Википедија

Opsada Barija

Opsada Barija odigrala se 1068–71. godine, u doba srednjeg veka, kada su normanske snage pod komandom Roberta Gviskara, opkolile grad Bari, glavno vizantijsko uporište u Italiji i prestonicu kapetanata Italije, započevši opsadu 5. avgusta 1068. godine. Bari je na kraju bio zauzet 16. aprila 1071. godine kada je Robert Gviskar ušao u grad, okončavši time više od pet vekova vizantijskog prisustva u Južnoj Italiji.

Opsada Barija
Deo Vizantijsko-normanskih ratova
Vreme5. avgust 1068 – 15. april 1071.
Mesto
Bari, Apulija, južna Italija, Vizantijsko carstvo
Ishod Odlučujuća normanska pobeda, Vizantijci se povlače iz južne Italije
Sukobljene strane
Vizantija Normani
Komandanti i vođe
Mihajil Mavreks
Avartutel
Stefan Pateran		 Robert Gviskar
Jačina
Garnizon iz Barija, ostala vizantijska pojačanja i 20 brodova 700 normanska vojska i mornarica, nepoznate snage
Žrtve i gubici
Veliki gubici, uključujući civile Veliki gubici

Pozadina

uredi

Do 1060. godine, samo još nekoliko obalnih gradova u Apuliji ostalo je u vizantijskim rukama: u periodu od nekoliko prethodnih decenija, Normani su uspeli da uvećaju svoje posede u južnoj Italiji i u tom trenutku odlučili su da se usmere na proterivanje svih preostalih Vizantijaca sa poluostrva, pre nego što budu uspeli da dovrše pripreme za predstojeći pohod na Siciliju, koja je tada uglavnom bila pod islamskom kontrolom.

Velike vojne snage opozvane su sa Sicilije, i pod zapovedništvom grofa Godfrija od Konversana, stavile su pod opsadu Otranto.[1]

Opsada

uredi

Naredni potez predstavljao je dolazak Roberta Gviskara, sa ovećim snagama, nakon čega je podignuta opsada nad gradom Barjem 5. avgusta 1068. Unutar grada je došlo do podele na dve strane: na jednu koja je želela da sačuva odanost Vizantijskom carstvu i na drugu koja je bila pro-normanski orijentisana. Kada su se Normani uspeli da se približe, zbog njihovih nadmoćnijih snaga, lokalne vojvode naredile su da se zatvore gradske kapije i poslale su izaslanika Bisatija Gurdeliku caru Romanu IV Diogenu sa namerom da poptraži vojnu pomoć . Pregovori koje je ponudio Robert su na kraju bili odbačeni.[2]

Otranto je pao u oktobru,[1] ali su kod Barija normanski napadi na zidine u više navrata uspešno odbijeni od strane Vizantijaca. Robert je odlučio da blokira gradsku luku sa utvrđenim mostom kako bi sprečio bilo kakv dalji pokušaj pomoći gradu. Vizantijci su međutim uništili most, i uspeli da održe vezu sa svojom prestonicom.[2]

Roman IV imenovao je novog kapetana ,Avartutelesa, i opremivši ga flotom dao mu ljude i namernice namenjene opsednutom bariju. Vizantijska flota stigla je do grada početkom 1096. godne, ali je u međuvremenu vizantijska vojska na terenu poražena od strane Normana, koji su uspeli da okupiraju Gravinu i Obiano.Robert se nije odmah vratio do barija, jer se u januaru 1070. Godine premstio u Brindizi kako bi pomogao Normanskim snagamna koje su opsedale tu obalsku tvrđavu.Brindizi se predao u jesen 1070. godine.[2]

Stanje u Bariju je tada u postalo kritično, jer je stanovištvo počelo da pati od izgladnjenosti. Avartatul je smislio zaveru koja je trebalo da dovede do Robertovog ubistva, ali je vizantijski patricije Gidelik omanuo. Delegacija građana zatražila je od kapetana da ili poboljša grdsku odbranu, ili da grad preda Normanima. Avartutel je igrao na vreme, posalvši još jednog izaslanika u Carigrad. Uspeo je da izdejstvuje dolazak brodova sa žitom. Ali kada je svo žito potrošeno, grupa građana ponovo je od kapetana zatražila da ako treba preklinjući cara, izmoli salanje vojnih trupa što je pre moguće.[3]

Roman IV, čije su vojskovođe u više navrata bile poražene od strane Noramana, sa nekolicinom snaga koje su mu ostale na raspolaganju, posalo je dvadeset brodova pod zapovedništvom Gocelina, inače normanskim pobunjenikom koji je svoje utočište pronašao u Carigradu. Stefan Ptaren koji je imenovan za novog kapetana Italije, pošao je zajedno sa njim. Međutim Normani su presreli vizantijske brodove koji su išli ka Bariju i razorili ih. Normanski mornari uspeli su da saznaju koji brod pripada Gocelinu, i uprkos gubicima od oko 150 ljudi, konačno ga zarobili. Stefan je ipak uspeo da se probije do Barija. On je uskoro i sam priznao da je odbrana grada postala nemoguća, pa je lokalni plemić Argiritcoz, poslat na pregovore sa Normanima. Nešto kasnije nakon što su ponuđeni prihvatljiviji uslovi, Bari se predao u aprilu 1071. godine.[4]

Posledice

uredi

Stefan Pataren je u početku bačen u tamnicu, ali mu je kasnije bilo dopušteno da se vrati u Konstantinopolj zajedno sa ostalim preživelim Vizantijcima.[5]

Sa padom Barija, Vizantijsko prisustvo u južnoj Italiji okončano je nakon više od 563 godine. Car Manojlo I Komnin pokušao je da povrati južnu Italiju uperiodu od 1156-1158 godine, ali se ovaj pokušaj pretvorio u neuspeh.[6]

Prema Vilijamu od Apulije , Robert Gviskar, poverio je grad Agritciozu. Najraniji dokument o normanskoj vladavini, međutim pokazuje naravno Liziusa, koji je verovatno bio normanin, koji ima položaj vikonta i patrikiosa po imenu Maurelianus, verovatno domorodačkog Bariota, kao kapetana.[7]

Reference

uredi
  1. ^ a b Ravegnani, Giorgio (2004). I bizantini in Italia (na jeziku: Italian). Bologna: Il Mulino. str. 201. 
  2. ^ a b v William of Apulia, Gesta Roberti Wiscardi
  3. ^ Ravegnani, Giorgio (2004). I bizantini in Italia (in Italian). Bologna: Il Mulino. p. 202.
  4. ^ Ravegnani, Giorgio (2004). I bizantini in Italia (in Italian). Bologna: Il Mulino. p. 212.
  5. ^ Ravegnani, Giorgio (2004). I bizantini in Italia (in Italian). Bologna: Il Mulino. p. 203.
  6. ^ Lilie, Ralph-Johannes (2005). Bisanzio la seconda Roma (na jeziku: Italian). Rome: Newton & Compton. ISBN 978-88-541-0286-6. 
  7. ^ G. A. Loud, The Age of Robert Guiscard: Southern Italy and the Norman Conquest (Routledge, 2013), p. 136.

Izvori

uredi
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Опсада_Барија&oldid=27411923”