Mogoriš
Mogoriš je bio danak koji je Dubrovačka republika plaćala knezovima Trebinja i Zahumlja za korišćenja vingorada na njihovom području.
Vizantijski car i istoričar Konstantin VII Porfirogenit zabilježio je ovaj prvi dubrovački tribut, po kome je Dubrovnik plaćao zakup od 36 zlatnika kneževima Trebinja i Zahumlja. Od Konstantinovog pomena do povelje srpskog kralja Stefana Radoslava iz 1234. godine, danak se uopšte ne pominje. U Radoslavovoj povelji pominje se humski i trebinjski danak pod nazivom mogoriš. Dubrovnik je trebinjski danak isplaćivao za žrnovičke vinograde, a humski za Riječku župu i zatonske vinograde. Srpski kralj Stefan Vladislav oslobodio je Dubrovnik trebinjskog danka, dok su humski danak i dalje morali plaćati vlasnici posjeda u Riječkoj župi i Zatonu. Početkom 14. vijeka danak su primali Dedići iz župe Popovo polje. Nakon što je bosanski ban Stefan II osvojio Hum 1326. godine tražio je da Dubrovnik njemu isplaćuje mogoriš, ali su Dubrovačni to odbili sa obrazloženjem da Mogoriš pripada Dedićima.
Kao vladari Popova polja mogoriš su primali Vladislav i Bogiša Nikolić, zatim župan Sanko Miltenović. Nakon sloma Sanka Miletovića, danak je pripao Stefanu Tvrtku I. Od tada je danak isplaćivan ili vladarima Bosne ili vladarima Popovog polja.
Literatura
uredi- Mihailo, Dinić (1935). „Dubrovački tributi. Mogoriš, Svetodmitarski i Konavoski dohodak, Provižun braće Vlatkovića.”. Glas Srpske kraljevske akademije. Srpska kraljevska akademija.
