Ko se boji Virdžinije Vulf? (film)
Ko se boji Virdžinije Vulf? je američki film koji je zansovan na istoimenoj predstavi Edvarda Olbija. Film je režirao Majk Nikols, dok glavne uloge igraju: Elizabet Tejlor i Ričard Barton.[1]
| Who's Afraid of Virginia Woolf? | |
|---|---|
 Jugoslovenski filmski poster | |
| Režija | Majk Nikols |
| Scenario | Edvard Olbi (predstava) Ernest Leman |
| Producent | Ernest Leman |
| Glavne uloge | Elizabet Tejlor Ričard Barton Džordž Segal Sandi Denis |
| Muzika | Aleks Nort |
| Producentska kuća | Warner Bros. |
| Godina | 1966. |
| Trajanje | 131 minuta |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 7.500.000 dolara |
| IMDb veza | |
Radnja uredi
Ričard Barton i Elizabet Tejlor igraju Džordža i Martu, od čijeg su neprestanog verbalnog i mentalnog mačevanja sastoji najveći deo filma. Džordž je profesor istorije na lokalnom koledžu, a Marta je ćerka dekana. Oni pozivaju mladog profesora biologije Nika (Džordž Segal) i njegovu ženu Hani (Sendi Denis) na večeru koja protiče u mentalnim igrama: prvo "poniziti domaćina", a onda još surovije "srediti goste". u ovom neujednačenom sukobu, mladi par nagrebusi jer oni manje časni aspekti njihovog braka isplivaju na površinu, a samopouzdanje mladića bude snažno uzdrmano.
Ko će koga više povrediti bio je njihov cilj kako zajednički, tako i pojedinačni. Kako drama prolazi, tako su prikazane njihove slabosti, i to postaje jedan opšti rat između njih dvoje ograničen surovim ponižavanjima, upoređivanjima, sve do potpunog psihičkog kraha.
Iznošenjem sopstvene intime pred komšije, prikazano je nezadovoljstvo bračnog para, koje se taložilo dugo, a koje je pokazano najpre kao naivno, sve do činjenice da je tako jer ne mogu da imaju dece.
Ta nemogućnost čini ih praznima, i kako veče odmiče, bračni par se pretvara u neprijatelje na suprotnim stranama. Ono što je interesntno jeste da nakon saznanja o detaljima iz braka svojih suseda, Marta i Džordž to uzimaju za sredstvo kako bi isprovocirali mladi bračni par.
Početak drame pokazuje prelivanje jednog u drugi besmisleni dijalog raznim nepotrebnim pitanjima i razmišljanjima, kao i pogrešno razumevanje između njih dvoje.
Ova drama, napisana u tri čina, pokazuje raspad jednog života do kraja dana. Prvi deo jeste smeškanje i pretvaranje uz alkohol pred komšijama, u drugom se dešava otkrivanje međusobnog rata između Marte i Džordža, i stvaranje jedne velike iluzije njihovog odnosa kroz laži o sebi i njihovom nerođenom detetu.Treći deo drame jeste rasplet, odnosno otkrivanje prave istine. Otkrivanje činjenice da je Marta alkoholičarka, a njen muž Džordž pun kompleksa zbog njenog oca, navodilo je veče ka frustraciji.
Ono što je interesantno jeste način na koji se odgoneta njihov stvarni život. To se dešava u trenutku kada Džordž prekida zajedničku laž koju pričaju celo veče, tako što kaže da im je dete umrlo. Trenutak ubijanja imaginarnog deteta dovodi Martu do psihičkog kraha, dok u tom tenutku mrzi svog muža koji je između iluzije i stvarnpsti presudio u korist stvarnosti.
Poslednja scena, kao momenat osvešćivanja, ponovnog vraćanja u život onakav kakav on zapravo i jeste, teško podnet od strane Marte koja ipak plašeći se, pronalazi smisao u Džordžovom zagrljaju.[2]
Uloge uredi
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Elizabet Tejlor | Marta |
| Ričard Barton | Džordž |
| Džordž Segal | Nik |
| Sandi Denis | Hani |
Nagrade i nominacije uredi
- Oskar za najboljeg glavnog glumca (Ričard Barton) ne
- Oskar za najbolji film (Chenault, Warner Bros. - (Ernest Leman) ne
- Academy Award for Best Art Direction (Ričard Sajlbert, Džordž Džejms Hopkins) da
- Oskar za najbolji snimateljski rad (Haskel Veksler) da
- Oskar za najbolji adaptirani scenario (Ernest Leman) ne
- Oskar za najbolju režiju Majk Nikols ne
- Oskar za najbolju montažu (Sem O`Stin) ne
- Oskar za najbolju originalnu muziku (Aleks Nort) ne
- Oskar za najbolji zvuk (Džordž Grouvs) ne
- Oskar za najbolju glavnu glumicu (Elizabet Tejlor) da
- Oskar za najbolju sporednu glumicu (Sandi Denis) da
- Oskar za najbolju kostimografiju (Ajrin Šaraf) da
- Oskar za najboljeg sporednog glumca (Džordž Segal) ne
- BAFTA za najbolji film iz bilo kog izvora (Majk Nikols) da
- BAFTA za najboljeg britanskog glumca (Ričard Barton) da
- BAFTA za najbolju britansku glumicu (Elizabet Tejlor) da
- Nagrada Udruženja njujorških filmskih kritičara za najbolju glumicu (Elizabet Tejlor) da
- Zlatni globus za najbolji igrani film (drama) ne
- Zlatni globus za najbolju režiju (Majk Nikols) ne
- Zlatni globus za najboljeg glavnog glumca u igranom filmu (drama) (Ričard Barton) ne
- Zlatni globus za najbolju glavnu glumicu u igranom filmu (drama) (Elizabet Tejlor) ne
- Zlatni globus za najbolji scenario (Ernest Leman) ne
- Zlatni globus za najboljeg sporednog glumca u igranom filmu (Džordž Segal) ne
- Zlatni globus za najbolju sporednu glumicu u igranom filmu (Sandi Denis) ne
Napomena: Redovi označeni sa da predstavljaju osvojene nagrade dok oni oznčeni sa ne predstavljaju nominacijue.
Reference uredi
- ^ 1001 film koji moraš da vidiš pre nego što umreš. Beograd. 2008. str. 456.
- ^ „Ko se boji Virdžinije Vulf? Koliko treba hrabrosti za život bez iluzija?”. Kultivisise. Arhivirano iz originala 06. 10. 2020. g. Pristupljeno 26. 1. 2020.
Spoljašnje veze uredi
- Ko se boji Virdžinije Vulf? na sajtu IMDb (jezik: engleski)
