Latini (srednji vijek)
Naziv Latini je u srednjem vijeku bio uobičajen demonim među sljedbenicima Latinske crkve zapadnog hrišćanstva. Potekao je od crkvenog latinskog koji su razvili latinski Oci crkve u Zapadnoj crkvi. Iako je latinski bio službeni jezik Rimskog carstva, još od italskog plemena koje se u antici razvilo u stari Rim, naziv se koristio bez obzira na etničku pripadnost, uključujući germanske, italske, keltske i slovenske narode. Tako su ljudi povezani sa državama stvorenim tokom krstaških ratova generalno nazivani Latinima ili Francima, pri čemu su ovi posljednji predstavljali jednu istaknutu grupu.[1]
U Vizantiji i širom pravoslavnog svijeta, to je generalno bila negativna karakteristika, posebno nakon Velikog raskola 1054. godine.[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Latins and Romans”. www.orbilat.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 5. 12. 2021.
- ^ Ostrogorski, Georgije (1969). History of the Byzantine State (na jeziku: engleski). Rutgers University Press. ISBN 978-0-8135-1198-6. Pristupljeno 5. 12. 2021.