Manastir Gegard
Manastir Gegard ili Gegardavank (jerm. Գեղարդավանք; u prevodu ”koplje“) jedinstveni je manastirski kompleks Jermenske apostolske crkve u jermenskoj pokrajini Kotajk, delom isklesan iz stena planine koja ga okružuje.
| Manastir Gegard i dolina gornjeg Azata Գեղարդ | |
|---|---|
 | |
| Svetska baština Uneska | |
| Mesto |  Jermenija |
| Koordinate | 40° 08′ 26″ S; 44° 49′ 07″ I / 40.140468° S; 44.818594° I |
| Uključuje |
|
| Kriterijumi | Kulturno dobro: ii |
| Referenca | 960 |
| Upis | 2000 (-1976. sednica) |
| Ugroženost | ne |
Manastir je u 4. veku osnovao Sveti Grgur Iluminator na mestu gde se u pećini nalazi sveti izvor. Zbog toga se manastir najpre zvao Ajrivank, tj. Planinski manastir.[1] Današnji naziv je dobilo prema ”svetom koplju“, tj. koplju kojim je ranjen Isus Hrist na Raspelu, koje je navodno u Jermeniju doneo Apostol Sveti Juda Tadej, a koje je čuvano u ovom manastiru. Danas se može videti u Ečmijadzinskoj riznici.
Fantastične strme stene koje okružuju manastir su deo klanca gornjeg toka reke Azat koje su, zajedno sa manastirom Gegard, upisane na UNESKO-v spisak Svetske baštine u Aziji i Australaziji 2000. godine.[2]
Izvorni manastir su uništili Arapi u 9. veku, a on je obnovljen u 12. i 13. veku za vreme srednjovekovne Bagratidske Jermenije, ponajviše zahvaljujući novčanoj pomoći hodočasnika koji su dolazili da vide relikvije Svetog Andrije i Svetog Tadeja. Manastir je tada bio poznat kao Manastir sedam crkava ili Manastir četrdeset oltara.
Neke od građevina u manastiru su isklesane iz živih stena, poput najstarije građevine, Kapele Svetog Grgura iz 1177. godine, dok su neke samo preoblikovane u pećine, poput grobnice kneževa, zamatoun iz 1283. godine, ali najlepše su raskošne građevine koje su spojene na prirodne pećine kao delove unutrašnjosti. U tradiciji jermenske narodne arhitekture, građevine su pokrivene slojevitim krovovima, gde su središnji viši i stoje na četiri snažna stuba unutar građevine. Takva je i glavna crkva (Kathoghikè) izgrađena 1215. godine. Ona je klasična jermenska crkva tlocrta upisanog krsta sa kupolom na secištu njegovih krakova koja je iznutra imala stalaktite (najbolji primer ove tehnike u Jermenije). U njenim delovima nalaze se male dvospratne kapele, a unutrašnji zidovi su ukrašeni mnogim reljefnim simbolima i natpisima pokrovitelja. Njen grafit (narteks) povezuje je sa najstarijom isklesanom crkvom.
Manastir je u 13. veku dobio vodovodnu mrežu koja je zatvorena visokim zidinama, a monasi su živeli u ćelijama isklesanim u stenama ispred ulaza u zidine. U celom krajoliku nalaze se i mnogi hačkari (kameni krstovi), takođe delom izgrađeni, a delom isklesani u stenama.
Galerija uredi
_monastery_Morier.png)
Reference uredi
- ^ "Geghard Vank" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. februar 2005) Posećeno 11. marta 2011.
- ^ Manastir Gegard na zvaničnoj stranici UNESKO-a
