom odeljenju, Opšte državne bolnice u Beogradu, 1921. godine, uz pomoć dr Jovana Jovanovića osnovala prvo Savetovalište za majke u Srbiji, u kome je se neprestano povećavao broj majki koje su tražile savete i pomoć dečjeg lekara.(2,4,6)

Postepeno je Savetovalište za majke preraslo u Dispanzer za odojčad. Tu dr Nadežda počinje da primenjuje Be-Se-Že (BCG) vakcinu već kod novorođenčadi, a 1927. godine uz saglasnost Sekcije Srpskog lekarskog društva za dečiju medicinu a pod nadzorom dr Milenka Maternog i dr Staje Stajića. Vakcinu je pripremao u Higijenskom zavodu u Beogradu dr Ranković

Pored stručnog rada u Dispanzeru dr Nadežda je predavala higijenu u Trećoj ženskoj gimnaziji u Beogradu, bila profesor u Babičkoj školi u Beogradu. U Društvu „Srpska majka“ koje je osnovano 1911. godine, u Beogradu, na inicijativu dr Jovana Jovanovića, razvila je svoje najopsežnije aktivnosti kao pedijatar, radeći u njemu od 1921–1941. godine.

Po završetku Drugog svetskog rata dr Nadežda ponovo stupa u službu, postaje upravnica Doma materinskog udruženja, koji se nalazio u lepoj, impozantnoj i velikoj zgradi na uglu ulice Kralja Milutina i Studeničke. Danas, je u toj zgradi smešten Institut za neonatologiju Srbije. U ovoj ustanovi radili su naši ugledni pedijatri, sem dr Nadežde Stanojević, prof. Dr Uroš Ružičić, prim. Dr Miša Subić i drugi...(4,6)

Priznanja

• 1913. — Orden Svetog Save V reda, za ratne zasluge u Balkanskim oslobodilačkim ratovima.(3,4)
• 1972. — Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem, povodom 100-godišnjice Srpskog lekarskog društva(6)

Spoljašnje veze

http://www.rastko.rs/cms/files/books/4f16e57b2caed

===============

Radojka Kocijančić
Datum rođenja	(1943-12-15)15. decembar 1943.
Mesto rođenja	Baćevac, Srbija

Radojka Kocijančić (Baćevac, 15. decembar 1943) je srpski specijalista higijene, psihijatrije i subspecijalista ishrane, redovni profesor na Medicinskom fakultetu u Beogradu, član Akademije medicinskih nauka SLD-a i njen Generalni sekretar.

Život i karijera

Rođena je 15. decembra 1943. godine u Baćevcu, opština Barajevo, Srbija, u službeničkoj porodici. Osnovno školovanje završila je u Barajevu, a XI gimnaziju u Beogradu. Medicinski fakultet studirala je u Beogradu od 1962 do 1967. godine, na kome je diplomirala 1967. godine.

Lekarski staž je završila 1968. godine u Beogradu, kada je položila i stručni ispit. Za stručnog saradnika Higijenskog instituta Medicinskog fakulteta u Beogradu je izabrana 1969. godine, a reizabrana 1972. godine, za asistenta je izabrana 1972., a reizabrana 1975. godine. U zvanje docenta izabrana je 1977. godine, a reizabrana 1982. godine. U zvanje vanrednog profesora izabrana je 1982. godine, a reizabrana 1987. godine. Od 1988. godine je Redovni profesor na predmetu Higijena na Medicinskom fakultetu u Beogradu.

Redovni je član Akademije Medicinskih nauka Srpskog Lekarskog Društva od 2004. godine (vanredni član postala 1998.). Prof. dr Radojka Kocijančić je položila specijalistički ispit iz Higijene 1975., a iz Psihijatrije 1986. sa odličnim uspehom i subspecijalista je ishrane.

