Polisintetički jezici

Polisintetički jezici su izrazito sintetički jezici, kod kojih se reči sastoje od velikog broja morfema, što ih stavlja nasuprot izolativnim jezicima (u izolativnim jezicima reči se sastoje uglavnom od jednog morfema).

Definicija

Da li će neki jezik biti okarakterisan kao sintetički ili ne zavisi od broja morfema u reči (ukoliko prosečna reč tog jezika sadrži više od jedne morfeme, jezik je sintetički). Polisintetički jezici često imaju reči koje bi odgovarale čitavoj rečenici nekog jezika koji je manje sintetički. Još jedna odlika polisintetičkih jezika je to da se imenice i druge reči često inkorporiraju (spajaju) da bi se dobila jedna reč.

Neki lingvisti prave razliku između oligosintetičkih i polisintetičkih jezika, pri čemu je broj pojedinačnih morfema u prvima mali. Razlika između pojmova se danas najčešće ne pravi.

Primeri

U polisintetičke jezike se ubrajaju, pored ostalih, Eskimsko-aleutski jezici, kao i brojni jezici američkih domorodaca. Primera ima i izvan tog područja: neki jezici u Sibiru se takođe smatraju polisintetičkim (čukotko-kamčatski jezici, ket, giljak...); brojni australijski domorodački jezici, kao i severozapadni kavkaski jezici su često uključeni u polisintetičke jezike.