OA-27
OA-27 (Oklopni automobil model 27) je čehoslovački laki oklopni automobil iz perioda pre Drugog svetskog rata.
Oklopni automobil model 27 | |
---|---|
Osnovne karakteristike | |
Zemlja porekla | Čehoslovačka |
Namena | laka oklopna kola |
Proizvođač | Škoda |
Početak proizvodnje | 1927. |
Uveden u upotrebu | 1929. |
Broj primeraka | 15 |
Brzina na putu | 35 km/h |
Brzina van puta | 25 km/h |
Doseg | 200 km |
Dimenzije i masa | |
Dužina | 5.35 m |
Širina | 1.95 m |
Visina | 2.66 m |
Težina | 6.64 t |
Oprema | |
Glavno naoružanje | mitraljez od 7.92 mm u kupoli |
Sporedno naoružanje | mitraljez od 7.92 mm na zadnjoj strani |
Oklop | 5.5 mm |
Snaga (KS) | 44.2 KS |
Posada | |
Posada | 5 |
Istorija
urediNova Čehoslovačka država, nastala 1918, nasledila je od Austrougarske samo nekoliko starih oklopnih kola Lancia, ali i impresivnu vojnu industriju na čelu sa fabrikom Škoda. Već 1919. Škoda je napravila 12 oklopnih kola na šasijama kamiona Fijat, što je bio prvi pokušaj domaće proizvodnje oklopnih vozila. Ova vozila su povučena iz upotrebe krajem 20-ih godina. Počinjući od nule, 1923. Škoda je napravila dva prototipa oklopnih kola PA-I sa novom šasijom, sa pogonom (4x4) i upravljanjem na sva 4 točka. Iste godine vojska je naručila 12 oklopnih kola PA-II, koja su ušla u upotrebu kao OA-23. Ova vozila rasprodata su raznim policijskim jedinicama tokom 30-ih godina.[1]
Proizvodnja | do 1933 | 1934 | 1935 | 1936 | 1937 | 1938 | 1939 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
OA-23 | |||||||
OA-27 | |||||||
OA-30 | |||||||
Tanketa model 33 | |||||||
Škoda T-32 | |||||||
AH-IV | |||||||
LT-34 | |||||||
LT-35 | |||||||
TNH serija | 10(TNH) |
7(LTP) |
17(LTP) 24(LTH) |
Karakteristike
urediNaslednik OA-23 bio je PA-III, koji je 1927. primljen u službu kao OA-27. Novo vozilo bilo je oklopljeno ravnim čeličnim pločama, umesto livenog zaobljenog trupa kod OA-23, kako bi se smanjili troškovi proizvodnje. Dodata je i mala kupola, pokretljivosti 360 stepeni, naoružana jednim mitraljezom marke Švarcloze kalibra 7,92 mm. Vozilo je imalo 2 vozača, prednjeg i zadnjeg, tako da se moglo voziti unazad bez okretanja. Na zadnjoj strani vozila bio je još jedan teški mitraljez, sa pokretljivošću od 72 stepena. Ipak, zbog komplikovane šasije vozilo je ostalo skupo, tako da je vojska mogla da kupi samo 15 primeraka. Vozila su ostala u službi sve do aneksije 1939.: tada su 3 pripala Slovačkoj, 3 Rumuniji, a ostala Nemačkoj - gde su pretopljena kao staro gvožđe.[1]
Reference
urediLiteratura
uredi- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. ISBN 978-000711228-9.