Delo

Zdravstvenu delatnost je razvila radeći u Savetovalištu za mentalno zdravlje mladih pri Institutu za higijenu i medicinsku ekologiju, kroz koji prolazi veliki broj pacijenata. Poslediplomske studije je završila na Medicinskom fakultetu u Beogradu i odbranila magistarski rad «Uticaj nekih faktora iz uslova života i rada na psihofizički razvoj i obolevanje radničke omladine» 1972. godine. Doktorsku disertaciju pod naslovom «Specifičnosti u psihofizičkom razvoju i morbiditetu učenika škola za kvalifikovane radnike» odbranila je 1976. godine jednoglasno sa odličnim uspehom.

Osnivač je poslediplomske Katedre za školsku higijenu i psihofiziologiju rasta i razvoja. Veoma značajan naučni doprinos je u domenu preventivne medicine i užoj oblasti mentalne i školske higijene, dece i adolescenata. Usavršavala se u Blacksburgu (Virdžinija, SAD) 1985.godine. Objavila je 240 radova u inostranim i domaćim časopisima i knjigama. Koautor je 6 monografija i autor 50 poglavlja u knjigama i udžbenicima (4 na engleskom jeziku). Urednik je udžbenika Higijena (2002.), koji je izašao posle 30 godina, a drugo izdanje 2009. godine. Od 15 štampanih naučno-istraživačkih projekata, u 9 je bila glavni istraživač. Značajno je doprinela dugogodišnjoj studiji «Stroke» - Rochestera, SAD i Beograda. Organizator je više kongresa i simpozijuma. M naučne kompetentnosti je 401. Citirana je preko 100 puta. Održala je 15 predavanja po pozivu u zemlji i inostranstvu (Toronto, Hajdelberg, Beč, Dablin). Bila mentor u 35 magistarskih i 21 doktorskoj tezi.

Bila je predsednik specijalističke Komisije Higijene i predavala preventivne grane u Beogradu, Podgorici, Foči, Prištini i Kragujevcu, a takođe je predavala i socijalnu psihijatriju, uz nastavu na engleskom jeziku.

U toku studija je bila potpredsednik Univerzitetskog Odbora SS Beograda, član Univerzitetskog Saveta, Republičkog i Centralnog odbora studenata Jugoslavije. Bila je Prodekan za redovnu nastavu, vodila integraciju Kliničkog centra, Predsedavajući biomedicinske grupacije Univerziteta, član Komisije za nauku Skupštine SFRJ i Republičkog Komiteta i Fonda za nauku, delegat Skupštine Srbije, član predsedništva Sindikata Jugoslavije, direktor Instituta i šef Katedre Higijene više puta, kao i šef poslediplomske Katedre za Školsku higijenu i psihofiziologiju rasta i razvoja. Aktivan je član SLD-a. Član je Preventivne sekcije SLD-a, Predsednišvta Udruženja za Preventivnu medicinu. Bila je Generalni sekretar i Predsednik Saveza lekarskih društava Srbije i Crne Gore. Sada je Generalni sekretar Akademije medicinskih nauka SLD-a, član predsedništva SLD-a i uredništva «Srpskog Arhiva». Član je International Education (IE) od 1993. godine – gde je učlanila Sindikat obrazovanja Srbije i Crne Gore (jedina međunarodna organizacija u kojoj je tada bila naša zemlja) i Internacionalnog Udruženja za Preventivnu Medicinu (I.F.H.P.S.M.).

Pokojni suprug joj je bio profesor Medicinskog fakulteta (preminuo),a sin i ćerka su lekari specijalisti.

Priznanja

• Dobitnik je godišnje nagrade SLD-a za primarnu zdravstvenu zaštitu, 1996. za knjigu «Enciklopedija zdrave ishrane»;
• spomen Plakete Beograda za nauku 1987.,
• Ordena rada sa zlatnim vencem 1989. godine.

U ediciji je «Ko je ko u Srbiji» 1985. i ličnost godine 1997. Američkog Biografskog Instituta.

