Pad Srpske despotovine
Pad Srpske despotovine je označen turskim osvajanjem Smedereva, srpske prestonice u to vreme. Vodeći vojsku preko Sofije i Pomoravlja, Mehmed II ulazi u Smederevo 20. juna 1459. Ovaj događaj označava početak direktne osmanske vlasti nad Srbijom, koja je uz kraće prekide trajala sve do Prvog srpskog ustanka 1804.
Despot Lazar Branković, najmlađi sin despota Đurđa Brankovića, umire u januaru 1458. Vlast prelazi u ruke namesništva, koje nije bilo složno u pogledu politike zemlje. Jedna strana je bila za priklanjanje Ugarskoj (Jelena Paleolog, despotova udovica), dok su drugi videli rešenje u okvirima Turske (Mihailo Anđelović). Ovakvo stanje otvara nove mogućnosti za napade na Despotovinu. Bosanski kralj Stefan Tomaš odmah nakon Lazareve smrti osvaja Srebrenicu i okolne tvrđave. Ugari pretenduju na osvajanje Smedereva i ostatka Despotovine.
U proleće 1458. Turci osvajaju manastir Resavu, gradove Višesav, Žrnov, Belu Stenu (kod Valjeva). Bosanski kralj Stefan Tomaš je iste godine vodio pregovore o braku između svog sina Stefana i Lazareve ćerke, čime bi se ujedinile snage za borbe protiv Turaka. U martu vlast u Smederevu preuzima Stefan Tomašević. Nakon toga Turci kreću u vojni pohod prema despotovini, koji počinje padom Smedereva, a zatim i osvajanjem despotovih zemalja zapadno od Drine.[1]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Jovanka Kalić „Srbi u poznom srednjem veku"