Manastir Simonopetra

Manastir Simonopetra (grč. Μονη Σιμωνοπετρα - „Simonov kamen") - jedan od 20 „glavnih“ manastira na Svetoj gori . Zauzima 13. mesto u hijerarhiji manastira Svete gore.

Istorija

Osnovao ga je 1257. godine, prepodobni Simon Mirotočivi. Smešten je na litici, gotovo bez porte, na nadmorskoj visini od 330 m iznad nivoa mora.

Obnovljen je 1363. godine zahvaljujući naporima srpskog despota Jovana Uglješe Mrnjavčevića. Uglješa je bio brat srpskog kralja Vukašina. Nakon velikog požara 1891. godine uništene su dva natpisa o srpskom ktitorstvu manastira. Sačuvan je prepis originala Uglješine ktitorske povelje. Ostao je od materijalnih tragova samo njegov poklon ikona Bogorodice. U manastiru se zamonašio najstariji despotov sin Jovan Mrnjavčević, koji tako postao i ostao do smrti skromni manastirski baštovan Joasaf.

Pretrpeo je brojne požare (1570, 1622. i 1891. godine). Više puta je obnavljan. Od davnina u manastiru je smešten obrazovni centar Svete gore i jedinstvena biblioteka grčkih i latinskih rukopisa.

Trenutni status

Trenutno, manastir ima 4 crkve, i još 8 van njene teritorije. Glavni hram manastira je hram Roždestva Hristovog izgrađen 1600. godine, a obnovljen nakon posle požara 1891. godine.

Broj monaha i iskušenika koji se nalaze na Svetoj gori je trenutno u rasponu od 80 do 90 ljudi. Izvan Svete Gori u metohiji i posedima manastira je oko 40 ljudi. Dakle, ukupan broj bratstva manastira na Svetoj gori i van nje čini oko 120-130 monaha.

Hor manastira Simonopetra poznat je širom sveta.

Manastir se od 1988. godine, zajedno sa ostalih devetnaest svetogorskih manastira, nalazi na UNESKO-voj listi svetske baštine u sklopu spomenika srednjeg veka objedinjenih pod zaštićenom celinom Planina Atos.

Riznica

Među brojnim moštima koje manastir čuva nalaze se:

• ruka Marije Magdalene, netruležna i nakon 2000 godina
• Čestice životvornoga krsta
• Mošti prepodobnog Evdokija
• Deo moštiju velikomučenice Varvare

Spoljašnje veze

• Istorija manastira Simonopetra
• Arhiv manastira Simonopetra