U biografskom je leksikonu «Poznati srpski lekari» Beograd-Toronto 2005. Dobitnik je PoveLje SLD-a 2012. godine i Nagrade SLD-a za Životno delo 2015.godine. Govori engleski i nemački jezik.

Spoljašnje veze

========

Ingrid Gomstorp (Lund 1924 — 26. decembar 2007) bila je švedska pedijatrica i neurolog, koja če ostati zapamćena po otkriću Gomstorpove bolesti (eng. Gamstorp's disease) i Gomstorpovog sindroma (eng. Grund's syndrome).

Život i karijera

Rođena je u Lundu, Švedska kao ćerka tadašnjeg gradonačelnika Pehra Gamstorpa i njegove supruge Grete, rođene Alsen. Vrlo rano, još u srednjoj školi, opredelila se za izučavanje prirodnih nauka, pa je nakon mature 1942. godine započela studije medicine na Univerzitetu u Lundu.

Kao medicinski radnik jedno vreme je bila član osoblja koje je brinulo o logorašima oslobođenim iz Aušvica i Bergena Belsena. Jedno vreme radila je e u Sankt Larsu kao pripravnica u medicinskoj klinici u Helsingborgu, i u dečjem odeljenju u Kristianstadu pod rukovodstvom Stena Aktrupa. Nakon toga je radila kao lekar i asistent glavnog lekara u dečijoj klinici u Lundu kod profesora Sture Augusta Sivena (1897-1966) od 1954 do 1967.

Godine 1956. odbranila je doktorsku tezu pod nazivom "Adinamična hereditarna epizoda" koja joj je doiela nagradu za najbolju disertaciju Švedska medicinska asocijacija, i mesto predavača na pedijatriji.

Sredinom 1960-ih provela je godinu dana na odeljenju za dečju neurologiju na Harvardskom univerzitetu u Bostonu. Sa ovog usavršavanja vratila se kao najobrazovaniji neurolog u Švedskoj.

Nakon uspešnog perioda rada povedenog na dužnosti glavnog lekara u dečijoj kliničkoj u bolnici u Jonkopingu, 1972. godine prešla je na dužnost dečjeg neurologa na Univerzitetu Uppsala.

U 46 godini počela je da oseća opšti zamor i parestezije pretežno u levoj ruci. Tokom narednih godina kod nje su se razvili ozbiljni problemi u održavanju ravnoteže, gubitak finog osećaja u obe ruke, višestruke bolove u mišićima, duboke bolove, gubitak težine i bolne noge. Bolest je kasnije dijagnostikovana kao lajmska bolest i od nje je dugo lečena. Bolest joj je onemogućila normalan rad i morala je da se ranije penzioniše.

Delo

1

Nasledno stanje koje karakteriše pojava spontano paraliza, posebno mišića ekstremiteta i trupa, koji se javljaju uglavnom kod dece mlađe od 10 godina. Kod većine pacijenata, napadi se javljaju tokom odmora nakon napora, koji traju najviše 1 sat.

Klinički sličan mioplegia parokismatica (paraliza familiaris periodica, ali je patogenost njegovog suprotstavljanja, jer su napadi izazvani kalijumom i spriječeni ugljikohidratima. Hiperkalemija bez povećanja izlučivanja kalijuma u ​​mokraći je konstantna osobina Mentalni fakulteti nisu pogođeni, oba pola su zahvaćena, teža kod muškaraca, u prvoj deceniji Nasljeđivanje je autosomno dominantno

2

Sindrom karakteriziran miotonijom i mišićnom krutošću sa finim trzanjem (miokimia), praćen mišićnim gubitkom i generalizovanom hiperhidrozom. Autosomno dominantno nasleđivanje.

