Saladinov orao
Saladinov orao (arapski: نسر صلاح الدين), u Egiptu poznat kao Egipatski orao (arapski: النسر المصري), takođe poznat i kao Republički orao (arapski: النسر الجمهوري), je heraldički orao koji se nalazi na grbu Republike Egipat. Takođe se nalazi na zastavama Iraka i Palestine.
Grb uredi
Saladinov orao uzet je za simbol Kaira i Egipta u 12. veku, kada je osnivač ajubidske dinastije, Saladin, prvi put ovladao nad ovim prostorima[1]. Njega je inspirisala drevna egipatska ptica koja je crtana po zidovima egipatskih hramova kao simbol ponosa i dostojanstva[2]. Vezu sa Saladinom pokazuje prikaz egipatskog orla na zapadnom zidu Kairske citadele, izgrađene tokom njegove vladavine[3]. Današnji oblik orao je dobio u 20. veku, a posebno je izmenjen 1952. godine nakon Egipatske revolucije. Orao je bez glave, a pretpostavlja se da je izvorno bio dvoglavi orao. Prvi put je žuti orao predstavljen kao simbol Republike Egipat tokom revolucije 1952. godine. Nasledila ga je Ujedinjena Arapska Republika koja je postojala u periodu između 1958. i 1971. godine. Saladinov orao simbolizovao je jedinstvo Egipta i Sirije, budući da su se teritorije obe države u 12. veku nalazile u sastavu Saladinovog sultanata. Tokom Ramazanske revolucije, arapski orao predstavljen je kao novi grb Iraka, direktno zasnovan na izgledu koga je koristio Gamal Abdel Naser za vreme Egipatske revolucije[4]. Federacija arapskih republika, osnovana od strane Moamera Gadafija 1972. godine, isprva je prihvatila Kurejskog jastreba na svom amblemu, da bi ga 1984. godine zamenila arapskim orlom[5]. Suprotno tome, Gadafijeva Libijska arapska republika je 1969. godine takođe usvojila orla, ali ga je 1972. godine zamenila Kurejskim jastrebom. Orao je 2011. godine bio povezan sa režimom Hosnija Mubaraka. Grafitima predstavljen orao okrenut naopako simbolizovao je pad ovog režima[6].
Galerija uredi
Saladinov orao na grbovima danas uredi
.svg)
.svg)
Saladinov orao na grbovima bivših država uredi
-
-
-
Grb Južnog Jemena
.svg)
.svg)
.svg)
Reference uredi
- ^ Hathaway, Jane (2003). A Tale of Two Factions: Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen. State University of New York Press. ISBN 9780791458839. str. 96–7.
- ^ Smith, Whitney (1985). "New Flags". The Flag Bulletin. 24: 44., citing Meyer, L. A. (1933). Saracenic Heraldry. Oxford: Clarendon. p. 195.
- ^ Rabbat, Nasser O. (1995). The Citadel of Cairo: A New Interpretation of Royal Mameluk Architecture. BRILL. str. 24—. ISBN 978-90-04-10124-1.
- ^ Baram, Amatzia (20. 3. 1991). Culture, History and Ideology in the Formation of Ba'thist Iraq,1968-89. Springer. str. 151. ISBN 978-1-349-21243-9.
- ^ Podeh, Elie: The Politics of National Celebrations in the Arab Middle East. Cambridge University Press. 2011. ISBN 978-1-107-00108-4. str. 87.
- ^ Mehrez, Samia (5. 1. 2012). Translating Egypt's Revolution: The Language of Tahrir. American University of Cairo Press. str. 119—. ISBN 978-1-61797-356-7.
Literatura uredi
- Mehrez, Samia (5. 1. 2012). Translating Egypt's Revolution: The Language of Tahrir. American University of Cairo Press. str. 119—. ISBN 978-1-61797-356-7.
- Rabbat, Nasser O. (1995). The Citadel of Cairo: A New Interpretation of Royal Mameluk Architecture. BRILL. str. 24—. ISBN 978-90-04-10124-1.
