Sarema (ostrvo)
Sarema (est. Saaremaa; šved. Ösel; dan. Øsel; fin. Saarenmaa) najveće je estonsko ostrvo smešteno u zapadnom delu zemlje, u akvatoriji Baltičkog mora. Pripada arhipelagu Zapadnoestonskih ostrva. Administrativno pripada okrugu Sarema. Glavni i najveći grad na ostrvu je Kuresare i u njemu živi polovina ostrvskog stanovništva (od ukupno 30.966 stanovnka). Površina ostrva je 2.673 km².
Izvorno ime: Saaremaa | |
---|---|
Geografija | |
Koordinate | 58° 25′ 00″ S; 22° 30′ 00″ I / 58.416667° S; 22.5° I 58° 25′ 00″ S; 22° 30′ 00″ I / 58.416667° S; 22.5° I |
Okolne vodene površine | Baltičko more |
Površina | 2,673 km2 |
Dužina | 90 km |
Širina | 88 km |
Obala | oko 1,300 km |
Visina | 54 m |
Administracija | |
Okrug | Sarema |
Najveći grad | Kuresare |
Pokriva područje | Severna Evropa |
Stanovništvo | 30.966 (2013.) |
Geografija
urediOstrvo sarema nalazi se u zapadnom delu estonske akvatorije i sa površinom od je 2.673 km² najveće je ostrvo Zapadnoestonskog arhipelaga i uopšte u Estoniji, te četvrto po veličini ostrvo u Baltičkom moru (odmah posle Selanda, Gotlanda i Fina). Sarema razdvaja Riški zaliv na jugu i jugoistoku od ostatka Baltičkog mora. Od letonskog kopna na jugu ga odvaja Irbov moreuz. Na oko 6 kilometara severnije nalazi se ostrvo Hijuma, na istoku je ostrvo Muhu (odvojeno plitkim moreuzom Vajke Vain – deo unutrašnjeg mora Vajnameri), uz južnu obalu je ostrvo Abruka, dok je na zapadu ostrvo Vilsandi.
Ostrvo je jako izduženo u smeru zapad-istok i maksimalna dužina mu je oko 90 kilometara. „Zahvaljujući” poluostrvu Sirve koje se na jugu duboko uvuklo u more (u dužini od preko 30 kilometara) širina ostrva u smeru sever-jug dostiže i do 88 kilometara. Reljefom ostrva dominira uglavnom ravničarski pejzaž, posebno u istočnom delu, a nešto izdignutije tlo nalazi se na zapadu ostrva gde je i najviša tačka, brdo Raunamagi sa nadmorskom visinom od svega 54 metra. Obala Sareme je jako razuđena i prepuna je brojnih manjih zaliva i poluostrva (ukupna dužina obale je oko 1.300 kilometara). Okolne vode su dosta plitke, a uz obalu se nalaze brojna manja ostrva (oko 600) i podvodne hridi i grebeni. Na ostrvu se nalaze brojna manja jezera, a najveća među njima su Sur Laht, Mulutu Laht i Karujarv.
Najviši delovi ostrva izdigli su se iz mora pre oko 10.000 godina, a proces izdizanja ovog dela estonske teritorije aktivan je i danas te se tako zapadnoestonska ostrva u proseku izdižu oko 2 mm godišnje. U osnovi ostrva nalaze se krečnjačke sedimentne stene.
Ostrvo je prekriveno šumama koje zauzimaju preko 40% njegove teritorije, a kleka je jedan od simbola ostrva. Uz njegove obale nalaze se brojne kolonije prstenastih i sivih foka.
Krater Kali
urediJedan od simbola ostrva je i lokalitet Kali koji predstavlja grupu od 9 jedinstvenih meteorskih kratera. Najveći krater ima prečnik od 110 metara i dubinu od oko 22 metra, a njegov donji deo ispunjen je vodom i preobražen u jezero Kali jarv. Preostali manji krateri prečnika od 12 do 40 metara i sa dubinama od jednog do 4 metra, raspoređeni su oko glavnog kratera. Starost kratera procenjuje se na oko 4000 ± 1000 godina.[1] Pretpostavka je da je udarna snaga meteorita bila oko 80 TJ (što je ekvivaletno eksploziji 20 kilotona TNT-a).
Demografija i administrativna podela
urediPrema statističkim podacima iz 2013. na ostrvu je živelo 30.966 stanovnika, što čini oko 3% od ukupne estonske populacije. Prosečna gustina naseljenosti je 11,6 stan/km². Gotovo celokupnu populaciju ostrva čine etnički Estonci.
Celo ostrvo administrativno pripada okrugu Sarema i teritorijalno je podeljeno na 11 opština i na teritoriju jednog grada. Glavni i najveći grad na ostrvu je Kuresare sa oko 15.000 stanovnika.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Veski, Siim; Heinsalu, Atko; Kirsimäe, Kalle; Poska, Anneli; Saarse, Leili (2001). „Ecological catastrophe in connection with the impact of the Kaali meteorite about 800–400 B.C. on the island of Saaremaa, Estonia” (PDF). Meteoritics & Planetary Science. 36 (3): 1367—1375. doi:10.1111/j.1945-5100.2001.tb01830.x. Arhivirano iz originala (PDF) 11. 08. 2017. g. Pristupljeno 19. 02. 2017.