Bibliografija

• Adynamia episodica hereditaria. Doctoral thesis. Almqvist & Wiksell, 1956. 126 pages. Acta paediatrica. Supplementum, Uppsala, May 1956, 45 (Supplement 108): 1-126. 1957
• Adynamia episodica hereditaria. I. Gamstorp. Acta genetica et statistica medica, Basel, 1957, 7 (2): 325-328.
• Not Available. Swedish. I. Gamstorp. Svenska Läkartidningen, Stockholm, March 8, 1957, 54 (10): 685-696.
• Adynamia episodica hereditaria: a disease clinically resembling familial periodic paralysis but characterized by increasing serum potassium during the paralytic attacks. I. Gamstorp, M. Hauge, H. F. helweglarsen, H. Mjones, U. Sagild. The American Journal of Medicine, New York, September 1957, 23 (3): 385-390. 1959
• A syndrome characterized by myokymia, myotonia, muscular wasting and increased perspiration. I. Gamstorp, G. Wohlfart. Acta psychiatrica et neurologica Scandinavica, Copenhagen, 1959, 34 (2): 181-194.
• Some aspects of the pathophysiology of adynamia episodica hereditaria. F. Buchthal, L. Engbaek, I. Gamstorp. Danish Medical Bulletin, Copenhagen, June 1958, 5 (5): 167-169.
• Paresis and hyperexcitability in adynamia episodica hereditaria. F. Buchthal, L. Engbaek, I. Gamstorp. Neurology, May 1958, 8 (5): 347-351. 1960
• Electromyography of external eye muscles: neurological application. I. Gamstorp, C. Kupfer. Transactions of the American Neurological Association, 1960, 85: 128-130.
• Mean Duration of Action Potentials in Extraocular Muscles: An Electromyographic Study. I. Gamstorp and Carl Kupper. Archives of Ophthalmology, Chicago, November 1960, 64 (5): 744-750. 1961
• Denervation of extraocular and skeletal muscles in a case of pernicious anemia. I. Gamstorp, C. Kupfer. Neurology, February 1961, 11: 182-184.
• Studies in nauromuscular transmission. I. Influence on neuromuscular transmission of alkalosis and acidosis. I. Gamstorp and E. Vinnars.

Acta physiologica Scandinavica, Stockholm, October 1961, 53: 142-150.

• Studies in neuromuscular transmission. II. Influence on neuromuscular transmission of hyperpotassemia. I. Gamstorp, E. Vinnars. Acta physiologica Scandinavica, October 1961, 53: 151-159.
• Studies in neuromuscular transmission. III. Influence of changes in blood pH and carbon dioxide tension on the effect of tubocurarine and dimethyl ubocurarine. I. Gamstorp, E. Vinnars. Acta physiologica Scandinavica, Stockholm, October 1961, 53: 160-173. 1962
• A study of transient muscular weakness. Clinical, biochemical, and electromyographical findings during attacks of periodic paralysis and adynamia episodica hereditaria. I. Gamstorp. Acta neurologica Scandinavica, Copenhagen, 1962, 38: 3-19.
• Neurophysiologic disturbances in hypertonic dehydration. P. R. Dodge, J. F. Sotos, I. Gamstorp, D. Devivo, M. Levy, T. Rabe. Transactions of the American Neurological Association, New York, 1962, 87: 33-36. 1963
• Adynamia episodica hereditaria and myotonia. I. Gamstorp. Acta neurologica Scandinavica, Copenhagen, 1963, 39: 41-58.
• Normal conduction velocity of ulnar, median and peroneal nerves in infancy, childhood and adolescence. I. Gamstorp. Acta paediatrica. Supplementum, Uppsala, 1963 (supplement 146) :68-76.
• Studies in neuromuscular transmission. IV. Influence of changes in blood pH and carbon dioxide tension on the effect of succinylcholine. Gamstorp, E. Vinnars. Acta physiologica Scandinavica, May 1963, 58: 48-56. 1964
• Conduction velocity of peripheral nerves in children. I. Gamstorp. Transactions of the American Neurological Association, 1964, 89: 198-199.
• [Recurring attacks of muscular weakness of hereditary nature (familial periodic paralysis, adynamic episodica hereditaria and normokalemic periodic paralysis sensitive to sodium.] French. I. Gamstorp. La Revue du practicien, Paris, February 11, 1964, 14: 527-545.
• Nonendemic Goitre and Deafness. Lars R.Nilsson, Nils Borgfors, I. Gamstorp, Hans-Eric Holst and Gunnar Liden. Acta paediatrica, Stockholm, March 1964, 53 (2): 117-131.
• [Eeg findings and test results in myopathy and denervation atrophy in children.] I. Gamstorp, M. Smith. Nordisk Medicin, Stockholm, August 20, 1964, 72: 998-1000. Swedish.
• Conduction velocity of peripheral motor nerves in mental retardation, diabetes and various neurological diseases in childhood. I. Gamstorp. Acta paediatrica, Stockholm, September 1964, 53: 408-416.
• Congenital cardiac arrhythmia. Gamstorp, R. Nilsen, H. Westling. The Lancet, London, October 31, 1964, 2 (7366): 965.
• Clinical evaluation of an oral anabolic steroid (methandrostenolone, dianabol ciba) in children with muscular weakness and wasting. I. Gamstorp.

