Luiđi Kadorna
Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
Luiđi Kadorna (ital. Luigi Cadorna, 4. decembar 1850 — 21. decembar 1928), Maršal Italije, bio je glavnokomandujući italijanske vojske za vreme Prvog svetskog rata, ali je posle poraza u Bici kod Kaporeta smenjen sa mesta glavnokomandujućeg. Poznat je po brojnim ofanzivama na reci Soči, u kojima je velik broj italijanskih vojnika izgubio život, bez ostvarivanja strateških ili taktičkih ciljeva.
| Luiđi Kadorna | |
|---|---|
 Luiđi Kadorna | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 4. decembar 1850. |
| Mesto rođenja | Verbanija Palanca, Kraljevina Sardinija |
| Datum smrti | 21. decembar 1928. (78 god.) |
| Mesto smrti | Bordigera, Italija,  Kraljevina Italija |
| Državljanstvo | Kraljevina Italija |
| Narodnost | Italijan |
| Religija | rimokatolik |
| Vojna karijera | |
| Vojska | Kraljevina Italija |
Početak karijere uredi
Luiđi Kadorna je rođen kao sin generala Rafaela Kadorna u Verbaniji, Pijemont 1850. godine. U 1860. Kadorna je postao student "Teuliè" vojnoj školi u Milanu. U petnaestoj godina, upisao je Vojnu akademiju u Torinu. Nakon završetka studija bio je unapređen u potporučnika artiljerije u 1868. godine. U 1870. godine, kao oficir u 2. puku artiljerije, Kadorna je učestvovao u okupaciji Rima kao deo snaga pod komandom svog oca. Kao major postavljen u štab generala Pianela, kasnije postavši načelnik štaba Veronske divizije. Kao pukovnik, komandant 10. puka strelaca od 1892, Kadorna je stekao reputaciju strogog komandanta koji je disciplinu uspostavljao teškim kaznama. Napisao je Priručnik za pešadijsku taktiku, koja naglašava ofanzivnu doktrinu. Proizveden u general-majora u 1898, Kadorna je kasnije držao niz komandnih pozicija u divizijama i korpusima. Uoči ulaska Italije u Prvi svetski rat (1915) je bio blizu starosne granice za penzionisanje u miru i imao je brojne konfilkte sa svojim političkim i vojnim nadređenima.
Kadorni je ponuđeno mesto načelnika Generalštaba po prvi put u 1908. godini, koji je odbacio zbog pitanja političke kontrole u vreme rata. Ponovo mu je ponuđeno u julu 1914. godine, s obzirom na tenzije i mogućnost rata između Antante i Centralnih sila. Kada je Italija ušla u rat u maju 1915. g. na strani Antante, Kadorna je imao vojsku od 875.000 ljudi u sastavu trideset šest divizija, ali sa samo 120 savremenih artiljerijskih oruđa.
Prvi svetski rat uredi
Kadorna je nasledio tešku političku i vojnu situaciju. Vlada premijera Antonia Salandra favorizovala neutralnost umesto obaveza Italije u sklopu Trojnog saveza . Prema tome, Kadorna je morao da izmeni ranije utvrđene strateške planove dok je otkrio da je vojska bila loše pripremljena za rat protiv Austro-Ugarske i Nemačke. Takođe, velike količine opreme, kao i brojno ljudstvo, raspoređeni su u Tripolitaniji (kao posledica Italo-Turskog rata), što je vojsku u Italiji ostavilo neorganizovanom.
Kadorna je pokrenuo četiri ofanzive 1915. godine, duž reke Isonzo. Cilj ovih ofanziva bio je tvrđava Gorica, čija bi osvajanje omogućilo italijanskoj vojsci da se okrene prema jugu i umaršira u Trst, ili da nastavi do Ljubljanskih vrata. Sve četiri ofanzive nisu uspele, što je rezultiralo sa oko 250.000 italijanskih žrtava za malo materijalne dobiti. Kadorna će na kraju voditi jedanaest bitaka na Soči između 1915. i 1917. godine. Dodatne snage su bile raspoređene uz trentinski klin, napadajući prema Roveretu, Trentu i Bolzanu. Ovi napadi su takođe propali. Teren duž Soče i Trentina bio je potpuno neprikladan za ofanzivan rat - planinski i neravan, bez prostora za manevrisanje.
