Sergej I Carigradski
Sergej I Carigradski je bio patrijarh Konstantinopolja u periodu od 610. do 638. godine. Poznat je kao jedan od nosioca monotelitiskog učenja.[1]
Sergej je rođen u Siriji u jakovitskoj porodici.[2] Izabran je za carigradskog patrijarha 610. godine. Bio je poznat kao pristalica cara Iraklija, koga je lično krunisao 610. godine.[3] Sergej takođe je ponudio svoju podršku Iraklija u svojim borbama protiv Persijanaca. Odigrao je važnu ulogu u odbrani Carigrada od Avara tokom opsade Carigrada 626. Njegove veze sa političkim i verskim vlastima mu je dala priliku da utiče na verske i političke zajednice u cilju jačanja svoje monotelitske teologije. Bio je u jakom sukobu sa braniteljima pravoslavlja svetim Maksimom Ispovednikom i Sofronijem.
Umro je 638. godine.[3] Njegovo učenje bilo je zvanično dve godine, sve dok nije 640. godine osuđeno od strane cara Jovana IV Laskarisa.[4] Na Šestom vaseljenskom saboru njegovo i Honorijevo učenje osuđeno je i proglašeno za jeres. [5]
Reference uredi
- ^ Vauchez 2012
- ^ Louthe 2005, str. 7–8.
- ^ a b Ekonomou 2007, str. 92–95
- ^ Alexander 1977, str. 218–222.
- ^ Ekonomou 2007, str. 90–93.
Literatura uredi
- Meyendorff, John (1989). Imperial unity and Christian divisions: The Church 450-680 A.D. The Church in history. 2. Crestwood, NY: St. Vladimir's Seminary Press.
- Majendorf, Džon (1997). Imperijalno jedinstvo i hrišćanske deobe: Crkva od 450. do 680. godine. Kragujevac: Kalenić.
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.