Acta paediatrica, Stockholm, November 1964, 53: 570-577. 1965

• Myotonic dystrophy in infancy and childhood. Philip R. Dodge, I. Gamstorp, Randolph K. Byers, and Patricia Russell: Pediatrics, January 1965, 35: 3-19.
• Peripheral sensory conduction in ulnar and median nerves of normal infants, children, and adolescents. I. Gamstorp, S. A. Shelbourne Jr. Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, July 1965, 54: 309-313.
• Clinical applications of nerve conduction velocity. I. Gamstorp. Developmental Medicine & Child Neurology, London, August 1965, 7 (4): 427-429. 1966
• A clinical trial of tegretol in children with severe epilepsy. I. Gamstorp. Developmental Medicine & Child Neurology, London, June 1966, 8 (3): 296-300.
• Peripheral neuropathy in juvenile diabetes. I. Gamstorp, S. A. Shelburne Jr, G. Engleson, D. Redondo, H. S. Traisman. Diabetes, Alexandria, Virginia, June 1966, 15 (6): 411-418.
• Conduction velocity of peripheral nerves in children with phenylketonuria. I. Gamstorp, Samuel A. Shelburne Jr, and Margaret E. O'Fiynn. Neurology, June 1966, 16 (6): 556-558. 1967
• Teratologi : läran om missbildningar. I.Gamstorp and Bengt Kallén (1929-). Stockholm : Almqvist & Wiksell, 1967. 239 pages.
• Distrubed growth and development due to diencephalic lesions in infancy. I. Gamstorp, B. Kjellman, P. Palmgren. Acta neurologica Scandinavica, Copenhagen, 1967, 43, Supplement 31: 55.
• Progressive spinal muscular atrophy in infancy and childhood. I. Gamstorp. Acta neurologica Scandinavica, Copenhagen, 1967, 43, Supplement 31: 175.
• Necrotizing encephalopathy localized to the brain stem in an infant. A. Brun, I. Gamstorp, H. Ekelund. Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, 1967, Supplement 177: 101-102.
• Diencephalic syndromes of infancy. Report of 3 children with emaciation syndrome and disproportionately large hands and feet. I. Gamstorp, B. Kjellman, P. Palmgren. The Journal of Pediatrics, St. Louis, March 1967, 70 (3): 383-390.
• Histochemistry of muscle fibres. I. Gamstorp. Developmental Medicine & Child Neurology, London, Aprtil 1967, 9 (2): 241-242.
• Progressive spinal muscular atrophy with onset in infancy or early childhood. I. Gamstorp.Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, July 1967, 56 (4): 408-423.
• [Subdural hygroma in infants. Neurological diagnosis] I. Gamstorp. Läkartidningen, August 2, 1967, 64 (31): 3053-3054. Swedish.
• [Muscular hypotonia in infants] I. Gamstorp. Läkartidningen, August 31, 1967, 64 (34): 3299-3309. Swedish. 1968
• Encephalo-myelo-radiculo-neuropathy. G. Blennow, I. Gamstorp, R. Rosenberg. Developmental Medicine & Child Neurology, London, 1968, 10: 485-490.
• Effect of phenytoin on the tryptophan load test. G. Meeuwisse, I. Gamstorp, N. Tryding. Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, March 1968, 57 (2): 115-120.
• Polyneuropathy in childhood. I. Gamstorp. Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, May 1968, 57 (3): 230-238. Review. 1969
• Mannosidosis: a clinical and histopathologic study. Kjellman, I. Gamstorp, A. Brun, P. A. Ockerman, P. Palmgren. The Journal of Pediatrics, St. Louis, September 1969, 75 (3): 366-373.
• Apparent response of impaired mental development, minor motor epilepsy and ataxia to pyridoxine. H. Ekelund, I. Gamstorp, W. Von Studnitz.Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, November 1969, 58 (6): 572-576. 1970
• Pediatric Neurology. I. Gamstorp. New York: Appleton-Century-Crofts, 1970, London : Butterworhs, 1970. 2nd edition, 1985. 394 pages.
• Metabolic neuropathies and myopathies in infancy and childhood. I. Gamstorp. Acta neurologica Scandinavica, Copenhagen, 1970, 46, Supplement 43:109-110.
• Conduction velocity of peripheral nerves and electromyography in infants and children. I. Gamstorp. Psychiatrie, Neurologie und medizinische Psychologie. Beihefte, Leipzig 1970, 13-14: 235-244.

