Osmanski dug

Osmanski dug je spoljni dug koji je vekovima bio instrument za diplomatski pritisak evropskih snaga na Osmansko carstvo, a potom i na Tursku.

Proces finansijskog zarobljavanja Osmanskog carstva iz Velike Britanije, Francuske i drugih zemalja počeo je tokom Krimskog rata. Prvi eksterni (vojni) kredit je primljen od strane Ujedinjenog Kraljevstva 1854. godine. Bez sredstava za otplatu duga, Osmansko carstvo je nakon oslobođenja Bugarske najavilo da će u narednih 5 godina platiti samo polovinu dospjelih iznosa za servisiranje tog duga, dogovorenih godišnjih plaćanja. Zaista, Osmansko carstvo nakon Berlinskog kongresa potpuno je obustavilo isplate.

Čak i na Berlinskom kongresu, prvi pokušaj je bio da se uspostavi finansijska kontrola nad Otomanskim carstvom, a 1879. godine osmanska država je zvanično proglasila stečaj. Na zahtev povjerilaca, u decembru 1881. godine, uspostavljeno je Otomansko upravljanje državnim dugom, prema kojem je prikupljeno više otomanskih poreza i mita za isplatu duga. Tako je uspostavljena međunarodna finansijska kontrola nad Osmanskim carstvom, što znači da se de facto pretvara u polu-kolonijalnu državu.

Otomanska otplata duga je u potpunosti završena od strane Turske (kao osmanski nasljednik) nakon Drugog svjetskog rata u junu 1954.

Vidi još

• Opresija