Religija u Gruziji
Religija u Gruziji postoji u sklopu više verskih zajednica. Stanovništvo Gruzije pripada većinski Gruzijskoj pravoslavnoj crkvi.[2] Pored pravoslavnih vernika mogu se još pronaći i pripadnici islamske veroispovesti, Katoličke crkve, Jermenske apostolske crkve, Jevreji i drugi. Sloboda vere je u današnjoj Gruziji ograničena i državno priznata samo kroz privatne neprofitne organizacije.[3]
Hrišćanstvo
urediKada su apostoli krenuli da šire Jevanđelje u području Kavkaza, pošao je i apostol Andrija. U te krajeve navodno su otišli i apostoli Simon i Matej. Prvu biskupiju u tim krajevima podigao je sam apostol Matej, u gradu Ackuriju. Najstarija crkva je podignuta u 3. veku u selu Nastakiši.
Od 303. godine, Sveta Nina propovedala je jevanđelje u istočnom delu Gruzijskog carstva i za njeno vreme, 327. godine, hrišćanstvo je proglašeno državnom religijom, za vreme vladavine Mirijana III i kraljice Nane. Zapadni deo Gruzije je tada bio pod Rimskim carstvom, koje je hrišćanstvo jedno vreme progonilo, zato je hrišćanstvo došlo kasnije, službeno 523. godine, pod carem Egrizijem. Kao svetca zaštitnika države odabran je Sveti Georgije.
Pravoslavna crkva
urediPočeci Gruzijske pravoslavne crkve datiraju u 1. veku kada je misiju u tim krajevima imao apostol Andrija. Autokefalnost je dobila u 4. veku, kada postaje službena crkva Gruzije. Gruzijska pravoslavna crkva ima oko 3,5 miliona vernika. Na njenom čelu se nalazi patrijarh sve Gruzije, arhiepiskop, Ilija II.
Katolička crkva
urediPočeci katolicizma u Gruziji datiraju još iz 12. i 13. veka. Čak i tokom sovjetske vladavine Gruzijska katolička crkva se sastojala od 15 zajednica.[4] Papa Jovan Pavle II je 1992. godine u Tbilisiju dao na usvajanje Apostolsku nuncijatura za Gruziju 30. decembra 1993. godine. Apostolski administrator Caucasi Latinorum sa sedištem u Tbilisiju je ustoličen pod zapovedništvom rimske kurije. Oko 100 hiljada katolika pripalo je 1999. godine, latinskom, jermenskom i sirijsko-kaldejskom obredu, dok je prema podacima Gruzijske pravoslavne crkve taj broj bio najviše 3.000 katolika. Đuzepe Pasoto, apostolski administrator Kavkaza, je rekao da je broj katolika između 2.000 i 50.000.[4] Apostolski nuncij je pored Gruzije odgovoran i za nuncijature u Azerbejdžanu i Jermeniji.
Islam
uredi
Islam je u Gruziju došao oko 645. godine tokom vladavine trećeg islamskog kalifa, Osmana. Tokom tog perioda, Tbilisi (al-Tefelis) prerastao je u središte trgovine između islamskog sveta i severne Evrope. Istorija Islama nastavlja se u Gruziji tokom kasnog 14. i početkom 15. veka za vreme Timurove invazije na Gruziju, a tokom 16. i početkom 17. veka. 1703. godine, Vaktang VI je postao vladar Kartlije koji je bio islamske veroispovesti.
Muslimani čine 10,7% gruzijskog stanovništva.[1] Postoje dve glavne grupe muslimana u Gruziji. Sunitski muslimani su koncentrisani u AR Adžariji. Šiitski muslimani su koncentrisani uz granicu sa Azerbejdžanom i Jermenijom.
Judaizam
urediJevreji imaju istoriju u Gruziji dugu 2000. godina. Danas postoji vrlo mala zajednica, 3.541 vernika, prema popisu iz 2002. godine[5], iako je jevrejska populacija brojila preko 100.000 ljudi 1970-ih. Pogotovo nakon raspada Sovjetskog Saveza većina Jevreja je napustila zemlju odlazeći najviše u Izrael. Većina današnjih gruzijskih Jevreja živi u Tbilisiju.
Bahaizam
urediIstorija bahaizam u Gruziji započinje dolaskom na to područje 1850. godine. Tokom razdoblja sovjetske politike verskih ugnjetavanja, bahaisti su u sovjetskim republikama izgubili kontakt sa ostalim bahaistima u ostatku sveta.[6] Godine 1963. pojedini stanovnici u Tbilisiju su se identifikovali kao pripadnici ove vere.[7] Nakon perestrojke, 1991. godine, osnovano je prvo lokalno duhovno veće u Gruziji.[8] Ova religija je navedena kao rastuća u Gruziji.
Verska struktura
urediPo popisu obavljenom 2014. godine, verska struktura Gruzije izgleda ovako:
- pravoslavci (službena, većinom Gruzijska pravoslavna crkva) – 83,4%
- muslimani – 10,7%
- Jermenska apostolska crkva – 2,9%
- katolici – 1%
- ostali (jevreji, bahaisti, Jehovini svedoci, protestanti, jezici, neizjašnjeni) – 2%
Galerija
uredi
_(14785615523).jpg)
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b „საქართველოს მოსახლეობის საყოველთაო აღწერის საბოლოო შედეგები” (PDF). National Statistics Office of Georgia. 28. 4. 2016. Arhivirano iz originala (PDF) 05. 02. 2017. g. Pristupljeno 29. 4. 2016.
- ^ Länderinformationen zu Georgien: Römisch-katholische Kirche, Renovabis, abgerufen am 15. Dezember 2014
- ^ Länderbericht Georgien Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. mart 2016), Kirche in Not, Religionsfreiheit weltweit – Bericht 2010
- ^ a b Bernd Schröder: Georgien: Gesellschaft und Religion an der Schwelle Europas, Röhrig Universitätsverlag (2005). str. 77 ff.
- ^ „Population by Religious Beliefs” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 04. 03. 2009. g. Pristupljeno 03. 05. 2017.
- ^ Effendi, Shoghi (3. 10. 1936). The World Order of Bahá'u'lláh. Haifa, Palestina: US Bahá’í Publishing Trust, 1991 first pocket-size edition. str. 64.—67.
- ^ Compiled by Hands of the Cause Residing in the Holy Land. „The Bahá'í Faith: 1844-1963: Information Statistical and Comparative, Including the Achievements of the Ten Year International Bahá'í Teaching & Consolidation Plan 1953-1963”. str. 84. Arhivirano iz originala 23. 10. 2013. g. Pristupljeno 03. 05. 2017.
- ^ Ahmadi, Dr. (2003). „Major events of the Century of Light”. homepage for an online course on the book “Century of Light”. Association for Bahá’í Studies in Southern Africa. Arhivirano iz originala 02. 09. 2009. g. Pristupljeno 10. 6. 2015.
Literatura
uredi- Effendi, Shoghi (3. 10. 1936). The World Order of Bahá'u'lláh. Haifa, Palestina: US Bahá’í Publishing Trust, 1991 first pocket-size edition. str. 64.—67.