=

Long-term follow-up of children with severe epilepsy treated with carbamazepine (Tegretol, Geigy). I. Gamstorp. Acta paediatrica Scandinavica. Supplement, 1970, 206, Supplement 206: 96-97. Neonatal seizures; effect of lidocain. E. Norell, I. Gamstorp. Acta paediatrica Scandinavica. Supplement, 1970, Supplement 206: 97-98. Differences between epileptic and non-epileptic children with special reference to the tryptophan-tolerance test. I. Gamstorp. Developmental Medicine & Child Neurology, London, June 1970, 12 (3): 399. A patient with hereditary galactokinase deficiency. A. Dahlqvist, I. Gamstorp, H. Madsen . Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, November 1970, 59 (6): 669-675. 1971 Characteristic clinical findings in some neurogenic myopathies and in some myogenic myopathies causing muscular weakness, hypotonia and atrophy in infancy and early childhood. I. Gamstorp. Birth Defects. Original Article Series, White Plains, NY, February 1971, 7 (2): 72-81. [Child neurology] I. Gamstorp. Nordisk Medicin, Stockholm, April 8, 1971, 85 (14): 440. Swedish. [Periodic paralysis] Norwegian. I. Gamstorp. Tidsskrift for Den norske lægeforening, Oslo, April 20, 1971, 91 (11): 798-800. [Pediatric neurology. 2. Frequency and distribution in a department of pediatrics in a central hospital] Swedish. I. Gamstorp. Läkartidningen, June 9, 1971, 68 (24): 2813-2816. School-children with perceptive deafness. I. Gamstorp. Developmental Medicine & Child Neurology, London, August 1971, 13 (4): 490-496. [Anticonvulsants. 5. Treatment of convulsions in the neonatal period] I. Gamstorp. Läkartidningen, October 18, 1971, 68, Supplement 3: 79-82. Swedish. 1972 [Intermittent muscular paralyses and potassium metabolism] I. Gamstorp. Der Nervenarzt, Berlin, January 1972, 43 (1): 1-8. Review. German. Neurological disorders and growth disturbances in infancy and childhood. I. Gamstorp. European Neurology, Basel–New York, 1972, 7 (1): 1-25. Nerve conduction velocity in subacute sclerosing panencephalitis. P. G. Procopis, I. Gamstorp. European Neurology, Basel, 1972, 7 (6): 335-338. Donohue's syndrome--leprechaunism--Cockayne's syndrome. A report of two patients and discussion of the relation between Donohue's Syndrome and Cockayne's Syndrome. I. Gamstorp. European Neurology, Basel–New York, 1972, 7 (1): 26-33. [Treatment of uncomplicated urinary tract infections in children] Agnell, G. Edgren, I. Gamstorp, D. Nilsson, R. Wasserman, S. Djerf, E. Enocksson, K. Holmdahl, E. Oberger, J. Winberg. Läkartidningen, September 20, 1972, 69 (39): 4388-4390. Swedish. 1973 [Dystrophia atrophica in children] Swedish. I. Gamstorp, M. Veselinova. Läkartidningen, March 14, 1973, 70 (11): 1061-1063. 