Ričard Lorens Milington Sing
Ričard Lorens Milington Sing, FRS (član Kraljevskog društva)[1], (Liverpul, 28. oktobar 1914 — Norič, 18. avgust 1994) je bio britanski biohemičar, i podelio je 1952. godine sa Arčerom Martinom Nobelovu nagradu za hemiju za pronalazak partitivne hromatografije.
| Ričard Lorens Milington Sing | |
|---|---|
 Ričard Lorens Milington Sing | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 28. oktobar 1914. |
| Mesto rođenja | Liverpul, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Datum smrti | 18. avgust 1994. (79 god.) |
| Mesto smrti | Norič, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Obrazovanje | Vinčester Koledž Triniti koledž, Kembridž |
| Naučni rad | |
| Polje | biohemija |
| Poznat po | hromatografija |
| Nagrade | Nobelova nagrada za hemiju (1952) |
Život uredi
Ričard Lorens Milington Sing rođen je u Vest Kirbiju 28. oktobra 1914. godine, kao sin Lorensa Milington Singa, berzanskog brokera iz Liverpula, i njegove supruge Katrin Svon.[2]
Sing se školovao u Old Holu u Velingtonu, Šropšir i na koledžu Vinčester. Potom je studirao hemiju na Triniti koledžu, Kembridž.
Čitavu karijeru proveo je u istraživanju u Istraživačkom udruženju industrije vune, Lids (1941—1943), Institutu za preventivnu medicinu Lister, London (1943—1948), Institutu za istraživanje Rovet, Aberdin (1948—1967), i Institutu za istraživanje hrane, Norič (1967—1976). [3]
Tokom njegovog boravka u Lidsu, radio je sa Arčerom Martinom, razvijajući partitivnu hromatografiju, tehniku koja se koristi u smešama sličnih hemikalija, što je revolucionarno uticalo na analitičku hemiju.[4] Između 1942. i 1948. proučavao je peptide proteinske grupe gramicidin, rad koji je kasnije koristio Frederik Sanger pri određivanju strukture insulina. U martu 1950. godine izabran je za člana Kraljevskog društva.
1963. godine izabran je za člana Kraljevskog društva u Edinburgu. Njegovi predlagači su bili Magnus Pajk, Endru Filipson, Ser Dejvid Katbertson i Džon Endru Kričton.[2]
Nekoliko godina je bio blagajnik hemijske informativne grupe Kraljevskog hemijskog društva, bio je profesor bioloških nauka na Univerzitetu Istočne Engleske od 1968. do 1984. godine. Bio je počasni doktor nauka Univerziteta u Istočnoj Engleskoj od 1977. godine, i počasni doktor na Fakultetu za matematiku i nauku Univerziteta Upsala, Švedska, od 1980.[5] [6]
Lični život uredi
1943. Sing se oženio An Dejvis Stiven (1916 - 1997).[2] An Stiven je bila ćerka psihologa Karin Stiven i psihoanalitičara Adrijana Stivena.[7] Anina sestra Judit bila je udata za dokumentaristu i fotografa Nigela Hendersona.
Reference uredi
- ^ Gordon, H. (1996). „Richard Laurence Millington Synge. 28 October 1914 – 18 August 1994”. Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 42: 454—479. JSTOR 770220. PMID 11619340. doi:10.1098/rsbm.1996.0028
.
- ^ a b v Biographical Index of Former Fellows of the Royal Society of Edinburgh 1783–2002 (PDF). The Royal Society of Edinburgh. jul 2006. ISBN 0-902-198-84-X. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 18. 10. 2020.
- ^ „Richard Lawrence Millington Synge” (PDF). Royal Society of Edinburgh. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 25. 8. 2015.
- ^ Ettre, C. (2001). „Milestones in Chromatography: The Birth of Partition Chromatography” (PDF). LCGC. 19 (5): 506—512. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 26. 2. 2016.
- ^ „Honorary Graduates of the University” (PDF). University of East Anglia. Arhivirano iz originala (PDF) 05. 10. 2016. g. Pristupljeno 4. 10. 2016.
- ^ „Honorary doctorates – Uppsala University, Sweden”. uu.se. Pristupljeno 19. 4. 2018.
- ^ „National Portrait Gallery: Adrian Stephen”. Pristupljeno 28. 7. 2020.
Spoljašnje veze uredi
- Richard L.M. Synge on Nobelprize.org
- Synge's Nobel Lecture Applications of Partition Chromatography
- Sidney Elsden (21. 6. 2016). „Richard Laurence Millington Synge” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 29. 10. 2007. g. Pristupljeno 18. 10. 2020.