Marvan I
Marvan ibn al Hakam Abu al-'As ibn Umaja (28. mart 623 – 7. maj 685) (arap. مروان بن الحكم بن ابو العاص بن أمية), pripadnik Ashaba i četvrti halifa Omejada, i rođak Osmana ibn Afana, koji je preuzeo vladavinu dinastije nakon Muavije II koji je abdicirao 684. godine. Marvanov dolazak na vlast je izazvalo promenu u naslednoj liniji dinastije Omejada sa naslednika Abu Sufijana na naslednike Hakama ibn Va'ila ("Marvanidi"); obojica su bili unuci Omejada, po kome je dinastija i dobila naziv. Hakam je takođe bio i stric Osmana ibn Afana.
| Marvan I | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Marvan ibn al-Hakam |
| Datum rođenja | 28. mart 623. |
| Mesto rođenja | Meka, |
| Datum smrti | 7. maj 685. (62 god.) |
| Mesto smrti | Damask, |
| Grob | Omejadski kalifat |
| Porodica | |
| Potomstvo | Abd al-Malik ibn Marwan, Abd al-Aziz ibn Marwan |
| Roditelji | Hakam ibn Va'il |
| Dinastija | Omejadi |
| Halifa Omejadskog kalifata. | |
| Period | 684—685. |
| Prethodnik | Muavija II |
| Naslednik | Abd al Malik |
Biografija uredi
Tokom "Bitke kamile" Marvan ibn al Hakam jenavodno ustrelio svog generala Talhu u butinu, što je rezultovalo njegovom smrću. Marvan je ubio Talhu iz osvete zbog njegove navodne izdaje trećeg halife, Osmana. Bio je svrgnut sa pozicije generala od strane Alije, ali ga je Muavija I ponovo stavio u službu. Marvan je kasnije sklonjen iz grada kada se Abdula ibn Zubejr pobunio protiv Jezida I. Odavde je Marvan otišao u Damask, gde je proglašen halifom nakon abdiciranja Muavije II.
Marvanova kratka vladavina obeležena je građanskim ratom među sirijskim Arapima, kao i ratom protiv Abdulaha ibn Zubejra, koji je nastavio da vlada Hidžazom, Irakom, Egiptom i delovima Sirije. Marvan je uspeo da prevlada u Siriji u bici kod Mardž Rahita, što je osiguralo opstanak nove marvanidske linije omejadskih halifa. Takođe je uspeo da ponovo zauzme Egipat i Siriju, ali nije uspeo da u potpunosti porazi Abdulaha ibn Zubejra.