1974 Neurologiska problem i skolåldern. In the series: Skolhälsovård. Stockholm, 1974. Bilateral, severe, sensori-neural hearing loss after haemophilus influenzae meningitis in childhood. I. Gamstorp, I. Klockhoff. Neuropädiatrie, Stuttgart, May 1974, 5 (2): 121-124. Hearing loss after H. influenzae meningitis. I. Gamstorp, I. Klockhoff. Developmental Medicine & Child Neurology, October 1974, 16 (5): 678-679. Encephalo-myelo-radiculo-neuropathy: involvement of the CNS in children with Guillain-Barré-Strohl syndrome. I. Gamstorp. Developmental Medicine & Child Neurology, October 1974, 16 (5): 654-658. [Vitamin B6-dependency syndrome] Danish. I. Gamstorp. Ugeskrift for Læger, Copenhagen, December 9, 1974, 136 (50): 2819. 1975 [Hereditary episodic adynamia] Danish. I. Gamstorp. Ugeskrift for Læger, Copenhagen, November 1975, 137 (48): 2836-2837. [Familial periodic paralysis] Danish. I. Gamstorp. Ugeskrift for Læger, Copenhagen, November 10, 1975, 137 (46): 2714-2715. Bilateral teratoma of testis in two brothers with 47,XXY Klinefelter's syndrome. K. H. Gustavson, I. Gamstorp, S. Meurling. Clinical Genetics, Copenhagen, July 1975, 8 (1): 5-10. Treatment with carbamazepine: children. I. Gamstorp. Advances in Neurology, 1975, 11: 237-248. Systematic determination of the serum phenytoin level as an aid in the management of children with epilepsy. E. Norell, G. Lilienberg, I. Gamstorp. European Neurology, Basel–New York, 1975, 13 (3): 232-244. 1976 [The chronically ill child and its family--physical, mental and social needs] T. Lindberg, G. Klackenberg, Pehrsson G, A. Rundquist, I. Gamstorp. Läkartidningen, September 8, 1976, 73 (37): 2989-2999. Swedish. 1977 A double-blind study of clonazepam in the treatment of therapy-resistant epilepsy in children. J. Bensch, G. Blennow, H. Ferngren, I. Gamstorp, K. M. Herrlin, J. Kubista, A. Arvidsson, H. Dahlström. Developmental Medicine & Child Neurology, London, June 1977, 19 (3): 335-342. 1978 Haemangio-endothelioma of the orbit. K. Bergström, P. Enoksson, I. Gamstorp, P. Naeser. Ophthalmologica, Basel, 1978, 177 (2): 115-120. [Diagnosis of neuromuscular diseases (2): muscle diseases in childhood] I. Gamstorp. Läkartidningen, March 8, 1978, 75 (10): 925-929. Swedish. [Diagnosis of neuromuscular diseases (6): serum enzyme determinations] I. Gamstorp. Läkartidningen.March 8, 1978, 75 (10): 942-943. Swedish. [Damage to the sciatic nerve caused by injections in children] I. Gamstorp. Läkartidningen, May 10, 1978, 75 (19): 1926-1928. Swedish. [Injection injuries to the sciatic nerve in children] I. Gamstorp. Vårdfacket, Stockholm, May 19, 1978, 2 (9): 74-77. Swedish. 1979 [Hereditary myopathies] Swedish. I. Gamstorp. Scandinavian Journal of Rheumatology. Supplements, Oslo, 1979, 30: 171-186. 1980 The chronically Ill, handicapped, dying child and his family: need for total care and support. I. Gamstorp. Brain and Development, Tokyo, 1980, 2 (2): 127-132. 