Morfološko-funkcijski poremećaji

Morfološko-funkcijski poremećaji, morfološke promene i funkcijski poremećaji, su oblici ispoljavanje promena u građi i funkcijama nekog organa u toku bolesti.

Manifestacije

Bolest nekog organa primarno se ispoljava njegovim funkcijskim poremećajima. Na oboljenje tog istog organa, često se nadovezuju i poremećaji funkcija drugih organa i organskih sistema. Određena bolest, izaziva poremećaje u sastavu tkivnih tečnosti, prvenstveno krvi, a i mehaničkim putem (širenjem procesa u okolinu) poremećaj u jednom organu može ispoljiti uticaj i na druge organe. To su pre svega razni;metabolički, hematološki, tumorozni, metastatski i drugi poremećaji, koji se mogu dokazati primenom dopunskog ispitivanja.

Dokazivanje

U metodologiji utvrđivanja morfološko-funkcionalnih poremećaja, nekog organa, kod pojedinih bolesti, najčešće se primenjuju sledeća ispitivanja;

• Hematološki testovi
• Biohemijske analize
• Mikrobiološke analize
• Patohistološke analize tkiva i organa.
• Serološki i imunološki testovi
• Endoskopski pregledi
• Ultrazvučni pregled
• Radiološki pregledi

• skopija i grafija organa,
• angiografija,
• kompjuterizovana tomografija,
• Mamografija

• Magnetna rezonantna tomografija,
• Elektromiografija
• Elektrokardiografija (EKG),
• Elektroencefalografija (EEG),
• Holter EKG,
• Radioizotopski pregledi itd.

Vidi još

• Klinička slika
• Utvrđivanje bolesti

Literatura

• Antić R. Interna propedevtika, Institut za stručno usavršavanje i specijalizaciju zdravstvenih radnika, Beograd, 1976.
• Ristić S. M. Klinička propedevtika, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 1990.