1982 Krampsjukdomar hos barn. I. Gamstorp. Helsingborg : Leo Rhodia, 1982. 32 pages. Neonatal convulsions treated with continuous, intravenous infusion of diazepam. I. Gamstorp, G. Sedin. Upsala Journal of Medical Sciences, Upsala, 1982, 87 (2): 143-149. Non-dystrophic, myogenic myopathies with onset in infancy or childhood. A review of some characteristic syndromes. I. Gamstorp. Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, November 1982, 71 (6): 881-886. Review. 1984 Progressive spinal muscular atrophies. I. Gamstorp and Harvey B. Samat, editors. In the series: The International Review of Child Neurology New York : Raven Press, 1984. 243 pages. 1985 Selenium supplementation in X-linked muscular dystrophy. Effects on erythrocyte and serum selenium and on erythrocyte glutathione peroxidase activity. M. Gebre-Medhin, K. H. Gustavson, I. Gamstorp, L. O. Plantin. Acta paediatrica Scandinavica, Stockholm, November 1985, 74 (6): 886-890. 1986 A trial of selenium and vitamin E in boys with muscular dystrophy. I. Gamstorp, K. H. Gustavson, O. Hellström, B. Nordgren . Journal of Child Neurology, July 1986, 1 (3): 211-214. 1988 A new type of muscular dystrophy in two brothers: analysis by use of DNA probes suggests autosomal recessive inheritance. P. Goonewardena, K. H. Gustavson, I. Gamstorp, N. R. Lundström, U. Pettersson. Clinical Genetics, Copenhagen, November 1988, 34 (5): 299-305. 1989 Disorders Characterised by Spontaneous Attacks of Weakness Connected with Changes of Serum Potassium. I. Gamstorp. In: Christos S. Bartsocas: Genetics of Neuromuscular Disorders: 175-195. Alan R. Liss Inc., 1989. Review: Progress in Clinical and Biological Research, New York, 1989, 306: 175-195. 1990 Dermatomyositis and polymyositis in childhood. I. Gamstorp. Brain and Development, Tokyo, 1990, 12 (3): 345-348. Review. [Fibromyalgia is a syndrome not a diagnosis] I. Gamstorp. Nordisk Medicin, Stockholm, 1990, 105 (5): 143. Swedish. Friedreich's ataxia in 13 children: presentation and evolution with neurophysiologic, electrocardiographic, and echocardiographic features. M. A. Salih, G. Ahlsten, E. Stålberg, R. Schmidt, J. Sunnegårdh, M. Michaelsson, I. Gamstorp. Journal of Child Neurology, October 1990, 5 (4): 321-326. 1991 Lyme Borreliosis from a Patient's View-point. I. Gamstorp. Scandinavian Journal of Infctious Diseases. Supplementum, 1991, 77: 15-16. 1996 Child neurology--from my point of view. I. Gamstorp. Journal of Child Neurology, September 1996, 11 (5): 394-399. 1997 [Problems can be seen from different points of view] I. Gamstorp. Läkartidningen, September 3, 1997, 94 (36): 3018. Swedish. 2000 [Reflections on consolation--physicians, too, have the right to grief] I. Gamstorp. Läkartidningen, March 8, 2000, 97 (10): 1166. Swedish.

Izvori

http://www.whonamedit.com/doctor.cfm/3363.html